EVEN PARKEEREN

Iets over angst en zijn genezing.

Wijl hebben weeir edht angstige dagen doorgemaakt. Weer, want een gruwelijk deoennie van angst ligt reeds acliber ons. De verticale loopeni van het afweergesdhut wijzen naar boven, maar de angst heeft zijti horizontale lanaeerbuizen gericht op ons hart. Hier A., N. P.! het beteekent voor velen: thans neemt de angst |het woord! Angsit klauwt naar ons als wij vergeefs den slaap zoeken. Schaam u niet, mijii waarde lezer, als gij bang zijt en angst kent. Ontvlucht !hem niet in starre lotsberusting, zoek geen heul bij' 'Cen vlakke psychologie, die gemoedelijk betoogt dat immers een cliinees ook niet bang is voor dten dood. Luister liever naar het Heilig Woord, dat ons vermaant: zijt niet hooggevoelende, maar vrees!

Ik kan u geen wegen wijzen noch middelen noemen om den angst te passeeren, want dan zoudt gij uit het leven moeten gaan. Helaasi, er zijja er ge^ noeg, die van het leven gescheiden zijn eer zij uit het leven zijta gescheiden! Verstop u niet voor uzelf en laten wij ons niet verstoppen voor elkander, laat ons den m oed hebben om 'bang te zijln. Gelukkig als gij d'at zijt, want angst is verbonidienheid met het leven ! Hoe inniger verbondenheid, des te meer angst! Waar die verbondenheid nog maar zwak is, kan men troost vinden in de hoop, dat wij er nog wel buiten zullen blijven. Maar als God ons bond aan Zijln Menschheid, dan wanen wij niet er buiten te zijn, als de vliegtuigen juist benoorden de Wadden blijVen en de tanks onze grenzen eerbiedigen. Dan is ons hawt (niet slechts bekommerd over onze Hollandsahe jongens, maar dan lijdt bet eveneens over den Walesman en over den Zwaab, over den Gascogner en den Piëmontees, wier levens bedreigd worden. Ik trek de lijn nog even anders door en ik zeg: Hioie meer D iesseitifikei t. des te srooter angst! O, als ik het Koninkrijk der Hemelen maar van de aarde verbannen kan, als ik de kerk kan loslaten, mijn volk opgeven, van de verwoeste erfenissen van Sion kan afzien, dan heb ik het zoo zwaar en zoo bittor niet. Als ik Christus de kroon kan afnemen en Hem verheffen durf tot Hoofd der ontslapen vromen, dan heb ik alle antinomieën overwonnen. Maar als God de Heere ons "Zijln Kerk in het hart schreef en Zijh Rijk op de ziel boiid, dan heb ik het benauwd in deze dagen, ontzettend benauwd! O ja, ik weet wel, dat er een zondige verbondenheid met de wereld is als bij! Lot, die uit Sodom losgescheurd moest worden. Maar ik ken ook de verbondenheid van Abraham ... aan datzelfde Sodom! „Dat de Heere niet onfcsteke dat ik alleenlijk ditmaal spreke: misschien zuUen er tiicn gevonden worden!" Eindelijk: hoe meer roeping, d e s t e m e e r a n g s t! Geef mij maar dominees, die bibberen op de preekstoeltrap! Pauluis kendo dien angst: Broeders, bidt voor ons, dat het Woord de^ Heeren Zijn loop hebbe! Ach: ik wilde wel, dat er meer angst was bij het Volk des Heeren en meer ootmoedige erkenning van dien angst. Welke staten zijn ineenges tort en welke rijken van de kaart gewischt in onze dagen ? Zijia zij het niet, die onophoudelijk hebben verklaard, dat zij niet bang waren en dat zij nog geen bleekveldje aan den vijand zouden afstaan? Als er voor ons mogelijk in Gods gunst een helden-roeping is weggelegd, dan zal God ons tot helden moeten m aken! Maar als dan onze knieën niet knikken zullen, het zal zijii, omdat wij ze eerst gebogen hebben in het dal van den ootmoed! Och ja, als je de mensehen hoort, je zou bijl jezelf zeggen: David leeft nog en ik zal morgen wel in de krant lezen dat Goliath dood is! Maar wij moeten noch mogen den angst negeeren, wel moeten wij bidden hem te overheeren. Hoe zal dit mogelijk zijn? Door onzen Verlosser te volgen naar Gethsemané! Nooit heb ik dat bange tooneel in den hof zoo diep verstaan als in-deze dagen vol benauwing. „Toen begon Hij' droevig en zeer beangst te worden en Zijn zweet werd gelijk'groote droppelen bloeds, die op de aarde afliepen." Hij' leedl om Zijn absolute verbondenheid met het leven, met Gods Volk, met de creatuur. En: deze band is n i e t g e br o k e n! De Toorn Gods in Zijh totaliteit heeft dien band niet kunnen doorsnijden! Ook met het bloedig zweet heeft Jezus ons gekocht tot een •Behouden Eigendom. Nu is het zéker, dat die band nooit zal breken! O, mijn broeders en zusters, dat is de troost des Verbonds, hetwelk geen theorie is uit een krantje of een referaatje, maar dat is de band van God aan Zijn Menschheid. Dan ziet het geloof midden onder de oordeelen den hemel opengaan en zie: De Ark des Verbonds werd geziea in Zijn tempel! (Openbaringen 11:19). Maar hier iisi ook de roeping des Verbonds, dat wij' nooit, om den angst te ontgaan welke de verbondenheid met het leven onafwijsbaar medebrengt, Gods creatuur zullen loslaten, onze roeping zullen prijsgeven; maar door Gods genade zullen wij' blijven: medegenooten üi de verdrukking... en in het koninkrijk! (Opéri-

baringen 1: 9).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen