De geldigheid van de oude kerkenordening der Nederlandsche Gereformeerde Kerken - pagina 44

• 42

Dordtsche Synode heeft er zelfs in 't geheel niet meer van gesproken. In de Kerken zelve werd vervolgens, zonder tegenspraak, openlijk geleerd, dat zij onnoodig en in velerlei opzicht zelfs onraadzaam was ^). In de enkele Classen, waar zij plaats had, geschiedde zij alleenlijk door de Dienaren des Woords ^). En het was volstrekt niet zeldzaam, dat terzelfder tijd ook bepalingen gevolgd werden, die van de Kerkenordening afweken ^). De onderteekening sloot in zich, gelijk de Nationale Synode van 1586 het uitdrukte *), dat men de Kerkenordening „approbeerde", en voorts, gelijk er ook in stond, dat men arbeiden zou om die te onderhouden. Maar dat dit nog geene verbintenis was, om er nooit van af te wijken, ook niet in geval voor de afwijking goede reden was, kan b. v. blijken uit de omstandigheid, dat er bij herhaling ook geteekend is uit naam van de Nederlandsche Kerken in Engeland. Deze hebben telkens verklaard, dat zij op het stuk der kerkregeering zouden moeten afwijken. Maar toch hebben hare afgevaardigden ter Synode de geheele ordening eenvoudiglijk onderteekend, geheel eveneens als de andere leden, en zonder eenig bezwaar hunnerzijds '"). Uit dit alles kan nu echter geenszins worden afgeleid, dat men in de Nederlandsche Kerken tot op zekere hoogte ook wel ongeregeldheid toeliet. Dat zou in volkomen strijd zijn geweest met haar eigen geest; want ten allen tijde was het juist bij G-ereformeerden een diepgaand beginsel en een overheerschende karaktertrek, om de ordinantiën G-ods te erkennen, en om dienovereenkomstig bijzonder gesteld te zijn op een vasten regel en op zuivere lijnen. En daarom, ook bij alle ruimte in de handhaving der Kerkenordening, aan een kerkbedervend individualisme werd nooit ruimte gegeven. Ook de ') Ygl. Voetius, Polit. Ecol., Tom I, pag. 264 (Ed. Eutgers, pag. 220). ^) Vgl. b. V. de daartoe strekkende bepalingen in enkele van de hiervoren (blz. 38, noot 1) genoemde Classikale Handboekjes. =) Zoo b. V. in de Classe van Dordrecht, waar de Overheid der Stad Dordrecht zelve niet wilde afgaan van de Staatskerkenordening van 1591, en waar de Classej in zake de predikantsberoeping, zich daarnaar zooveel mogelijk schikte; terzelfder tijd (misschien wel juist daarom) van alle predikanten (ook van de Dordtsche) verlangende^ dat zij de oude Gereformeerde Kerkenordening zouden onderteekenen. ')

Tgl. de Ned. Syu. Acta, blz. 621.

^) Dat door de Nederlandsche Eerken in Engeland, die de Nederlandsche Synoden der 16e eeuw hebben bijgewoond, hare afwijking in zake ceremoniën en kerkregeering van te voren geconstateerd is, blijkt b. v. uit den geloofsbrief der gedeputeerden naar de Dordtsche Synode van 1578 (Ned. Syn. Acta, blzz. 304^306). En dat toch de daar gemaakte redactie van de Kerkenordening door den gedeputeerden predikant eenvoudig onderteekend is, blijkt uit het nog over zijnde authentieke handschrift (a. w., blz .262). Ter Middelbuvgsche Synode van 1581 is desgelijks gehandeld (a. w., blz. 360, coll. blzz. 339 vgg. en 356).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen