Evolutie of revelatie - pagina 102

100 was met Babylonische cultuur en daarom Israel, toen het in Kanaan zich vestigde, vanzelf met deze cultuur in aanraking kwam. De bewezen, hiervoor aangevoerd, zijn echter uiterst zwak. Het eenige feit, waarop Delitzsch zich beroept, Eerste voordracht p. 28, dat in Ai een „babylonisch kleed" gevonden werd, zegt natuurlek zeer weinig. Meer bewijskracht hebben de Tell-el-amarnabrieven evenals enkele godennamen Nébo, Bel of Baal, Astarte en Mar enz., die van de Babyloniërs zyn overgenomen, maar men vergete niet, dat Kanaan tijdens de verovering van Israel afhankelijk was niet van Babel, maar van Egypte. En in elk geval ontbreekt elk bew\js, dat destyds in Kanaan de Sabbat, de sagen omtrent zondeval, zondvloed enz., uit Babel bekend waren, geiyk Delitzsch (l.c. p. 28, £9) beweert. Wat echter het meest tegen deze Kanaanitische afleiding spreekt is, dat Israel volgens de Schrift lijnrecht tegenover de Kanaanieten stond en zeker niet van deze door God vervloekte volkeren hun religieuze denkbeelden zal hebben overgenomen. Volgens HOMMEL, JEEEMIAS en KITTEL is dan ook niet Kanaan, maar veeleer Midian of Arabië de trechter geweest. Babel's cultuur zou zich ook tot Arabië hebben uitgestrekt; hiervoor zou pleiten, dat de Semieten van Hammurabi's stam nauw met de Arabieren verwant waren en de minaeïsche opschriften evenals de rechtsbepalingen der oude Arabieren veel verwantschap met Babel vertoonen. Mozes zou dan tUdens zyn verblijf bij Jethro in Midian deze hooge cultuur hebben overgenomen en aan Israel hebben meegedeeld; met name het feit, dat Mozes' schoonvader nog op de woestijnreis Israel bezocht en Mozes in politieke zaken raad gaf, zou van dien invloed getuigen (Exodus 18). Men vergete echter niet, gelijk Giesebrecht l.c. p. 8—14 terecht heeft opgemerkt, dat de dusver gevonden inscripties juist over Midian of Noord-Arabië nog weinig licht hebben verspreid, en het groote bezwaar blijft bestaan, dat men deze inscripties tot dusverre niet met zekerheid heeft kunnen dateeren. Meer licht zal hier dus moeten worden afgewacht. Terwijl eindelijk BUDDE en GUNKEL meenen, dat Babel's invloed vooral gewerkt heeft tijdens de overheersching van Israel door Assyrië en gedurende het Exiel. In dien tijd zouden de scheppingsmythe enz. uit Babel naar Israel zijn gekomen en daaruit zou het te verklaren ziJn, dat bijv. de „Urgeschichte" eerst bij P (den lateren Jahvistischen Redactor) voorkomt, en dat Ezechiel en de Priestercodex zoo sterk babylonischen invloed verraden (BUDDE, Bas Alte Testament, p. 36, en vv.) In zooverre ligt hier een kern van waarheid in, dat Israel eerst na de 9e eeuw met Babel zelf in aanraking is gekomen en eerst door de veroveringstochten van de koningen van Assyrië rechtstreeksche invloed van Mesopotamië uit op Israel kon uitgeoefend worden. Maar al heeft die invloed vooral onder Manasse .sterk gewerkt, ook op religieus gebied, Israel's profeten hebben dien invloed steeds wederstaan, en er is nooit scherper critiek op Babel's polytheïsme geleverd dan juist door Jesaja en Jeremiais geschied. De voorstelling, alsof niet een enkele tot afgoderij geneigde koning of een afvallig deel van het volk, maar de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen