GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Die biot.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Die biot.

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wiaat een iegolijt, die bidt, die ontvangt. Matth. 7:8a.

We zijn het jaar weer begonnen. De goede wenschen hebben geklonken. En we verwachten van het nieuwe jaar misschien heel veel.

We zouden graag zekerheid hebben, dat we ontvingen alles en allerlei, dat we meenen noodig te hebben, ook ontvangen zullen.

Welnu, een iegelijk, die bidt, die ontvangt.

Die bidt...., dat wil zeggen, die dat écht doet, ; die met de begeerte van zijn ziel komt tot den Vader, in zelfovergave.

Hier ligt een begrenzing.

We „willen graag" zoovéél, maar we wiUen héél vaak niet bidden; of eigenlijk , we kunnen er niet om bidden. Omdat we weten, dat óns begeeren „eigenlijk" .... toch niet recht is voor God.

Die bidt.... die ontvangt.

Daarin ligt toch ook een voorwaarde.

Laten we maar eerlijk bekennen, dat er van ons bidden vaak zoo weinig terecht komt.

We hebben het te druk om te bidden.

Nee.... niet ons haastig even een gebedje af te rammelen. Maar wel om onze ziel over te geven aan den Heere.

In onze beste uren, ja, dan daalt de stilte om ons, dan komt er wel eens de overgave.

Maar zie, dan ook zien we zoo menigmaal klaar en helder, dat er in ons begeeren zooveel is, dat we voor God niet kunnen brengen. Ons vleesoh is er zoo vaak in en ons puur mensohelijk willen. En als we dat los moeten laten, dan kunnen we bidden.

Maar hoe vaak komen we tot ziilk bidden?

En tóch, dat is 't mysterie: als we zóó bidden, dan ligt er in datgene wat een zelfbeperking voor óns is ook een zelfbepaling Gods.

is ook een zelfbepaling Gods. Wie zóó bidt, die ontvangt.

Dat is het wonder van de overeenstemming tusschenónze overgave aan God en Gods overgave aan óns.

Deze overeenstemming is daar dan ook alléén, waar de zelfovergave van ons is. W ij, met ons hooge, brave, groote „ik", met onze dierbare begeertetjes en vraagjes, moeten onszelf kruisigen. Dat is 't begin, van het ontvangen van alles, waarom we bidden kunnen en mogen.

Zoo is ons gebed, als 't echt is, een zelfcontrole. Zoo is 't ook een zelfvernietiging. Zoo is 't ook tot verheerlijking des Vaders.

Maar wie kan zóó bidden?

„Heere, leer oas bidden...." Wie met Jezus is geboren, wie met Hem is gestorven, wie met Hem is opgewekt, die bidt.... En d i e ontvangt. Zóó is 't dan 't beste om biddend de toekomst tegen te gaan. Dat is stervend. En dan.... ontvangend.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 januari 1930

De Reformatie | 8 Pagina's

Die biot.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 januari 1930

De Reformatie | 8 Pagina's