Onwetende bidders.

Er is een zuchten der gelco-vigen die het volle kindschap willen ontvangen in" de erve der heiligen in het licht.

Er is een zuchten der schep'ping die in barensnood is, vol geheimzinnig maar sterk verlangen naar de verlossing.

Maar daar is oO'k een zuchten van den H. Geest zelf in het hart der geloovigen.

Dat is óók een zuchten om heerlijkheid. Het geschiedt op heilige, volmaakte wijze.

Even volmaakt als de voorbede van Christus: Vado'f, ik wil dat waar ik ben ook die bij mij zijn die Gij mij gegeven hebt, opdat zij mijne heerlijkheid mogen aanschouwen.

In deze voorbede ligt onze kracht en onze troost.

Ook onze zekerheid dat de heerlijkheid komt.

En dat wij tot die heerlij'kheid, in die lieerlijkheid komen.

Want als wij klagen: zal God het zuchtend schepsel hoor en? Zal Hij ons zwakke zuchten hoeren? ; daar zullen we todi nooit durven zteggC'n dat de Heere verhooTing weigeren zal aan het gebed des H. Geestes.

En die verhooring beteekent h e e r 1 ij k h e i d. Voor Christus.

Maar ook voor al de zijnen.

Die Geest nu komt alleree-rst onze zwakheden mede te hulp, want wij weten niet wat wij bidden zullen gelijk het behoort.

Houd di.is moed, strijder in het gebed. De hemel helpt u. Christus is uw Yooirbidder daarboven, de H. Geest uw Meebidder in uw hart.

Maar dan moeten we beginnen met te erkennen dat wij niet weten wat wij bidden zullen gelijk het behoort. ' '

Dit is een zeer verned-erende bekentenis.

Niet alleen dat wij vol zwakheden zijn in ons bidden, maar wij zijn ook zonder klare, geestelijke kennis van wat wij bidden zullen.

Kennis is macht. Onkunde is onmacht. Is er nu droever toestand denkbaar: zwakheid en onkunde hand aan hand?

Paulus doelt hier volstrekt niet alleen op ongeoefenden in 'de heilige kunst des geloofs. Hij sluit er zichzelf bij in, in weerwil van al de rijke gebedsgaven die hij ontvangen heeft.

Doch, is dit niet in tegenspraak met wat hij tevoren gezegd heeft over bet hartgrondig en geloovig zuchten der kinderen Gods, die met lijdzaamheid de heerlijkheid verwachten?

En dan, Christus heeft ons toch Ie er en bidden, zoodat wij wel degelijk weten wat wij vragen moeten.

Ge begrijpt dat de Apostel hier geen algemeenen regel stelt.

Hij doelt op de toepassing daarvan op al de onderscheidene no'oden, waarvoor het leven ons plaatst.

Wij weten niet wat wij biddai zullen gelijk

het b eh o art, zoO'Ols het overeenkomstig den heiligen en volmaakten wil des Heeren en het richtsnoer zijner wet naoet zijn.

Ons leven is soms zo-o verwikkeid. De draden zitten in een kluwen verward. W, e schijnen te dwalen in een doolhof. Zorgen en kruis kmmen oais op eens overvallen. Allerlei kwaad komt ptotseling dreigen. Lichaamslijden verzwakt.

Ziekte rooft de veerkracht der ziel. Velerlei bijzondere last kan ons overstelpen. Geen wonder dat, als wij daarbij in den mist

gaan en op den tast af, we op een gegevem oogenblik niet weten wat wij bidden zullen, noch hoe we onze nooden aan God zullen voiorstellen gelijk het behoort.

Neen, laten we ons maar niets verbeelden van ons schoon en gepast bidden. Voor de menschen kan dat soms een vergalden schijn hebben.

Maar voor Gods blik ligt het open in al zijn armoede eu gebrek.

luist het besef van eigen zwakheid, traagheid eu nalatigheid in het bidden moot bij ons behoefte wekken aan de krachtige, onwederstandelijke werking van den H. Geest.

In het diepe dal van den ootmoed wordt de belijdenis geleerd: wij weten niet wat wij bidden zullen gelijk het behoort.

Als we dal: oprecht erkeuneu, dan wil de Geest onze zwakheden mede te hulp' komen en ook zelf voor ons bidden met onuitsprekelijke zuchtingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen