- De Waarheidsvriend en de Vrije Universiteit, II.

„De Waarheidsvriend" hjeeft ons imsverstaan. Het blad stelt bei voor, dat wij op : d]a vraag oif de Vrij© Utiiversiteit niet kon worden een Hoogeschool op Gerefornieerden grondslag voor all© geloovigen in deaen lande, idie leven uit de echt reformatorisehe biegins& len, ten antwoord zouden hebben gegeven: „laten de HervorMden het eerst onder elkaar maar ©ens eens worden."

Indien dit werkelijk zoo was, zouden wij al zeer oinbeuscih hebben gehandeld.

Terecht zoiu mien dan op ons kunnen aanrrierken, dat „De Waarheidsvriend" boter verdiend ii'ad.

Of moeten wij die .poging tot toenadering, welke het orgaan.van den Gierelormeerden Bond doet, niet waardeeapeji ?

Hebben we één reden om. te gelooven, dat de begeerte, welke achter die vraag zich verschuilt niet opreciht zou zijn?

Integendeel. Wij gingen er bij ons artikel van uit, dat deze vraag op' zicihzelf tei loven valt.

Niet de minsbe verdenldng koesterden we.

Het was dan ook allenninst onzie bedoaling „.De Waarheidsvriend" af te schepen met een: , , laten de HervoTWiden h'elt leeïst on4sr elkander maar eens eens worden."

Daarmede zouden wij idan zooveel als te verstaan geven: uw gedachte is ons niet sympathiek, yoor uw voorstel voelen we niets, deze zaak kan heter uitgesteld ad calendas 'graeöas.

Want dat de Hervormden het ooit onder elkander eens zoudeu worden, komt ons ongelooflijk voor.

Waarschijnlijk had de Redactear van „De Waarheidsvriend" 'het desbetreffende stuk uit „De Refoirmatie" niet voor zich, toen hij repiiaeleirde en citeerde uit het geheusen.

Anders kunnen wij het misverstand niet verkhren. Wat toch schreven we?

Letterlijk dit:

„Wij willen ook om Ds Van Grieken dit staksfce niet gaarne negeeren.

„Bovenal niet, om'dat er een ideaal uit spreekt, dat nog altijd ook ons ideaal blijft: vereeniging van, alle Gereformeerden.

„Toch welen wij niet goed, hoe wij' hiero'ver vruchtbai'e besprekingen moeten' yoeren.

„Nog verschligt in het geheugen een discussie tusschen „De Waarheids vriend" en „De Heraut" over deze materie.

„De eerste gaf als haar meening te kennen, dat de Vrije een Hervormd jurist, met name genoemd, niicest benoemen.

„„De Heraut" vroeig ter snede, of , ; De Wa.arheidsvriend" zeker wist, dat geen pogingen in dien geest waren aangewend.

„Zoo verzandde het debat.

„Opdat dit niet weer geschiede, geloof ik, dat De Van Grieken zijn gedachten eens in een belijnd voiorstel auoest uitwerken en dat niet slechts als zijn private lOpinie aanbieden, mia, ar ruggespraak houden met de groep', waartoe hij behoort en dan als resultaat van gemeenschappelijk overleg onderhandelingen voeren miet onze Vrije ünivensiteit.

„Dat zou dunkt mij, doeltreffender zijïi 'dan artikelen, die lioht langs elkander heenloopen."

De woorden, waarop het hier aankomt, spatieerden wij.

Men gevoelt, dat zij iets geheel anders inhouden, dan „De Waarhedidsvriend" meent.

Wij verlangden alleen, dat de Redadteur de groep van den Gereformeerden Bond zou raadplegen en niet als redacteur, maar namens dien Bond met een voiorstel zou komen.

En wij moigen toch wel onderstellen, dat de ledien van den Gereformeerden Bond het hierover met elkander kunnen eens worden.

Het kan immiers licht gebeuren, dat de "Redacteur van een orgaan niet altijd uitdrukt, wal in den boezem van. de groep, waarvoor hij optreedt leeft.

Dat b.v. Ds Lingbeek in de „Gereformeerde Kerk" de talk zou zijn van alle Confessioneelen, kunnen wij voioralsnog niet aannetoen.

Daarom is dit onze eierste vraag aan den HooMredaciteui van „De Waarheidsvriend": spreiekt gij hier voor uzelf of hebt gij dea geheelen Gereformeerden. Bond achter u. Dit te weten is voor ons van het hoogste belang.

Voorts was het ons verzoek: Kom met een belijnd voorstel.

Dankbaar cjonstateenen w'e, d, ajt „De Waarheidsvriend" thans enkele lijnen uitsüppielt.

Het blad zou er n: i0t aan denken „om^ aanstonds den eisch te stellen, dat het contract tusschen de Theologische Faculteit der Vrije Universi.eit en de GerefoiPmeerde Kerken moet worden verbroken."

Het heeft zijn idee gelauGeerd, „allereerst denkend aan die faculteiten, .die met het breede puhliel«" leven in zoio nauw verband staan."

Gaarne zal men van onze zijde daarvan aote nemen.

Des te Meer, omdat er van den kant der Vrije U'iüversiteit in 't geheel geen bezwaar bestaat professoiien in de niet-lheologi& che faculteit te benoemen, die tot de Ned. Herv. Eerk' behöoreh, ' mits zij de Gerefoimleerde belijdenis van harte zijn toegedaan.

Aan het lednd vraagt „De WaarheidsVriend": wil miein de'sameTiwerMng op gelijke voorwaarden, ja of neen?

Wat daaronder verstaan taioieit woriden is ons niet geheel duidelijk.

Ook blijven we bij' ons gevoelen, ' dat de Pers dit niet nnoiet uitmaken.

De zaak biehoort in haar eerste stadium juist buiten de Pe*s om te gaan.

Waarom kan er geen cionferentie belegd tusschen Ds Van Grieken en de zijnen? Waaxom: zou daar wat nu nog vaag is niet in bepaalde a.rtikelen worden belichaamd?

Dan zou er veider met de Gereformeerden overleg kunnen worden gepleegd • en ook het oordeel van de Confessioneelen ingewonnen.

Anders blijft het bij balletjes opwerpen. •

En wij zijn juist voorstanders van aanpakken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen