Evolutie of revelatie - pagina 98

96

inscriptie van Thutmoses HI vermeld) is niet alleen uiterst zwak, maar wordt afdoende weerlegd, gelijk G-rimme terecht heeft aangetoond door het feit, dat èn in het Debora-lied èn op den Mesasteen Jahve als de nationale God van Israel in tegenstelling met de nationale goden van de Kanaanitische volkeren vermeld wordt (Grimme, I.e. p. 16 en v.v.). Wel komt de naam Jahve waarschijnlijk voor in theophore namen uit later tyd by de Syriërs, Phoeniciërs, Ammonnieten, maar deze namen kunnen aan Israel ontleend zijn en in elk geval is bij deze volkeren van een vereering van Jahve als een hunner nationale goden geen spoor te ontdekken. De vraag, of de geheimzinnige godsnaam 'I«co, die bij de mysteriën in Klein-Azië, den Dionysius-cultus in Griekenland en bij de tooverijen van Egypte een hoofdrol schijnt gespeeld te hebben (KJ!IL, I.e. p. 29, 30 en LEHMANN, I.e. p. 33,34), oorspronkelijk uit Babel afkomstig is en met dezen Jahve-naam saamhangt, is met de weinige gegevens, die wij bezitten, niet te beantwoorden. 116) Genesis 4:1, 26. Ook verder komt de naam Jahve niet alleen in het geschiedverhaal, maar ook bij sprekende personen voortdurend voor, zoo bij Noach Gen 9:26; Abraham Gen. 14:22; 15:2, 8; 22 :14; 24:40; Sara Gen. 16:2, 5; Sliezer Gen. 24:27, 35, 42, 44, 48, 56; het gezin van Laban Gen. 24:31, 50, 51; 29: 32, 33, 35; 30:24. 27, 30; 31:49; Izak Gen. 26:22; 27:7,27; Abimelech Gen. 26:28, 29; Jacob Gen. 27:20; 28:16, 21; 32:9; 49:18; terwijl de naam Jochebed genoegzaam aantoont, dat dit gebruik van den naam Jehova of Jahve niet proleptisch kan bedoeld zijn, daar dan het voorkomen van dezen naam in een persoonsnaam onverklaarbaar zou wezen. De opvatting, die Josephus het eerste voorstond op grond van Ex. 6:3, dat de naam Jahve vóór dien tijd onbekend was, welke opvatting door de meeste chilstelijke uitleggers gevolgd werd, is daarom onhoudbaar. De joodsche exegeten hadden reeds lang Ex. 6:3 juister verklaard; 'nylli beteekent niet, zeide Rabbi Roschi, „ik ben met dezen naam him niet bekend geweest, maar ik heb mij met dezen naam bij hen niet betoond" (MEYEE, I.e. I. p. 19). De hypothese van de school van Wellhausen, dat we in Genesis en Exodus te doen hebben met twee schry vers, waarvan de een, de Jahvist, den naam Jahve reeds in Gen. 4 laat bekend zijn en de ander, de Elohist, deze naam eerst aan Mozes laat geopenbaard worden, is niet alleen om met Delitzsch te spreken, het uit den weg ruimen van een „moeilijkheid door een platheid", maar plaatst ons voor het nieuwe raadsel, hoe de latere Redactor, die beide verhalen in één smeedde, zulk een onvergeeflijke domheid kon begaan, dat hij Ex. 6:3 liet staan. 117) Judas 14, 15. 118) Niet alleen de Schrift meldt, dat reeds vóór den zondvloed de cultuur

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen