Strafrecht en rechtsstaat - pagina 35
Rede ter gelegenheid van de 53e herdenking van de stichting der Vrije Universiteit
inhoud van de hoofdstukken van von Liszt-Schmidt en Mezger over de handeling bewijst, dat deze inderdaad geworden is tot wat Beling noemde een bloedelooze schim ^^), en dan ook nevens de onrechtmatigheid en de schuld als element van het strafbaar feit kan gemist worden, *^^':^~ y ^ De Tatbestand, aldus tot getypeerd onrecht geworden,.-^" 'T'f. |is wel ver verwijderd van de descriptieve delictsomschrij' ving, d\<i de wetsfetichisten der i8de eeuw vereerden. Niet : langer kan de regel nulla poena sine lege verstaan worden *!als eischende een volledige en preciese uiterlijke omschrij- , ving van een handeling? Wat geëischt wordt is, dat het \ artikel.het onrecht aangeeft, dat voor straf in aanmerking ^ ,-|i;^omt|Dit kan op velerlei wijze geschieden: door aanwijzing van het rechtsgoed, dat door dat onrecht wordt bedreigd of aangefast, door aangeven van de middelen, waardoor deze bedreiging of aantasting plaats heeft, of op zoodanige andere wijze als de wetgever nuttig acht. i De vormen van onrecht, die straf vereischen, uitkiezen en in type brengen, dat is de taak die het nulla poena sine lege den wetgever oplegt; door die keus wordt beslist eenerzijds, dat het in de wet omschreven onrecht strafbaar is, anderzijds, dat het niet omschreven onrecht niet strafbaar ««* is.* Dat is de garandeerende functie van de wettelijke omi 6 w * y . « ^ schrijving in den rechtsstaat. Met betrekking tot die functie valt nu verder op te merken, dat de straks besproken teleologische uitlegging van de wettelijke omschrijving de grenzen zal moeten in acht nemen, aan uitlegging gesteld. Zij zal niet, met een /> beroep op de ratio van de norm, aan deze een analogische h toepassing mogen geven. Dit zou, wanneer het leiden zou tot strafbaarheid of verhoogde strafbaarheid van een handeling, in strijd zijn met den regel nulla poena sine lege. ^ rTheoretisch is er tusschen teleologische uitlegging en l '5 f analogie een groot verschil: de uitlegging leidt tot juiste^ I toepassing van hetgeen de wet voorschrijft, de analogie ' ^ t o t toepassing van hetgeen de wet niet voorschrijft. Maar in de practijk is de grens niet altijd gemakkelijk aan te
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 oktober 1933
Rectorale redes | 64 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 oktober 1933
Rectorale redes | 64 Pagina's