GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 176

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 176

Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

166 -1^) Deze woorden zijn ontleend aan de voorrede, die Luther in 1522 voor zijn commentaar op den brief aan de Romeinen schreef; Luthers Werke, E. A. 63, 124 en v.v. Dezelfde gedachten vindt men echter ook reeds in Luther's voorlezing over de Romeinen van 1515/1516. Luther waarschuwt hier telkens tegen het misverstand, alsof men geen goede werken zou moeten doen, omdat de Apostel ons leert, dat de werken der wet ons niet rechtvaardigen kunnen, maar alleen het geloof. Wanneer Jacobus en Paulus „dicunt ex operibus hominem iustificari, contra falsam intelligentiam disputant eorum, qui fidem sine operibus suis sufficere putabant, cum Apostolus non dicat, quod fides sine suis propriis operibus (quia tunc nee fides esset) sed sine operibus legis iustificat. Igitur iustificatio requirit non opera legis, sed vivam fidem, que sua operetur opera'' (FICKER, I, 2, p. 85, 86). Hij veroordeelt hen, „qui nimium securi incedunt per Christum, non per fidem, quasi sic per Christum salvandi sint, ut ipsi nihil operentur" (I, 2, p. 132) en die zeggen: „Ergo ,faciamus mala, ut veniant bona', cessemus bene facere, ociosi in celum veniemus" (I, 2, p. 315). „Nonenim ad ocium vocati sumus, sed ad laborem" (I, 2, p. 178). Op de bedenking: „Ergo non faciamus bona opera" ? antwoordt Luther „Absit. Sed in humilitate facienda sunt, tunc Deus non refutat ea" (I, 2, p. 253). En nog beslister dan tegen dit quietisme komt Luther op tegen het antinomianisme, „ne quis dicat: si ergo peccata per Christum sunt ablata, ergo agamus, quod volumus, nemo nunc potest peccare", omdat zij „spiritum in occasionem carnis dant et velamen libertatem nequitie faciunt, quia data est gratia et indulgentia, non ad peccandum et libere agendum" (1, 2, p. 98). En wanneer de Apostel in Rom. 7 zegt, dat hij het kwade, dat hij haat, doet en 't goede, dat hij wil, niet doet, waarschuwt Luther zijn lezers, dat men dit niet mag verstaan „moraliter, quasi nullum bonum, sed omne malum facial. Sed vult, quod non tot et tantum bonum nee tanta facilitate facial, quantum et quanta vult" (I, 2, p. 171). Van een verzwakking van den zedelijken eisch of een verwerping der goede werken is derhalve geen sprake. 11'') Zeker heeft Luther gezegd, waarop DENIFLE, Luther, P, p.707, noot 1 wijst: „Hec enim opera Apostolus et spirituales etiam fecerunt quidem et faciunt, sed non quia debeant, sed quia volunt; non quod sint necessaria, sed quia licita" (FICKER, I, 2, p. 303), maar hij spreekt hier over het „subesse legi et oneribus eius, hoc est credere, quod illis opus sit exterioribus operibus legis ad salutem. Tales sunt om-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1910

Rectorale redes | 192 Pagina's

Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 176

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1910

Rectorale redes | 192 Pagina's