Evolutie - pagina 35

31

wel heeft de hoogleeraar Max Kassowitz van Weenen dit jaar de poging gewaagd, om tegenover Weissman eene nieuwe hypothese op te stellen, maar met even teleurstellende uitkomst. Immers hij gaat uit van een „Vererbungssubstanz", die de „Zerfallsproducten der umgebenden somatischenProtoplasmen", en hierdoor „characteristische Atomordnungen" in zich zou opslorpen, die dan door ,,aussern Einflüsse" nader zouden worden gedifferentieerd. Een hypothese waarbij het terstond in het oog springt, dat de onderstelling van een „Vererbungssubstanz" niets is, dan een anderen mystieken naam stellen voor het te ontsluieren mysterie i). Een verloop n o g scherper geformuleerd door Prof. Reinke, van Kiehl, die in zijn jongste geschrift, die Welt als That, openlijk tegen het Darwinisme partij kiest, naast de Energiën intelligente Domifzanten aanneemt, en deze Dominanten door een levend God immanent en transcendent beheerschen laat. Met Linnaeus verklaart ook Reinke: Deum sempiternum. omnisium, omnipotentem a ter go transeuntem vidi et obstupui. 2) Vergeve uwe welwillendheid mij deze wat breede detaildoor Prof. Dr. Hugo de Vries voorgedragen {Intercelluldre Pangenesis^ Jena 1889), keert in beginsel tot de Pangenesis van Darwin terug, maar met dit gewichtig onderscheid, dat hij de Fangenen niet door heel het lichaam laat zwerven, maar het protoplasma zelf beschouwt als uit een volledig stel Pangenen bestaande, waarbij dan elke afzonderlijke erfelijke eigenschap, zoo somatisch als psychisch in een afzonderlijke Pangene haar drager vindt. >^Intracellulaire Pangenesis netine ich die Hypothese, dass das ganze lebendige Protoplasma aus Pangenen aufgebaut is f' p. 211. En voorts: ^Jede erbliche Eigenschaft hat ihre besondere Ari von Pangenen" ibidem. Ongetwijfeld een veel natuurlijker voorstelling, maar die, zoo men deze Pangenen ook in hun onderlinge relatiën geordend, en niet verward denkt, ten deele tot de aloude praeformatieleer, naar Dr. Haeckel niet ten onrechte opmerkt, terugvoert. i) Dr. M A X KASSOWITZ. Allgemeine Biologie^ Wien 1899 II. p. 359 en 361. Anderen zoeken thans een uitweg in de empirische Teleologie, zie PAUL Nic. CossMAN, Elemente der Emp. Teleologie, Stuttgart. 1899, p. 121. Hij noemt dit een ,,Wissenschaftliche Teleologie", wat er dan toch op neerkomt, dat achter alle empirische gegevens altoos de groote X. staan blijft. Zie ook Dr. EDUARD STRASBURGER, Ueber die Bedeutiing phylogenetischer Methoden für die Erforschung lebender Wesen Jena 1874, die op blz. 25 ,,die Unbekannte" of „das Unbekannte" als niet weg te cijferen erkent. 2) Dr. J. REINKE, Die Welt als That, Berlin 1899, p. 482.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen