Eene vergissing die mij dubbel spijt.

Een onaangename vergissing staat in mijn vorig artikel, onaangenaam vooral voor mijn vriend Ds Alex. Csekey. Wat toch is het geval! Csekey bracht, tot ons groot genoegen, • een deel vaja zijn Paaschvacantie ten mijnent dooT. Voor eenige wek'en las mij iemiand, die alhier kennis m'ethem had gemaakt, voor de benoeming tot Hoogleeraar aan 'de Universiteit van Debreccen van D's Alexander C s i-Kesz en daar het ons niet zoo gemakkelijk valt het ondersclreid tusscihen de uitspraak' van de na-men Csekey en Csikesz te doen hooxen, meende ik tot mijn blijdschap, dat den jongen Alexander Cse'key deze groote onderscheiding was te beurt gevallen.

Zoo maakt men vergissingen, die den betrokkenen onaaugenaam móeten zijn en onaangenaaanheden kimnen veroorzaken! Dit zou mij spijten en daarom tracht ik' dat te voorkomen door mijne vergissing, zoodra mogelijk^ te herstellen. Tóen ik later mij zelf wilde vergewissen of ik wel goed had gehoord, was het bewuste num'mer Van „De Standaard" niet meer onder mijn bereik'. Daar men zoo licht gelooft wat men gaarne wil gelooven, gi^Uig de door mij gewaande benoeming er met blijdschap in. Van eene vergissing die mij dubbel, spijt, schreef ik' daarom wijl — ik zal vooi'zic'htiger zijn — indien i'k mij niet Vergis, de benoetode Dts Alexander Csikesz dezelfde is, dien wij tijdens ons verblijf in 1922 te Boedapest veel hebben 'ontmoet, giehoord en gesprok'en. Onze herinnering aan dezen ongehuwden hóogleeraar van de Hoogeschool te Debreccen, die thans aan de noig jonge Universiteit van deze zooi bekende stad is benoemd, kan geehe andere 'dan eene aangename zijn. Hij was (het Nederlandsche gezelschap', dat verleden voorjaar voordrachten hield te Boedapest, Debreccen en Saios Patalk', in het weleens Hongaarsch Geneve genoemde Debreccen, toegevoegd tot leider. In den grootsten eenvoud, met de meest ongek'unstelde voorkomiendheid len m'et zeer hartelijke welwillendheid heeft hij, in het waarlijk grootsch (hotel, waarin wij de gastvrijheid der Hoogeschool genoten, ons verblijf aldaar aangenaam gemaakt. Wij zagen ook nog zijn eig-'en hoogst eenvoudig vertrek in ihet „hospitium", dat hij bewoonde. Ecthter uit wat Prof. Csikesz in het debat te Boedacpest' bracht, voelden wij toclh', dat h'J.i^. niet eens geestes met onze professoren was. Mf^ii meen mij niet te vergissen indien ik' beweer, dat' van de vele Hongaxen, die op zeer waardeefende en welwillende wijze in debat traden met onzS'^^^ Hoogleeraxen, nadat deze hun zeldzaam heldere'^^^ en pxincipiëele xeferaten hadden gehouden, ProÉ|j*' Csikesz de meest geleerde bestrijder was. Uit denbijval, dien 'hij telkens weer oogstte, - .: kon men ook merken, dat er onder de conferentie-leden meer­

dèren wiaren, dre zijn bezwaren deeld@B.^ë!l-; *Mlfr zijn bem'erkingeh medegingen. Herinner ik mij goed dan 'heeft Prof. Grosheide meer in het bizonder met hem'' gesproken over zijn standpunt ten opzichte v; an de critiek en wat daarmede in verband staat in betrekking tot het Nieuwe Testament. Uit ©en en iander staat mij 'dit wel klaar voor den geest, 'dat Csikesz nader staat bij de Duitsche Theologie dan bij de G-ereformeerde, gelijk''die aan _onze beide Hoogescholen wordt geleeraard. En daarom had ik liever gehad, dat Alexander C s e-Key dan dat Alexander Csikesz wate benoemd geworden. Csik'esz studeerde in Duitschland en ta'et deze opmerking sla ik weer op het oude aambeeld. Het feit, dat zoovele Hongaiarscbe stude'nten in de gielageniheid werden gesteld oni aan buitenlandsche Universiteiten te kunnen stndeeren, heeft zijn zeer groote bezwaren medegehracht. Daardoor gist aan de Hoogeschool der Gereformeerde Kerk van Hongarije na, wat voor jaren in 'het buitenland geleeraard werd. Echter ditzelfde verschijnsel hee'ft ook reeds zijn goede vruchten afgeworpen. Door het feit, dat Hongaarscbe studenten van lOUdsher oéli in Nederland' studeerden zijn somlm'iiglen hunner odk' nade'r in aanraking gekomen met onze groote mannen; hebben Z|ij die leeren kennen, liefhebben en verstaan en hebben zij daardo'or reeds hun invloed doen gelden op' 'de Hongaarscbe Gerelorrn'Oerden. Deze laatste beweging wordt steeds krachtiger en moet nog imnier krachtiger worden en deswege waag ik het om telkens weer in herhaling' te vallen als ik er met allen nadruk op wijs, dat hij het mee^e doet tot herleving van het Gereformeerde bewustzijn en Ihet Gereformeerde leven in hét thans zoo zwaar getroffen land', hij, zeg ik', die het meeste • doet om te bevorderen, dat te Amsterdam en te Kampen Hongaarsche studenten k'unnen studeeren. Door 'den regel zijn bet die jongelui, die straks in aanmei^king komen voo'r eene b'enO'e'ming tot Hoogleeraar. Wij moeten 'daarnevens nog mogelijk maken de uitwisseling van m'ee^rdere studenten en , .predikanten. Per& O'onlijke kennismaking wint het pverre van die welke wordt verkregen door lectuur! '''Van "Wat 'Onze (menschen willen geven'voor Hongarije taö'êt bet grootste deel vloeien in de k'as van het comité, 'dat hét mogelijk' 'm'aak't aan Ho'Ugaarsche studenten O'm naar onze Hoogescholen te komen. Noch Duitschland, noch Schotland kunnen dat bi& den. wat de Gereformeerden van Hongarije het' liefst zouden hebben •en~~wat hen in het bizonder, maar daardoor ook hbel het volk, in zijn diepe 'ellende den meesten steun en de rijkste troost kan schenken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen