Terugblik op het Hervormingsfeest.

Het vierde eeuwfeest der Reformatie i.s in stilte gevierd geworden. Alle uitwendige luister heeft er aan ontbroken.

Van de grootsch opgezette plannen om den 31en October 1917 tot een gemeenschappelijken feestdag voor heel het Protestantisme te maken, kon natuurlijk niets komen.' Het wa.s de wereldoorlog, die de volkeren, ook de Protestantsche, in twee zoo bitter vijandig tegenover elkander staande groepen . verdeelde, die dit onmogelijk maakte. Hoe schoon ware het niet geweest, wanneer Duitschland, waaj-van de stoot tot de Reformatie uitging, met Engeland en Amerika als de twee groote Protestantsche naties dezen gedenkdag der Reformatie had gevierd en de kleinere Protestantsche naties als Zwitserland, Nederland en de Skandinavische rijken zich daarbij hadden aangesloten. Het heeft zoo niet mogen zijn. Wat voor Duitschland anders een gloriedag had kunnen wezen, ging in stilte voorbij. Wel is in Engeland en Amerika Luther herhacht, maar de rechte bezieling ontbrak. En wat Duitschland zelf betreft, sprak het wel van zelf, dat een volk, xlat den bangsten kamp voeren moet om zijn bestaan en leven, geen lust heeft in luidruchtig feestbetoon.

Duitschland's Keizer had daarom wel récht, toen hij de feestelijke herdenking van dit vierde eeuwgetij der Reformatie tot na het sluiten van den vrede verschoof.

In zooverre is er dus wel een schrille tegenstelling tusschen het derde en het vierde eeuwfeest der Reformatie. Toen waren de Napoleontische oorlogen pas afgeloopen en Europa bevrijd van de heerschappij van den tj^rdn, de vrede onder de volken hersteld en Duitschland met Rusland en Engeland in „heilige Alliantie" vereenigd om een nieuw Europa te scheppen, waarin gerechtigheid wonen zou. Het Lutherfeest, toen gevierd, bond de Protestantsche naties nauwer saam, bracht weer de groote beginselen, waarvan de Reformatie was uitgegaan, in herdenking en gaf mee den stoot 'tot die machtige geestelijke opwekking, die een wedergeboorte van het Protestantisme is gevveest.

Zulk een rijke beteekenis heeft dit vierde eeuwfeest der Reformatie niet gehad en kon het ook niet hebben, nu de omstandigheden zoo verschillend zijn. Maar al kan dit vierde eeuwfeest der Reformatie daarom niet in de schaduw staan van het derde eeuwfeest, toch mag, althans wat ons vaderland betreft, met dankbaarheid op dit herdenkingsfeest worden teruggezien. Er was, vergeleken , met een ' eeuw geleden misschien minder uitwendige luister, maar er was geestelijke verdieping. Gaf toen een vaal en kleurloos Protestantisme, dat dweepte met h'et ideaal van een groote Protestantsche Kerk, den toon aan, thans werd weer hèi< ? èr in het licht gesteld wat de kracht en het beginsel van de Reformatoren was geweest, en geschiedde dat met een bezieling en gloed, waaruit bleek, hoe die beginselen nog - .vorden beleden en in die kracht nog wordt geloofd.

Zoo kan er, zij het dan ook op bescheidener voet, van dit herdenkingsfeest der Reformatie een invloed ten goede uitgaan op ons volk. Aan heiligenvereering .doen wij. Protestanten, niet en vooral Luther heeft niets, wat aan een Roomschen heilige doet denken. Maar wel zijn de Reformatoren, wier beeld opnieuw ons geteekend werd, mannen des geloofs geweest, die getoond hebben in hun leven, hoe machtig de genade Gods was, die in hen werkte.

En weer dicht bij die mannen geleefd, hun daden te hebben gezien, en hun woord te hebben beluisterd", kan te midden van veel inzinking en afval, ons sterken in ons eigen geloof.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen