Evolutie of revelatie - pagina 88

86

Oeschichte der H. Schriften A T. spreekt van „barbarische Horden, die am Sinai lagerten" en verkeerden in een „Wüste roher Zustande". Vatke, Hartmann, Gesenius, Cornill meenden, dat geen Israëliet schrijven kon vóór den tijd der Richteren. En al gaat Wellhausen nu niet zoover, hy verklaart toch, dat er uit Mozes' tijd niet ééne „literarische Quelle" kan afkomstig zijn (Isr. und Jüd. Oeschichte, p. 18.) 91) Het citaat is ontleend aan Dr. J. JEEBMIAS, Moses und Hammurabi, p. 45 noot. „In Wahrheit ist Mose so wenig der Urheber des Gesetzes als unser Herr Jesus Cliristus der Stifter der niederhessichen Kirchenordnung." 92) De Fransche expeditie onder J. de Morgan ontdekte te Susa dit diorietblok, waarop Hammurabi zelf is afgebeeld in aanbiddende houding staande voor den Zonnegod. De tekst werd het eerst gepubliceerd door pater Scheil in Delegation en Perse, Tom, IV. Hugo Winckler gaf een vertaling in Der Alte Orient, 4 Jahrgang, Heft 4. De codex bestaat uit 282 rechtsbepalingen. Winckler zegt in de voorrede, p. J.: „Der vergleich mit dem Gesetse Moses drdngt sich überall von selbst auf." Delitzsch drukt zich voorzichtiger uit: „Es wird Sache zukünftiger Forschung sein, festzustellen, in wie weit die israelitischen Gezetze, die biirgerlichen wie priesterlichen, spezifisch Israëlitisch oder allgemein Semitisch oder durch die so viel altere und gewiss über die Grenzen Babyloniens hinaus vorgedrungene babylonische Gezetsgebung beeinflusst sind. (Tweede voordracht p. 25). De parallellen tusschen beide wetgevingen zijn voornl. te vinden in Exodus 21—23:19, het zoogenaamde „Verbondsboek", dat volgens de critiek in de 10e of 9e eeuw voor Christus moet onstaan zijn; voorts in Deuteronomium, dat de critiek toeschrijft aan de priesters te Jeruzalem uit Josia's tijd, 621 vóór Christus; en, in Lev. 17—26, de zoogenaamdelheiligheidswetten, die de critiek na Ezechiel's tijd plaatst. Een enkel voorbeeld moge van de overeenkomst een proeve geven. C. H. § 196—197: "Wanneer iemand een ander het oog vernielt, dan zal men zijn eigen oog vernielen; wanneer iemand een ander een been breekt, zal men hem ziJn been breken; cf. Exodus 21:24, Lev. 24: 20, Deut. 19:21: Oog voor oog, tand voor tand enz. — C. H. § 57: Wanneer een herder zonder toestemming van den bezitter het kleinvee het veld zal laten afweiden, dan zal de bezitter zijn velden laten afmaaien en de herder bovendien voor iedere 10 gan 20 gur tarwe aan den bezitter betalen; cf. Exod. 22:5: Wanneer iemand een veld of eenen wijngaard laat afweiden en hij zijn beest daarin drijft, dat het in een anders veld weidt, die zal het van het beste zijns velds en van het beste zijns wijngaards wedergeven. — C. H. § 21: Wanneer iemand een huis doorgraaft, dan zal men hem voor het gat dooden en begraven; cf. Exod. 22:2: Indien een dief gevonden wordt in het doorgraven, en hü wordt geslagen, dat hiJ sterft, het zal hem geen bloedschuld zijn. Even

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen