UIT DE SCHRIFT

De werkelijkheden der menschsn en de waarheid Gods.

Goethe heeft eens het weinig dichterhjte woord geschreven: , , ik hoop óók uit de waarheid te zijn, maar dan uit die der vijf zianen".

Een uitspraak, die wij eer en meer verwachten zoi, den van een koud rationalist dan van ©en fijn-zinnig poëet, mens dichterlijke geest hem telkens deed uitstijgen boven de waarneembare werkelijkheden naar de ideëel© mogelijkheden en wiens gemoed het pijnlijk conflict tusschen die twee zoo diep moest gevoelen.

Toch is de moderne mensch, de mensch-van-nu, nog niet veel verder gelcomen dan tot de vage hoop van Goethe.

En die hoop wortelt eigenlijk in negatie. Zij ontkent namelijk, dat er onder en achter de zintuiglijk-waarneembaarheden der werkelijkheid nog een dieper verband der dingen zou liggen.

Dat er behalve de naspeurbar© werkelijkheid ook waarheid zou zijn, pure waarheid, omdat alle dingen eerst door den eeuwigen God zijn gedacht en in systeem gezet; en daarna pas zijn gereahseerd. Zoodat het wezen der dingen en hun onderlinge relaties ook kenbaar zouden zijn, krachtens de openbaring van den hemelschen Uitdenker en Maker. En we dus tot taaie zouden hebben ons niet tevreden te stellen met het koninkrijk onzer werkelijkheden, doch te zoeken naar het Koninkrijk der waarheid. Der waarheid omtrent God en goddelijke dingen, den mensch en de menschelijke dingen. Dus: aangaande zonde en genade, wereld en kerk, het nu en de toekomst.

En het is wel een sombere verzwaring geweest van het lijden van Christus, dat Hij, die gekomen was om der waarheid getuigenis te geven, niet is geloofd, zelfs niet is miskend, maar ahsoluut is genegeerd.

Daarom vroeg Pilatus, toen Jezus van dat Koninkrijk, , van Z ijn Koninkrijk der waarheid sprak, dat door Zijn getuigenis gebouwd werd: wat is waarheid ?

Over het karakter van die vraag of dien uitroep is alle eeuwen door gedisputeerd.

Was het sceptisme? twijfelzucht van een teleurgestelden zoeker? Of agnosticisme? loochening dal waarheidskennis mogelijk is? Of verlangen van een vragend© ziel, gelijk meerdere kerkvaders er in meenden te beluisteren? Of een practicisme van licht allooi, nieuwe zakelijkheid? Dit is in ieder geval zeker: Pilatus stelt zich op den bodem der werkelijkheid. Die is vast. Daarop kan men met beid© voeten staan. De waarheid hangt in de lucht, is slechts ©en denk-beeld, een droombecild, in nevelen gehuld. Pilatus heeft genoeg aan de bereiktei werkelijkheden van zijn hooge carrière en wat daarmee samenhangt. Voor het behoud van die werkelijkheid wil hij waken.

Hij gevoelt niet het minste verlangen de onbekende X uit het problëmenboek der wijsgeeren op te lossen, want ieder rekenaar komt tot een eigen uitkomst, en niemand heeft het antwoordenregister, dat de juiste oplossing laat controleeren. En hier staat nu vóór hem ©en gebonden en geslagen mensch, die beweert de waarheid t© kennen en haar kenbaar en aanvaardbaar voor ons te kunnen maken, en uit de waarheid een koninkrijk te kunnen bouwen dat de toekomst beheerscht. Die ook beweert dat menseben „uit de waarheid" kunnen zijn en dan naar Hem luisteren, den Koning der waarheid.

Och kom! Wat is waarheid? Die vraag steUen is hem genoeg. Hij verwacht of begeert geen antwoord. |

De waarheid der vijf zinnen is hem voldoende. Ook deze smaad heeft Jezus zwijgend gedragen, en dat dragen was Hem zielelijden, want Zijn hoogst© profetisme werd hier genegeerd, als waardeloos op zij gezet. Hier groeit tegelijk de crisis tusschen Wereld en Kerk, , die de eeuwen zal' beheexschen, de crisis tusschen leugen en waarheid.

De moderne mensch-van-nu wil geen pure materialist meer zijn. Maar hij is practicist. ffiji wil staan op den bodem der werkelijkheid, der zakelijkheid. Hij laat in het boek zijner wetenschap vele bladen open. Die zijn voor de onkenbare waarhoid gereserveerd, ., pro memorie! Doch die bladen blijven leeg, al dragen ze opschriften met vraagteekens. Daarna beginnen pas de volgeschreven bladen der waargenomen werkelijkheden. En op deze laatste baseert hij zijn leven en zegt dan: „ik hoop ook uit de waarheid te zijn, maar uit die der vijf zinnen".

Doch als Christus de eerst© bladen volschrijven wil met de waarheid die uit God is, dan ontneemt de zondaar hem het boek en vraagt: wat is waarbeid? Hij wil de waarheid niet weten. Doch de christen, die den lijdenden Borg als Koning der waarheid leerde kennen en liefhebben, weet dat d © waarheid alleen vrij maakt, verheugt zich mét diep© zielevreugd over het geopenbaard getuigenis van zijn Heiland in deze verleugende wereld en zegt: „Uw Woord is de waarheid." Zoo dankt hij dat deze waarheid den kinderen des Koninkrijks is geopenbaard. Want een iegelijk, die uit d© waarheid is, hoort Christus.

Universeel ©n internationaal christendom! De Kerk, draagster en verkondigster der waarheid G-ods!

Die door Woed is gekocht.

Dat is waarheid!

gekocht. F. C. M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen