Paaschfeest.

Paaschfeest.

D© dood gaat voorbij.

Maar als de grauwe angst ons huis, ons leven passeert, zitten wij niet sidderend en met verwrongen trekken bevend van angst en spanning naar het wegsterven van zijn voetstappen te luisteren. Neen, d© dood gaat v o o r b ij'.

Daar is geen reden ' meer voor angst. Jezus leeft. Hij heeft den dood overwonnen.

Er is wat nieuws op aarde.

Ja, alles hlijft wol bij het oude. De menschen worden geboren en de menseben sterven. Scharen van menschen gaan gebukt onder het leed dat de telkens terugkeerende dood brengt. Telkens opnieuw opent zich de groeve der vertering.

En de ongerechtigheid gaat dóór in de wereld. De zonde neemt hand over hand toe en in het gevolg van de zond© zegeviert de dood.

Er is ellende op de wereld, er is smart ia onze huizen; er is angst in ons leven. Heel het juichende, bloeiende, lachende lenteleven ligt toch in d«a greep van den dood. ;

Jonge menschen groeien op om te sterven, alles bloeit om te vergaan; eentonig als het water dat altijd weerkeert naar de zee. Onze zuiverst© glimlach eindigt in een traan.

En toch is het Paaschfeest.

Het ziet er in de wereld droevig uit. De vijandschap, dé verscheuring, de verbreking, de doodende wangunst heerscht over het leven.

Christelijk Europa viert Paaschfeest. En in Duitschland jubelt men over de heerlijkheid van het ras der Germanen dat het zonder Christus stellen kan, dat in drieste brutaliteit de leer van de zelfgenoegzaamheid van den mensch consequent doorvoert. En de wereld protesteert tegen de lompe manier waarop men daar in Duitschland de Joden lastig valt. En diezelfde wereld protesteerde niet, en de groote pers, die nu luid roept, zweeg in alle talen, toen er tienduizenden christenen in Rusland om hun geloof werden vermoord.

De ongeloovige jood, waarom in de laatste weken de wereld in beroering gebracht werd, was de beschermeling van pers en kapitaal; de geloovige christenen die werden gemarteld waren slechts beschermelingen van een simpel gebed der christenheid.

Zoo bereidt zich de wereld op Paaschfeest voor.

Leve Christus!

De wereld viert Paaschfeest.

Paaschfeest is immers het feest des levens. De moderne kranten vertellen het ons elk jaar opnieuw, dat Paaschfeest het feest is van de hope van de opstanding van de nieuwe menschheid. En de wereld zal beter worden. Jezus, — dat is het menschelijk ideaal en dat is tevens de ideale mensclielijkheid. Jezus, — dat is de vrede op aarde; Paaschfeest, dat is bet doorbreken van een nieuwe gedachte.

We vieren Paaschfeest. De wijde wereld geeft beloften. En welke? Frankrijk coquetteert consequent met „de kleine Entente" en met Polen. Leve het evenwicht in Europa! Er dreigt een gevaar in de oude vriendschap: Engeland kijkt amicaal naar Italië en Mussolini steekt de hand toe aan Hitler. Puur vanwege de vriendschap rilt Europa's wapenen-overmacht in Polen en Frankrijk.

ïn Geneve ne< gmt de ontwapeningsconferentie een paaschvacantie.

Natuurlijk, het is immers Paaschfeest. Dood en doodsmart z^n overwonnen.

Pl'achtig Paaschfeest. Men heft de hand op en men roept: „Heil Christus!" en de andere hand verbergt zich achter den rug en houdt een dolk omkneld in welks handvat een duivelskop het grijnzend sieraad is.

Zoo viert de wereld Paaschfeest 1933.

Daar komt van Paaschfeest in de wereld niets terecht. De christenheid van vandaag is een ge^ weldige carricatuur van datgene, wat Paaschfeest eens beloofde.

Een overwonnen dood?

De dood grijnst U aan als een ongenoode gast op hot banket der naties ter gelegenheid van vredesen ontwapeningsconferenties. Van den levenden Jezus wordt in de verhouding der volkeren niets gemerkt. Men boort niet de stem van den profeet. Wie praat er nu nog van priesterlijke wijding van christennaties jegens elkander? En de koning... Ach, wij gaan immers veel liever democratisch te werk. Leve de democratie! Vooral en juist dat, wat de carricatuur van een waarachtige demo^ oratie is. Ieder doe wat goed is in zijn oogenl Leve de ontplooiing der vrije persoonlijkheid! Wie praat er nu nog van een koning wiens woord wet is ?

We krijgen Paaschvacantie. We gaan het ontwakingsleven vieren. Het hoofd omhoog!

't Is P^aaschfeest.

Maar plaats voor Jezus Christus is er niet.

Dan zal de kerk het wel doen. Die is toch altijd nog de kerk van Christus. Die viert toch haar eeuwenoude Paaschfeest. Die brengt de prediking van de opstanding.

De kerk is immers het lichaam van Christus. „Hij is het hoofd en wij zijn de leden".

Er zal toch Paaschfeest komen.

Maar ach, wat komt er van de kerk terecht?

Er ontwaakt nieuw leven, althans nieuwe be­

weging. Men roept aan allen kant: „Hier is d e kerk". Men prijst zijn waar aan. Hier is de oudst© kerk; hier is de vaderlandsche kerk; bier is de engste kerk; hier is de ruimst© kerk; hier is de meest bevindelijke kerk; hier is de grenslooze kerk; bier is de kerkelijk© kerk; hier is de onkerkelijke kerk; hier is de belgdende kerk; bier is de gereglementeerde kerk; hier is de onafhankelijke kerk

De kerk zal hef doen.

Arme kerk, wanneer zij zichzelf losmaakt van den Christus, van den levenden Christus en van Zijn Wioord. Dan wordt die kerk machteloos. Dan is alle reclamegeroep ijdel geklank. Dan wordt de Paaschboodschap een referaat over een drama met ©en blij einde, dat de wereld niet helpen kan en dat den mensch diep in de diepte neergedrukt houdt, ondanks alle gejubel van opheffing, van opstanding, van levend-worden. Op Paaschfeest, het feest van den levenden Christus staan de kerken op aarde als een verscheurde grootheid met verbroken kracht, met verbroken idealen.

Er worden Paaschpreeken gehouden. Zondagmorgen worden in de wereld waarschijnlijk ongeveer drie millioen Paaschpredikaties aangehoord.

Jezus leeft!

En de wereld sterft, en de menschheid sterft, onze welvaart sterft, onze cultuur sterft.

P'oover Paaschfeest.

En toch is het Paaschfeest. Jezus is opgestaan.

Het feit van Jezus' opstanding is niet ongedaan te maken. Men kan er langs heen leven, men kan er over heen leven, men kan het weg red eneeren, men kan er zich aan ergeren, men kan het negeeren, men kan het misbruiken, men kan valsche toepassingen maken, men kan het modemiseeren ©n ontkrachten.

Maar het Paaschfeest stoort zich daar niet aan. Het blijft ondanks all© armzalig m'enschelijk gedoe het feit dat de historie beheerscht. Eeuwenlang heeft de historie geworsteld om het Paaschfeest te beoordeelen en als het kon, te veroordeelen. Maar het feit blijft onveranderd, ©n het P'aasch feit behoudt in zich de kracht oan de historie te oordeelen, om de historie te veiroordeelen.

Het schijnt dat de geschiedenis, dat de volkeren, dat de kerken de crisis over den Christus van Paschen brengen.

Maar meer dan schijn is dit niet. De Zoon van God, die de hel overwon, houdt ook het wereldgebeuren in Zijn hand. Hij brengt de crisis over de historie. Het blijft altijd waar: „Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde".

Doch deze Christus is te kennen alleen uit het Woord van God.

Hij openbaart zichüe'lf ook als bet W: oord.

God spreekt door Hem: „En bet AVoord is vleesch geworden en bet beeft onder ons gewoond en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd".

En vrij aanschouwen Zijn heerlijkheid op Paaschfeest meer dan immer. Evenwel, wij kennen Hem slechts indien wij Hem hebben leeren verstaan door het geloof zooals Hij zichzelf predilct; zooals Hij het Woord draagt; en zooals het Woord Hem draagt.

Zal dan ook de kerk waarlijk de kerk van Christus zijn die de Paaschboodschap heeft te brengen, dan is dat alleen mogelijk indien zij leeft uit het Woord; indien zij den Christus der Schriften predikt en indien zij in de wereld indraagt het F'aaschfeit zooals bet eenmaal is geschied. Ook óp dit Paaschfeest is de eenige kracht van de prediking van Christus' kerk het machtige: „Daar staat geschreven" en „daar is geschied".

Maar de zin van het Paaschfeit wordt ook dan nog slechts verstaan, indien wij de Schrift zelve omtrent den zin van Paseben laten spreken. En dan staat altijd weer bet Paaschfeit in rechtstreeksch verband met het feit van Goeden Vrijdag, en daarmede staat Paaschfeest dan in verband met Christus' dood. Christus' dood waarin de prediking ligt van onze schuld en van de gewel­

dige majesteit en heiligheid van de ©ere Gods, Gods grootheid slaat in Paaschfeest ons geheel neer. Gods heerlijkheid beft in Paaschfeest ons tot de hemelen op. Indien wij althans de gemeenschap met den Christus Gods verstaan.

Daarom is Paaschfeest slechts te vieren door diegenen, die den zin van bet Paaschfeest in de eerste plaats zoeken in den hemel. De voldoening aan Gods recht is het geheim van de Goddelijke noodzakelijkheid voor Paschen. De diepte van onzen val is de schrikkelijke oorzaak voor de diep© vernedering van den Christus Gods. Gods wondere liefde in de rechtvaardigmaking van zondaren geopenbaard, is tegelijkertijd grond en oorzaak en doel voor het heerlijk gebeuren van Paschen.

Maar daarom kunnen wij alleen Paaschfeest vieren indien wij ootmoedig beginnen met ons te buigen voor onzen God. Daarom kent de wereld het Paaschfeest niet omdat zij niet weet wat buigen is. Niet die den mensch zoekt, maar di© God zoekt zal Hem prijzen. Niet wie het leven zal willen behouden zal het vinden op Paaschfeest; maar wie eigen leven zal willen verliezen, die zal bet vinden en behouden in den levenden Christus Gods.

De fcerk van Christus maakt op Paaschfeest schqnbaar ©em. droevig figuur.

Maar de kerk is er en zij blijft er omdat d© Koning ©r is, omdat de levende Koning ©r is en er blijft met Zijn profetisch Woord, met Zijn priesterlijk erbarmen en met Zijn koninklijk gezag.

Daarom kan slechts daar waarlijk Paaschfeest gevierd worden, waar de kerk des Heeren het geheim van deze absolute en ootmoedig© onderwerping aan het Woord van den Heilige kent.

Dan gaat ia de wereld van die kerk toch een boodschap uit. Dan prediken ook wij aan de stervende wereld temidden ©ener ondergaande cultTiur de boodschap dat Jezus leeft. Dan kunnen wij de doodsuitingen van dit natuurlijk leven aanvaarden. Dan zijn wij vervuld van erbarming met de dwaze doolaards, die steeds opnieuw Paaschfeiest zoeken hier beneden. Dan klimt op Paaschfeest onze smeeking voor den troon: „Heilige Geest, Geest van Pintsteren, pas Gij het Paaschfeest toe aan Uw kerk, pas het toe aan de wereld. Levende Christus, zend Uw geest uit, openbaar Uzelf, oefen de crisis over het zoeken van het leven hier beneden. Christus der Schriften, rijd voorspoedig op het Woord Sftïwer waarheid".

Zoo wordt het toch Paaschfeest.

Paaschfeest in ons hart.

Paaschfeest in de kerk.

Paaschfeest in de wereld.

De dood gaat voorbij. Het dienen in het dienst-j huis is haast volbracht.

„Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoo zoekt de dingen die boven zijn waar Christus is".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen