Schuld en straf - pagina 42

36ist derjenige, den man strafen musz, damit die Ubrigen an deri Ernst der Strafdrohung glauben." 202) Hier doemt dus voor passive Straffahigkeit = toerekeningsvatbaarheid, eene nieuwe notie op. Bij Mr. SIMONS vindt men V O N L I S Z T en LÖFFLER gecombineerd, als hij zegt, „dat bij dengene, tegenover wien de straf elke werking zal missen, niet alleen op hem zelf maar ook ten aanzien van de andere leden der maatschappij, wiens niet-bestraffing de autoriteit van het recht, de kracht van het rechtsvoorschrift niet zal verzwakken, de ontoerekenbaarheid mag worden aangenomen en van toepassing der straf mag worden afgezien." 203) Zoo hangt de toerekeningsvatbaarheid van den misdadiger ten deele, bij L Ö F F L E R zelfs geheel, van den toestand van andere menschen af Dat gaat toch niet. Het is tot schade van de wetenschap, als men de toerelEë-] I ningsvatbaarheid in plaats van met de verrichte handeling in/ ƒ verband brengt met de straf, en dezen term-gebruikt voor de / vruchten, die_^men van haar verwacht. (Zoo kweekt men verwarring in stee van helderheid. De toerekeningsvatbaarheid als het zedelijk, met schuld, oor1 zaak kunnen zijn van eene strafbare daad, — zij het al tevens I met invloed van andere, ook externe, factoren, — wordt door ] V O N LISZT C. S. natuurlijk verworpen. Op deterministisch standpunt is geene andere conclusie mogelijk. Zelfs is de voorstelling gevaarlijk, die GRETENER kon doen rijzen, als ware het alleen de Italiaansche school, die de imputabilita loochent, en de difesa sociale gevoerd wil zien onafhankelijk van de condizioni di mente. Kloeker dan GAROFALO spreekt NAQUET dit uit, als hij zegt: „Il n'y a plus de démérite a être pervers qu'a être borgne ou bossu." 204). jTn LAPLAIGNE, die verklaart, dat er voor den mensch is „ni mérite ni démérite!' „Il y a seulement des êtres plus ou moins bien doués par la nature, plus ou moins bien favorisés par les circonstances." W i e dacht er ooit aan het strijdros des overwinnaars, dat had „les vertus du héros sans en avoir les vices"; dat gaf „tant de preuves de dévouement et avec un si complet désin-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen