Evolutie of revelatie - pagina 86

84 Evenzoo is men het nog niet eens over de beteekenis van Sinear, het land waarover Amrafel regeerde. DELITSCH, WO lag das Paradies? p. 198, sprak het eerst het vermoeden uit, dat Sinear of njjjr hetzelfde is als Schunger, waaruit schumer of sumer ontstaan zou zijn. Koning van Sinear zou dan hetzelfde zijn als Koning der Sumeriërs. Maar Jensen, Zimmern en vooral BEZOLD, 1. c p. 26, 27, 53 maken biertegen bezwaar, omdat deze gelijkstelling „lautlich unwahrscheinlich" ist. — Nog meer moeite levert de naam Arioch, koning van Ellasar, op. De meeste onderzoekers nemen aan, dat deze Arioch dezelfde is als Eim-sin, de koning van Larsa (= (el)lasar), zoon van Kudur mabuk, koning van Elam, van wien verschillende inscripties bewaard zijn {JS.. B . Ill, p. 93 en vv.) en van wien de kroniek van Babel meldt, dat Hammurabi in het 31e jaar zijner regeering hem overwonnen heeft. Daar in de inscripties metterdaad de naam Kim-Sin afwisselt met Ei- of Eri-Aku = Arioch (PINCHES p. 219 deelt deze inscripties mede) en beide namen hetzelfde beteekenen (Rim-Sin is Semitisch gevormd en beteekent evenals het sumerisch gevormde Rim of Eri-Aku: dienaar van den maangod) is er m. i. geen reden om aan de identiteit van beide te twijfelen. Te minder behoeft dit, omdat in de brokstukken van een heldendicht, in de f:agmenten Spartoli bewaard, — dat wel in zijn tegenwoordigen vorm eerst uit den tijd der Perzen dagteekent, maar blijkens den inhoud van zeer ouden datum moet zijn — de namen van Arioch en Tideal (Tuudhula = Syin) voorkomen als helpers van Kukukumal, een Blamitisch Eoninfe, bij diens aanval op Babyion. DenaamKukukumal is de ideographische schrijfwijze; Pinches meent, dat deze naam phonetisch luidt Kudurlahmal, Hommel, Kiidur-dugmal, welke beide overeenkomen met Kedor-Laomer {•)üsb 113). Zie DOKNSTETTEE, 1. c. p. 162—182. Al mag de lezing dezer namen nog moeilijkheden opleveren, toch is de coïncidentie van deze namen zoo opmerkelijk, dat terecht door Hommel, Pinches, Dornstetter, Urquhart e.a. hierin een zijdelingsche bevestiging van Gen. XÏV is gevonden. Ook H. WINCKLEE, Abraham als Baiyloniïr, Joseph als Aegypter, Leipzig, 1903, p. 23, noot 1 schynt de juistheid dezer lezingen toe te geven. Veel sterker echter dan de overeenstemming dezer namen spreekt het feit, dat uit de inscripties gebleken is, dat de koningen van Mesopotamië voortdurend tochten deden naar Palestina en zelfs tot Arable doordrongen. Sargon I en Naramsin, zijn zoon, — ze leefden lang vóór Abraham's tijd — ondernamen reeds tochten naar Phoenicië en Arable (H. "WINGKLEB, I.e. p. 19). Arioch, evenals Amrafel, noemde zich „koning van het land der Amorieten" en maakte dus op Palestina aanspraak. Hiernaast legge men wat WELLHAUSEN, Lis Composition des Hexateuchs, Berlin, 1889, p. 311 en vv. zegt: „die literarische Kritik beweist das spateste Alter von Gen. 14". Immers „dass „zur Zeit Abrahams" vier Könige vom persischen Meerbusen her eine Eazzia bis in die Halbinsel des Sinai machen, dass sie bei der Gelegenheit fünf Stadtfürsten, welche im Toten Meere hausen,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen