Wat blijft.

We hebben op aarde onze hoogtijden; onze bhj'de belevingen; de glanspimten van ons bestaan; we hebben ©r onze feesten en onze genietingen, onze vreugden eïi onze genO'egeMjkhèden...

We hebben op aarde onze bezittingen en onze schatten; misschien onze huizen en onze akkers; misschien vsreinig huisraad maar veel blozende, gezonde kinderen; misschien een enkel stukske bezit met veel dierbare herinneringen...

We hebben op aarde de vervulling van veel verwachtingen; verwachtingen (die we dagen, misschien jareolang koesterenid droegen, voorzichtig en teer..

En dat alles is zoo mooi...

En toch — ook het mooiste gaat voorbij. Het verderf strekt zich uit ook over bet b'este wat we als aardsch bezit ontvingen.

En ach, dit is het tragische, dat ook over het liefste en het mooiste de schaduw valt van de vlek der zonde. Neen, ik denk niet eens in de eerste plaats aan dat mooie, dat tastelijk en grijpbaar is, maar ook aajn datgene, wat zoo hóóg geestehjk van aard u scheen, dat het door geen zonde scheen bezoedeld. Uw kostelijkste ijver voor de zaak deg Heeren, heeft toch een treikje van ©igengerechtig heid of van onwaarachtigheid in zich. In onze beste uren zien we dat.

En dat maakt iemand menigwerf zoo moede, loos^ Alles, alles, is bezoedeld en bevlekt. Ook onze liefde, die brandt; ook onze ijver, die ons schijnt te verteren.

Ja er zijn dan dingen, die onze aandacht dagen, maanden, misschien jaren gespannen kunnen houden.

Maar toch, zijn we dan niet als 't kind, dat weei vraagt om ander speelgoed. Voor ons besef is zoo spoedig „het mooie", of „het nieuwe" van de dingen af...

En wij zelf...

Ach, wij zelf... hoe lang duurt het in ons leven — en we merken, dat het proces van de verwelking komt ook over ons. W© werken en draven en slaven en zwoegen en graven en misschien zijn we Wezig den ganschen dag en een deel van den nacht, en onder dat alles worden we zóó maar... oud.

De jaren vliegen voorbij...

Er is geen grooter tragedie dan die van het alle daagsche leven; hier toch ligt het tragische in het onafwendbare, het sl; ©llige van het lot, dat we dragen, zonder dat we er aan denken willen.

En dan die erfenis voor Gods kinderen.

Het recht op die erfenis, die onverderfelijk, onb'evlekkelij k, en onverwelkelijk is, ontvingen ze in hun wedergeboorte. Als kinderen des Allerhoogsten ontvingen ze van hun Vader een heerlijk erfrecht, een erfrecht, dat hun straks in het bezit brengt van een erfenis in de hemielen.

Christus zelf heeft door Zijn opstanding ©en levende hop© vóór hen ©n in hen gewekt; die erfenis wacht, dat weten zij, wier hope in Christus vastligt.

voor ons, be­ Zij wordt in de hemelen, waard.

Gelukkig maar, dat wij die erfenis niet behoeven t© bewaren.

Gode zij dank, dat Hij zelf de zorg er voor op zich nam.

Zie, die erfenis blijft altijd dezelfde. Wat er ook verandert in dit leven: ©r is geen mogelijkheid, dat men ons di© erfenis aanrake: ze is onder Gods hoede.

O, er zij er velen, die ook die erfenis nog wel in hun handen zouden willen hebben. Dan zouden ze „zekerder" zijn. Ach, begrijpen ze dan niet, dat hier juist geloof so vergave gevraalgd wordt? Dat hi©r juist de eisch is om te aanvaarden Vad©rs zorg? Want als wij den Vader liefhebben, dan is alles wat van Hem is van ons; als wij in den Zoon, onzen Borg Jezus Christus, een heilig kinderrecht hebben, dan juist hebben wij de volle erfenis te wachten. Maar die blijft onder h©t bestel van den Vader.

Ja, we hebben wel weinig verlangen vaak naar di© erfenis. W© zitten vaak zoo vast aan d© verwelkende bladeren en aan de bezoedelde en bevlekte ©n vergaande „mooie" dingen dezer aarde.

Soms moet God ons héél hard losmaken van dat, wat voorbijgaat en in wezen waardeloos is.

Dan legt Hij ons ©en kruis op. Ja, een kruis noemen wij menschen dat. Maar onze God leert

ons erdoor om te zn.ngen: Nu reis ik, getroost, onder 't heiligend kruis. Naar 't erfgoed daarboven, in 't Vaderlijk huis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen