Structuur en energie in de organische chemie - pagina 12

gekomen. Pas nadat de strijd tusschen dualistische en unitaire materieopvatting geluwd was, werd aan de vraag naar het aantal atomen, dat ieder afzonderlijk atoom in staat was direct te binden, meer aandacht besteed. Door de onder­ zoekingen van F r a n k 1 a n d, K o 1 b e, e. a., en vooral door die van K e k u 1 é, verkreeg deze, aan de atomen toegeschreven eigenschap, ,,hun atomigheid", of, zooals wij nu zeggen, basisciteit, waardigheid of valentie, beteekenis. Zij werd de ruggegraat der organische structuurchemie. Niet alleen voor de ontwikkeling van de koolstofchemie, maar ook voor die der andere elementen heeft dit begrip, althans in den eersten tijd, stimuleerend gewerkt. Evenals het moleculebegrip heeft ook het valentiebegrip de mogelijkheid in zich tot tweeërlei interpretatie. Eerstens is de nadruk te leggen op de regelmatige ordening in het molecule, waardoor sommige atomen dichter, en andere verder verwijderd zijn van het beschouwde centraalatoom. Ook kan de aandacht uitsluitend gericht worden op het aantal met het centrale atoom direct verbonden buuratomen. Waar nu dit aantal voor het koolstofatoom blijkens de analyses van zeer vele verbindingen steeds vier bedroeg, (tenminste indien alle buuratomen zelf „éénatomig" waren), behoeft het geen verwondering te wekken dat K e k u 1 é in het constant-zijn der valentie een natuurwet van de eerste orde meende te zien. Uit zijn tijd (1865) is dan ook afkomstig het koolstofsymbool, waarvan de bindingen door vier staafjes worden voorgesteld. Dit symbool werkte door zijn eenvoud bijzonder fascineerend. En ook thans nog is het, voorzien van enkele aanvullingen, een onmisbaar hulpmiddel voor de organische structuurchemie. Daar nu dit symbool, de drager der constante valentie, met enkele plausibele aanvullingen een zeer groot aantal waarnemingen kon uitbeelden, is het begrijpelijk, dat vooral in den eersten tijd aan enkele waarnemingen, welke er moeilijk mede waren voor te stellen, weinig aandacht werd besteed. Met de door K e k u 1 é ook in zijn benzolformule ge­ bezigde symboliseering van de aethyleenstructuur als dubbele binding, voerde hij een principe in, dat in staat bleek de aethyleenisomerie zoodanig uit te beelden, dat het aantal

12

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen