EVEN PARKEEREN.

Op GrisiS'diëet.

De weduwe te Zarfat stond op crisds-diëet. „Ik heb niet dan een handvol meel in de kruik en een weinig olie in de flesoh", zeide ze tot Elia.

Dat was een Eintopf-gericht, zooals de Duitschers zeggen, een maaltijd uit één schaaltje. Zooals het Elia verging, vergaat het velen, die om steun aankloppen voor eenigen arbeid in het Koninkrijk Gods, men weegt de leege Icruik op twee vingers en houdt de flescli tegen het licht, om daarmede overtuigend aan te toonen, dat men niets geven kan.

Wij waren hel als Gereformeerden zoo goed gewend. Onze offer^^aardigheid strekte ons tot publieken dank, die wel eens niet van eigen dunk vrij was

Nu gaat de meeste arbeid in zorgen voort. Wie in den Itrijg dient, wordt bovendien ingewilikeld in de handelingen van den leeftocht. Deze toestand' is moeilijk.

En tocli is deze toestand ©en verhooring van onze gebeden!

Als Elia moet aankloppen bij de deur van een belioeftige weduwe om steun, dan ligt daarachter zijn profetenwoord, waarmede hij deze omstandigheden heeft afgebeden: Indien deze jaren dauw of regen zal zijn tenzij dan naar mijn woord!

Zoo hebben wij immers ook om het oordeel geroepen!

Soms onheilig: God zal ze wel sti-affen! en van die ijdele woorden leggen wij nu rekenschap af in den nood, waarin wij bijna vergaan.

Maar soms toch ook dikwijls in de spanning des geloofs, in verterend verlangen naar Gods oordeelen: Heere, gedenk aan de kinderen van Edom! aan den dag van Jeruzalem!

Laat ons toch niet van die hoogte afglijden! Laat ons Gods wereldgericht toch niet herleiden tot een quaestie van de beurs, van liet parlement of van den vrijhandel.

Gods doen in onze dagen is zoo aanbiddelijliverheven! Die stout zijn op hun macht, heeft Hij verstrooid, veracht, gestooten van de tronen!

Laat ons niet vercrisissen! Dat de verheffingen Gods in onze keel zijn en een tweesnijdend zwaard in onze hand!

Laat ons tocli in deze dagen het Woord gaan spreken! In de crisis: God belijden. Gods

In geloof gaan getuigen van het meel in de kruik dat niet verminderd zal worden en van de olie in de flesch, die niet zal worden verteerd.

Tenzij dan naar mijn woord, dat vnl zeggen: de wereld hangt alleen aan de Openbaring Gods, in Zijn toom en in Zijn g-unst, en nergens anders aan!

Er is geen crisis in den hemel. Er is geen crisis bij God!

Wij rekenen wanhopig: waar zal werk zijn voor zooveel uitgetrokkenen?

Wie geeft onze jonge generatie een plaats? Maar God glimlacht en zegt: Ik zit heusch niet met dat aarde-probleem verlegen. Het is Mij niets moeilijker dan toen er nog maar twee menschen waren, wandelende in den hof. Maar gij kunt Mij nimmer Gód laten, o menschenkind!

Als wij gelooven, zullen wij ook in het geloof de kruik ontkurken en de flesch leegstorten.

En het meel in de kruik zal niet verminderd worden en de olie in de flesch zal niet verteren naar het Woord des Heeren!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen