GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Laat ons zien.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Laat ons zien.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

En het geschietWe, als de engelen van hen wegi gevaren waren naar den hemel, dat de herders tot elkander zeiden: aat ons dan heengaan naar Bethlehem en laat ons zien het woord, dat er geschied is, hetwelk de Heere ons heeft verkondigd. . •; 'i'ii-.? .*; , '•: «? '; ; '•; ", . Lukas 2:15.

(Kerstfeest.)

In gewichtige en gewijde oogehbliklken werlct sterker dan ooit in u 'die ziens^drang.

Een jonge tooeder izal met levensgevaar een kindek© ter wereld hebben' gebracht. Zij voelt zich uitgeput en lusteloos. 'Maar toch, het eerste vleugje van kracht, dat in haar opwaalkt, gebruikt zij O'm te vragen: laat mij mijn lieveling even z'ien.

Op den Kerstavond zal een gezin in huiselijke intimiteit bijeen zijn. ; Maar één ontbreekt er. Hij toeft in den vreem'de.. Dan 'zal, hoe onvervulbaar ook, toch gedurig de wensch .bovenkomen en soms schuchter worden geuit: hadden we hem ook in ons 'midden. Konden we hem maar eens even zien.

Ook in het geestelijke gaat 'dat door.

De ziens-drang wordt nergens zo'O krachtig openbaar als juist daar.

Het engelenlied in de velden van Efrata ruischte in hemelsche schoonheid.

Het verrukte het - ooi-' van de eenvoudige mannen, die de nachtwacht hielden over de 'kudde.

Maar als de engelèri zijn opgestegen, bekennen de herders elkander hiet: was ons hart niet brandende in ons!

Doch hierin ontmoeten hun gedachten en woorden elkander: laat ons heengaan, laat ons zien.

Laat ons zien den Koning in de kribbe!

Laat ons zien het Kind, van God gegeven, Wiens naam is Wonderlijk, Haad, Sterk-e God, Vader der eeuwigheid. Vredevorst.

En straks aal een Simeon jubelen: Want mijn oogen hebben uw 'zaligheid 'gezien.

Jjiaat ons fcien!

Die begeerte leeft op den Kerstdag in alle geloovige zielen.

En nu ikomt de Geest hün te hulp.

Zijn wedergeboorte raakt niet alleen h'et verstand in zijn oordeelen, m, aaT ook in het zichi uitbeelden der dingen.

Niet slechts het denken en de wil worden door Hem gereinigd, maar evenzeer de verbeelding.

Er bestaat — lach, ' waarom willen zoo' tal van geloo'Vigen daar niet laan? — ook een ^geheiligde fantasie.

Die moet ook' op' den Kerstdag in actie gebracht.

De mystiek wil van de meditatie voortschrijden tot de contemplatie, het stille, go'dvruchtige zien.

En de prediker, die deze behoefte van het gelooyig hart kent, zal hieraan, trachten te voldoen.

Gelijk Paulus het een voorrecht van de Galaten acht, dat Ohristus hun voor de oogen is geschilderd als onder hen gekruist zijnde, zoo zal ook de dienaar op den Kerstdaig de gemeente O'pwe-kken: laat ons heengaan naar Bethlehem en laat O'Us zien!

Hij zal stilhouden bij de kribbe.

Hij zial, voorzoo'veer ibet in zijn verm'ogen ligt, het fcindefce Jezus in het 'midden der geloovige bewondering nederleggen.

En hij zal aan de' schare een lofzang ontlokken ter eere v; an het heilig Kind, dat zoo trouw zondaars mint.

Toch Wag daariii uw overlegging van het Kerstfeit, to'Ch öiag daarin.ook de Kerstprediking niet opgaan.

Want zulk! zien voldoet wel aan zekere behoefte van uw hart, doch niet aan de diepste behoeften.

Ja, zelfs moogt igij de herders hun zien niet benijden.

In hun - omstandigheden schonk .dit h!un bevre--diginig.

In uw omsfandiglreden zO'U deze echter uitblijven.

Gij kunt den zonnewijzer der' heilsontwikkeling niet achterwaarts doen gaan.

Gij 'zoudt laan [het gezicht O'p het kinde'ke Jezus niet genoeg hebben.

Want gij weet, dat Hij Man is geworden. Daarl door is voor uw zielsbesef bok ten opzichte vaa uw Jezus in zekeren zin te niet gedaan hetgeen eens kinds was.

Zelfs 'een blik .op het Üè-uis ZO'U u nog O'ntoereifeend zijn.

Uw ziens-drang eischt meer.

Ge wilt Hem; zien, die eens Kind was, daarna Kmiseling, maar thans !niet eer en heerlijkheid bekleed en hooger dan de hemelen geworden.

Voor de herders was h'et kinddkte Jezus de Christus der werkelijkheid.

Voor u is het JezusHkind wel 'de Christus der historisch'e, jnaar iiiet 'der tegenwoordige werkelijkheid.

En gij verlanjgt Hem te zien, gelijk Hij nu is. Niet om Zijn iheilig verleden te vergeten.

Maar om! in de werkelijkheid' van den volgroeiden Christus in het heden u 'zalig te voelen.

En het zou vo'orzeker niet de geringste vrucht van het Kerstfeest zijn, wanneer gij door ziensdrang overweldigd, het uw Heere in de hemelea kenbaar maakte: o, 'dat ik ü tO'Ch' eens even kon zien.

Het feit, dat gij Hem niet kunt zien, doo've uw ziens-drang niet.

De ziens-drang hoort bij het Kerstfeest.

De ziens-dra, ng hoort in elke ziel, die zich tegenover • Jezus ziet geplaatst.

Dat hij bij u niet ontbreke.

Want dan zoudt gij èf een ongeloovige zijn óf - een geloo-vige, die te a; chterlijfe of-te verachterd is om Kerstfeest te vieren.

Uw Kerstfeest zij een voorbereiding op den dag, dat gij Hem zult zien, igelij'k Hij is.

Het zien was bij de herders het voornaamste niet, n^aar wel het verheerlijken en prijzen van God.

Toen de O'ostersche wijzen het kindeke gezien hadden, hebben zij het aangebeden.

Is het zien u voor het oogenblik de aanbidding is u gegund. ontho'uden,

En die aanbidding, ikan bij u ziooveel voller zijn dan bij 'de herders en Maria en Jozef en Simeon en Anna en de Wijzen. . .

Want voor Uw geloofsoog staat Hij zlO'O'veel meer voïkom'en dan voor 'het hunne. Hij is u rijker geopenbaard 'dan hun.

Als gij op 'den. Kerstmorgen ontwaakt, dat het u dan zij, alsof een 'carillon het oude kerklied speelt: „venite, adoremüs", „komt, laten wij aan-'bidden!"

En dat gij u dan op - wolken yan z& lige mystiel^ laat beendrijven naar den troon van Hem, die onder miljoenen ook 'ü. zaligen wou om daar te zingen het lied uws Liefsten, waarnaar de zangers uit Efrata's velden als 'met ingehouden adem luisteren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 december 1922

De Reformatie | 8 Pagina's

Laat ons zien.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 december 1922

De Reformatie | 8 Pagina's