Schuld en straf - pagina 100

94 30) Straf

— geen kwaad, (1864), bl. 46.

31) L'homme criminel, 2^ dr. der Fr. vert. (1895), dl. I, bl. X X X V I I . 32) T . z. p . . (zie pag. 9. reg. 16 van boven, achter de woorden: „geven kan.")

33) Gegen die Freiheitsstrafen

(1879), bl. 26.

3*) Leviticus X I X : 17. 35) La Criminologie, 4« dr. (1895), bl. 15. Zie ook bl. 265. 36) Die neuen Hbrizonie im Strafrecht (1892), bl. 13. Zie ook Zürcher's referaat over die wichtigsten Grundlagen eines einheitlichen Strafrechts in de Verh. des Schweiz. Juristenver eins (1892), bl. 22. 3') Zie Lombroso's aangehaald werk, dl. I, bl. I I I . 38) Z., dl. XVII, bl. 84.

'

39) T. a. p., bl. 199: »Le jour viendra peut-être oil I'liumanite éprouvera, a l'égard de ses criminels, des sentiments analogues è, ceux que lui inspirent aujourd'hui ses idiots et ses aliénés. Tout en laissant la loi pénale accomplir son oeuvre nécessaire, on ne verra dans l'homme qu'elle atteint qu'un malheureux et un déshérité"; maar geen schuldige. *o) Das Verbrechen als sociale Erscheinung, uitg. v. Kurella (1896), bl. 286: »Die öffentliche Meinung wird dazu führen, dass sie sich den Verbrechern gegenüber ebenso andert wie den Geisteskranken gegenüber." « ) T. V. S., dl. X, bl. 22. *2) Over Ontoerekenbaarhetd (1899), bl. 39. *3) Crimineele aetiologie in De Gids (1899), dl. IV, bl. 514. *4) Z., dl. XVII, bl. 84. *5) T. V. S., dl. VI, bl. 99. *6) ffandd. der S. G., 1899/1900, II, bl. 659. Dat dit standpunt leidt tot het onttrekken van het gevangeniswezen aan den Minister van Justitie ligt voor de hand. En zoo wordt dan ook in Frankrijk de voorwaardelijke invrijheidstelling toegepast door den Minister van Binnenl. Zaken. Zie Mr. Van Hamel, T. v. S., dl. XII, bl. 407. *•?) Der

Verbrecher in anthropologischer Beziehung (1893), bl. 4.

*8) In 1876 verscheen het als één geheel, nadat het van 1871 tot 1876 bij gedeelten was opgenomen in de Atti deW Istituto Lombardo. *9) De beweerde kenmerken zijn in het kort vermeld door Mr. Patijn, t. a. p., bl. 324; en Dr. C. J. Wijnaendts Francken, De Misdadiger, T. v. S., dl. XII, bl. 376. Von Liszt stelde deze lijst samen: »Der Verbrecher ist grosz und schwer, besitzt lange Arme, ist haufig Linkshandler; der Schadel-Inhalt bleibt hinter dem Durchschnitt zurück; Schlafenfortsatze am Stirnbein, Entwicklung der Stirnsinus, Grösze der Jochbögen, Verspringen der Augenbrauen, Haufigkeit der Hinterhauptsgrube zeichnen seinen Schadel aus. Das Gesicht zeigt uns verbildete, henkelförmig ab-

•

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen