Schuld en straf - pagina 22

,^

\

GOETHE'S uitspraak dat deze geene verkeerdheid wist, waartoe hij zich niet in eenig oogenblik van zijn leVen in staat had geacht 82). En zelve komt hij tot de conclusie: „Jeder Mensch ist , zum Verbrecher geboren." 83) W a t LÖFFLER in hoofdzaak beaamt, ! ^ doch om voorts daaruit de conclusie te trekken, dat het misdrijt geene abnormaliteit is, „denn wir werden doch um Gottes willen nicht alle zusammen abnorm sein!" 84) De realiteit van 's menschen val werpt telkens de kaartenhuizen van ijdele theorieën omver. En wie evenwel weigert daarmee te rekenen, loopt gevaar in nog grooter duisternis te geraken. \ W a t MITTELSTADT zegt is waar èn onwaar. Gods W o o r d geeft de solutie. Er is niem.and die goed doet; in het heden en onder Ij de zonde. Eens gold echter: „God zag al wat Hij gemaakt had, I en ziet het was zeer goed." Maar zij zijn afgeweken. Evenwel I is er gemeene genade tot bewaring;[en bijzond^e_genade tot 4 , I bekeering, die in beginsel den mensch herstelt] De eerste mensch, en in hem de menschheid, is goed geschapen. Thans echter wordt de mensch — ik zeg niet „zum Verbrecher," maar — in zonde ontvangen en geboren. Toch is i dat niet het laatste woord.

/ ^ Naast hen, die de schuld ontkennen door de oorzaak van ,; I het misdrijf in het organisme te zoeken, staan anderen die ^Jj'ji ^ veeleer de omgeving aansprakelijk stellen voor het kwaad. Reeds in de vorige eeuw werd dit gedaan. Volgens ROUSSEAU wordt de mensch, van nature goed, door de maatschappij bedorven. In gelijken zin V O N HOLBACH en DIDEROT. ZOO ook later. CABET noemt alle gebreken de misdaad van de maatschappij, en BüCHNER den misdadiger het slachtoffer van zijn toestand 85). Maar thans vond deze meening ook onder criminalisten ruimer ingang, en wordt meer beslist getracht het strafrecht daarnaar te vervormen. In Italië legt de terza scuola, in onderscheiding van de anthropologische school, nadruk op de sociologische factoren. ALIMENA ontwikkelde de beteekenis van het milieu social op het Congres van 1889 te Parijs 86). COLAJANNI, die eenigszins eigenaardig standpunt inneemt door zijne leer van een moreel atavisme, rekent eveneens bijzonder met de maat-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen