De taak der Zending in Engelsch-Indië.

I.

In zijn zeer interessant artikel „Birth-pangs of a new era in India", (Intern. Hev. of Missions, JuU 1933), merkt de Rev. J. F. Edwards op, dat veel van hetgeen hij schrijft bij de publicatie door de feiten wel zal zijn achterhaald; zoo groot is de l> ewogenheid der gemoederen.

Dit behoeft ons echter niet te verhinderen, op zekere gebeurtenissen aldaar de aandacht te vestigen, en in verband hiermee te vragen, wat de taak der zending in Engelsch-Indië is in de tegenwoordige omstandigheden.

Trouwens, Indië blijft onze belangstelling overwaard als één der meest belangrijke zendingsvelden op den akker der wereld. Niet alleen is het dit om de talrijkheid der bevolking, welke het een plaats geeft onder de dichtst bevolkte landen in Azië, maar ook om de belangrijke positie, welke het inneemt in het Oosten; men denke het zich een oogenblik in, dat dit reuzenland met zijn honderden millioenen menschen onder leiding kwam van het Russisch Bolsjewisme; welk een invloed zou dit uitoefenen op ^chter-Indië, China enz.; de gedaante van Azië, en niet alleen van Azië, zou er door veranderd worden; maar ook, mocht het Evangelie er triumfeeren, en Indië een Christelijk land worden, dan zou daarvan de terugslag zeker ook op geheel Azië merkbaar zijn.

Ook om een andere oorzaak nog is deze Engelsche bezitting van groote beteekenis, en wel om het Hindoeïsme, de hoofdgodsdienst van het land. Deze religie, met haar kastenstelsel, Karma-leer en subtiele pliilosophie, vraagt de ernstige studie der geleerden, doch plaatst ook de zending voor bijzondere problemen. Reeds meer dan een eeuw heeft het Christelijke Engeland (om van Duitschland en andere landen niet te spreken) zijn meest bekwame zendelingen hierheen gezonden; de namen van Carey, Duff, en ook anderen zijn voor immer aan den arbeid aldaar verbonden.

Het is dan ook niet te verwonderen dat The Int. Rev. of Missions schier in elke aflevering één of meerdere artikelen over Indië heeft. En 't spreekt ook vanzelf, dat in het Gedenkschrift, aan Prof. Julius Richter op zijn 70en jaardag aangeboden, ook een hoofdstuk aan Indië gewijd is. Schrijver hiervan is Prof. Ihmels i), die Indië door aanschouwing kent; en ons dunkt, dat Prof. Richter vooral dit artikel met belangstelling zal hebben gelezen, daar hij zelf in zijn zesdeelige geschiedbeschrijving der Zending een dik deel over de Zending in dit land gaf, welk deel wij wellicht het meest slaagde van alle deelen mogen noemen. y

Ook in zijn Evangelische Missionskunde, deel II, gaf hij een schitterende uiteenzetting van het Hindoeïsme, op een dusdanige wijze, dat de lezer tot de gedachte zou kunnen komen, dat de vragen inzake de zenaing onder de Hindoes zijn opgelost tot aller bevrediging.

Inderdaad gold dat ook tot de tijd, dat Prof. Richter zijn Evangelische Missionskunde schreef; maar sinds 1927 is er veel veranderd; de schrijver van genoemd artikel wijst o.a. op Stanley Jones, Otto, Heiier e.a., welke namen ook onder ons niet onbekend zijn, en die het Hindoeïsme ernstig hebben bestudeerd. Echter, de resultaten stemmen niet overeen; de geleerden verschillen ook hier van meening; wat in 1927 nog vast scheen te staan, is nu weer wankel geworden. En daarom meende Prof. Ihmels goed te doen in het Gedenkschrift voor Prof. Richter een artikel te geven onder den titel: „Unsere Botschaft im heutigen Indien". Om de belangrijkheid willen wij in eenige artikelen iets van Prof. Ihmels artikel zeggen. Het eerste wat dan ter sprake komt is wat Prof. Ihmels noemt de „neue Lage im Indien". De toestanden zijn er grondig veranderd, zoodat zelfs op de Conferentie van Jeruzalem in 1928 moest worden verklaard: „De Zending kan niet meer op dezelfde wijze ais vroeger de hoogere religie's tegentreden".

Hoe is nu de stand der Zending? Welke vruchten heeft zij reeds mogen oogsteu? Op welke resultaten mag zij terugzien?

Wanneer men tellen gaat en dus cijfers gaat gebruiken, schijnen de vruchten weinig te zijn. Immers, slechts 11/2 pCt. van de bevolking van honderden millioenen heeft zich bij de Christelijkekerk gevoegd. Is het niet teleurstellend?

Toch niet, want dit cijfer zegt niet alles; de kennis van den naam van Christus, en van den inhoud van het Evangelie, blijft niet tot die li's pCt. beperkt! En alzoo is er in zeer wijden kring een strijd om de waarheid Gods met de leugen van het heidendom.

Prof. Ihmels wijst er allereerst op, dat velen uit de meer beschaafde kringen de Christelijke scholen, die van de Zending uitgaan, hebben be-, zocht, en tallooze Engelsche werken met Christelijken inhoud hebben gelezen en bestudeerd. Al deze duizenden zijn dus in nauwe aanraking mei het Christendom gekomen, en weten waarom hel bij de Christenen gaat.

Voorts zijn niet weinigen uit de hoogere kringen in Engeland en Amerika geweest, om verschillende redenen; en daar hebben zij van nabij de Christelijke kerk leeren kennen, zoodat zij min of meer gedwongen werden hun houding tegenover het Christendom te bepalen.

Ook wordt met name het Nieuwe Testament reeds meer dan 20 jaren ijverig in Indië gelezen, ook door . Hindoe-s, en de belangstelling, is zelfs, toegenomen. Dat hier het voorbeeld van Gandhï grooten invloed heeft gehad, is buiten kijf; in zijn gesprekken en gescnriften beroept hij zich herhaaldelijk op teksten uit het Nieuwe Testament, en zijn leer der geweldloosheid verdedigt hij met de Bergrede.

Ook moet worden gelet op de algemeene beroering, waarin het land is gekomen door de revolutionaire woelingen, welke twijfel in het hart der heidenen hebben gebracht en velen hebben doen zoeken naar hoogere dingen dan het Hindoeïsme kan geven. Dat bij de Zending alzoo het getal van belangstellende hoorders toenam, ligt voor de hand.

Als wij dat alles in het oog houden, verstaanwij, dat de bekende Stanley Jones zijn voordrachten kon houden, en zijn boeken kon schrijven: The Christ of the Indian Road, Christ at the Round Table enz. Het waren succes-reizen, die hij ondernam. Allerwege stroomden de vergaderzalen vol, waar hij optrad: de belangstelling was aller: wege enorm, bij de Hindoes, de Mohammedanen, de Sikhs en de Parsieten. Niet alleen het eenvoudige volk was onder zijn gehoor; kooplieden, studenten, professoren, ministers, zij allen gingen Stanley Jones hooren

Die deze dingen zagen kwamen onder den indruk dat de dag daar was, dat Indië den Christuszou aanvaarden; ook is deze indruk bij vele lezers van Jones' boeken gewekt.

Doch men houde in het oog, dat de belangstelling voor deze voordrachten over het Evangelie van Christus toch voornamelijk werd gevonden in de kringen dergenen, die veelszins de Engelsche beschaving hadden aangenomen. Nu is dit wel van belang; want uit deze kringen komen zij voort, die straks de leiders van het volk zullen zijn: toclt mag dit feit niet worden verwaarloosd bij het overwegen van de vragen hoe het volk van Indiê tegenover de Zending staat. En voorts moet worden bedacht, dat deze belangstelling niet hetzelfde is als heilbegeerte, als honger en dorst naar de gerechtigheid, als verlangend uitzien naar Christus als den Zaligmaker!

^) Waar in dit artikel van Prof. Ihmels wordt gesproken, leze men: Zendings-inspector! J.. D. W. -

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen