Het kerkverband der Nederlandsche Gereformeerde Kerken, gelijk dat gekend wordt uit de handelingen van den Amsterdamsche Kerkeraad in den aanvang der 17e eeuw - pagina 42

40

DE AFWIJZING VAN ATTESTATIËN.

dat er elders van de leer werd afgeweken, en dat zulke afwijking werd geduld, ja beschermd. Reeds in 1610, het jaar van de Remonstrantie, en het jaar, M'aarin de verdrukking der Gereformeerden te Alkmaar begon, vond de kerkeraad zich juist daardoor genoodzaakt, over de te volgen gedragslijn te handelen. De commissie, bij welke de attestation moesten worden ingeleverd, kreeg in Juli iemand voor zich, die uit Alkmaar gekomen was, en die eene attestatie inbracht, „geschreuen end ondergeschreuen bij Adolpho T e c t a n d r e Vena t o r e end een van de Niewe Ouderl. tot Alcmar." In formeelen zin was er op dat stuk niets te zeggen; maar — die Remonstrantsche onderteekenanrs! En gelijk in twijfelachtige gevallen altijd plaatsp| had, bracht zij toen de altestatie in de volle vergadering. Daar werd nult »gevraecht, of deselue aennemelyck sy oft niet." En bij dit eerste geval was de resolutie, ,dese sake in bedencken te nemen end metten classe te communiceren'' '). Inschrijving had er dus vooreerst nog niet Iplaats; en blijkbaar was de vergadering overtuigd, dat zij daartoe ook I volstrekt niet verplicht was. Slechts een paar maanden later kwam er weer een geval, waarbij wederom openbaar werd, dal men zulke verplichting niet kende. Het betrof niemand minder dan Simon Episcopius, die, uit Franeker hier teruggekeerd, een paar maanden later zijne attestatie ter behoorlijker plaatse had ingeleverd. Hij was echter niet blijven wachten op antwoord: trouwens, hij wist wel hoe de kerkeraad over hem dacht. Maar toen hij nu kort daarna attestatie kwam opvragen, om in Bleiswijk predikant Ie kunnen worden, toen is hem wel gebleken, dat dat weggaan toch niets had gebaat. Attestatie kunnen wij u niet geven, was des kerkeraads antwoord: een antwoord dat ook telkens herhaald werd, als hij zelf of zijn broeder weer aandrong; want gij zijt hier geen lid onzer kerk; de attestatie, die gij hier hebt ingeleverd, kunt gij weer terugkrijgen; maar «sedert uwe compste van Franeker zijt gij noyl voor litmaet deser kercke gekent." En hij had zijne attestatie toch ingediend? O ja! maar de kerkeraad had zijn naam daarom toch niet ingeschreven. En het is | opmerkelijk, dal onder de overwegingen, die de kerkeraad hem toen > liet mededeelen, o. a. ook deze voorkomt: »hij heeft wel syn attestatie ouergegeuen, doch niet verwacht des kerckenraets antwoordt, hetwelck hij schuldich was te doen om te verstaen,'/dftse byden kerckenraet aengenomen was of niet" ^). — ') Uit de kerkeraadsnotiilen van 22 Juli 1610. Zie hierachter Bijlage D. =) Uit de kerkeraadsnotulen van 23 Sept. 1610. Zie hierachter Bijlage D, waar bijeengevoegd is hetgeen in de notulen over Simon Episcopius voorkomt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen