Over een Boek en een Tijdschrift.

Onze uitgevers zorgen er voor, dat het (ms niet aan Zendings-en, Evangelisatie-lectuur ontbreekt Er verschijnt op dit tweeërlei terrein tegenwoordig zooveel, dal wij kunnen schiften en kiezen. Het dacht ons goed in deze rubriek op twee voorbeelden de aandacht te vestigen.

Allereerst noemen wij het zendingsboek: „De Crisis in China en haar verhouding tot het Christendom" door Dr van Beusekom. Het is de 3e druk van het boek, dat tevoren verscheen onder den titel: „Het ontwaken van China en het Chrisi lendom". De titel werd gewijzigd, om duidelijker aan te geven, waar het eigenlijk om gaat.

Vergelijken wij dezen druk met den voorafgaanden, dan is er groot verschil, een verschil, dat tegelijk een groote verbetering is. De schrijveiheeft niet zonder vrucht gebruik gemaakt van een studie van Dr Th. Wieter: „Das Ringen des Evan-, geliums um die Seele China's"; ook had hij een persoonlijk onderhoud met Dr T. Z. Koo, één der voornaamste leiders van de Christelijke kerk in China, die hem ongetwijfeld waardevolle inlichtingen zal hebben verschaft; en misschien mogen wij ook wel aannemen, dat hij pp de critiek heeft acht gegeven, van verschillende zijden op zijn boek uitgeoefend.

Hadden wij bij de aankondiging van den len druk zeer ernstige bezwaren, tot ons genoegen zien wij, dat de schrijver, om de drie redenen ZOQ juist genoemd, vele verbeteringen heeft aangebracht, waardoor het ons mogelijk is geworden dit boek aan te bevelen.

Reeds dadelijk manden wij in het Ie hoofdstuh verscheidene veranderingen ten goede; het is niet alleen aangevuld, maar ook omgewerkt. Dr van Beusekom geeft hier een kort overzicht van het zendingswerk in de vorige eeuwen, en nu wordt ook gelukkig de China Inland Mission genoemd van Hudson Taylor.

Hel 2e hoofdstuk, over de slaalkundige moeilijiiheden in China, kon ongewijzigd blijven, maar in het volgende hoofdstuk over de Crisis der Zending in China gaf hij weer veranderingen; zoo werd de zin: „De Amerikaansche zending is veel te veel ingesteld op cultuurpropaganda" aldus gewijzigd: „De Amerikaansche zending heeft zich, voor een deel door modernistische invloeden, te veel ingesteld op cultuurpropaganda".

Wij kunnen natuurlijk niel alle verbeteringen en aanvullingen opnoemen; trouwens, hij liet ooii zinnen staan, waartegen wij bezwaar blijven koesleren. Hij laat ook niet altijd duidelijk uitkomen, of hij met het streven der Chineesche kerk accoord gaat of niel; ik denk bijv. aan de kwestie: moet de kerk de sociale vragen oplossen? Ook gaat Dr van Beusekom oa. niet voldoende in op het vraagstuk van hel modernisme; ja het schijnt ons, dat hij op blz. 111 het eenigszins verontschuldigt door de opmerking, dat het in China een andere beteekenis heeft dan in hel Westen. De schrijver had zijn bazuin hier een zekerder geluid moeten laten hooren!

Hel laatste hoofdstuk: „Perspectieven", is geheel omgewerkt en daardoor actueeler geworden.

Al blijven er bij ons eenige bezwaren, deze derde druk is toch zooveel verbeterd, dat wij dien aan lezers, die weten te onderscheiden, van harte kunnen aanbevelen.

Uitgever is de Zendingsboekhandel te Den Haag,

* Op een geheel ander terrein ligt het tijdschrift; „Woord en Daad"; immers, het is bestemd voor de inwendige zending. Herhaaldelijk hebben wij in de rubriek „Boekaankondiging" op dit tijdschrift de aandacht gevestigd; en vooral sinds de reorganisatie is „Woord en Daad" deze onze aan­

dacht waard. Hel September-nummer opent met een artikel van Jhr van Lennep: „Bewegingen voor actief Christendom". Het loont de moeite dit artikel te lezen, al is het dal het in sommige opzichten onze bevreemding wekt. Neem maar de aanvangswooi' den: „De plaats, die de gewone gemeenteleden! naast de geestelijkheid in den loop der eeuwen in de Christelijke kerk hebben ingenomen..." Geen wonder dat Van Lennep dan ook telkens van „leeken" spreekt. En wal te denken van zijn bewering, dal onze kerken te veel domineeskerkeii zijn geworden? Dat woordje onze zal wel op de Hervormde Kerk moeten slaan, want van de Gereformeerde Kerken is ons dit niet bekend.

De schrijver wijst er ons nu op, hoe er in verschillende landen een acliveering is van het Christendom, d.w.z. dat de medewerking van het dusgenaamde leekenelement aan de uitbreiding van Gods Koninkrijk zich in de opgaande lijn begeeft

Vooral is de vereeniging „La Cause" in Franltrijk een-merkwaardig teeken des tijds. In 1919 kwamen drie mannen te Parijs bij elkander, diep onder den indruk van de geestelijke en zedelijk ontreddering van Frankrijk, om te spreken over hel voeren van een krachtige actie legen de ontbindende machten. Dit leidde lot de oprichting van een vereeniging „La Cause"; alle beschikbare krachten van het Fransche Protestantisiwi moeten worden gemobiliseerd onder den naam van „La Cause", de leuze waaronder de oude Hugenoten plachten hun beginselen en idealen samen te vatten. In talrijke groepen is „La Cause" vef' deeld: voor de verspreiding van bladen, tijdschriilen en brochures; voor het organiseeren van opwekkingssamenkomsten en lezingen; voor het hel; pen van predikanten bij hun administratie *• correspondentie enz.

Iets dergelijks, zij het ook eenigszins anders georganiseerd, vinden wij in Saksen en Wiurtemberg; . in Zweden is er de „Leekenbond van de Zweedsche Kerk"; en Engeland bleef met zijn „Toe. H. beweging" niet achter.

De schrijver spreekt in den breede ook over ons land, maar hij is zeer sterk Hervormd georiënteerd. Van de 8 a 9 bladzijden over ons land wijdt hij slechts deze weinige regels aan de Geref. Kerken: „Het werk van de helpers van predikanten is bij de Geref. Kerken in hoofdzaak in de Evangelisatie-commissies geconcentreerd. Van deze commissies, die door de kerkeraden ingesteld worden en onder hun toezicht staan, zijn er thans tusschen de 200 a 300. Op een enkele uitzondering na is ook hier het huisbezoek, de lectuurverspreiding, de leiding van Zondagsscholen en clubs, de hulp bij straatprediking en het beheer van bibliotheken geheel in handen van gemeenteleden."

Met nadruk betoogt Van Lennep de noodzakelijkheid van een goede opleiding, die speciaal op de activeering van het Christendom dient in-gesteld te zijn. En hij eindigt met de woorden: „Echte leekenarbeid eischt overgave, offer, zendingshouding".

Het ligt niet in onze bedoeling alle artikelen van het September-en ook van het Novembernummer te bespreken. Alleen op het volgende willen wij nog wijzen.

In zijn artikel: „De Zondagsschool in Nederland", betoogt H. A. de Boer allereerst, dat wij den Zondag moeten redden voor ons volkskind, en ten tweede, dat daartoe een betere vorming van den onderwijzer der Zondagsschool een dringendei eisch is geworden. Wat nu het eerste betreft, met het betoog van den schrijver kunnen wij moeilijk Instemmen; hij legt voor de Zondagsschool beslag op den heelen Zondagmiddag, en neemt eigenlijk de .Jaak, om voor de kinderen te zorgen, uit da handen van de ouders. En is met het houden van, Zondagsschool de Zondag „gered"? Maar dat de Zondagsschool ook in onzen tijd een belangrijke .arbeid blijft, moet van harte worden toegestemd.

Als een teeken des tijds kunnen wij ook beschouwen de instelling van een enquête bij een honderdtal predilianten en vereenigingen, die - werkzaam zijn in de Hervormde Kerk en van gemeentekrachlen gebruik maken. Andere kerken vallen buiten deze enquête. Met belangstelling lazen - wij de \Tagen en de daarop ingekomen antwoorden.

Het oordeel van sommigen over hun kerk is lang niet malsch; zoo lezen wij b.v.: de kerk is niet meegegroeid in de beweging der tijden; 'er is groot gebrek aan werkelijk geestelijke menschen; de opleiding van de geestelijke leiders is absoluut foutief; de kerk is niet meer Kerk, d.w.z. draagster der Openbaring Gods enz. Aan goede wenken en raadgevingen ontbreekt het in de antwoorden niet, en ook wij. Gereformeerden, zullen goed doen onszelf en onze kerken aan deze enquête te toetsen.

Tenslotte noemen we nog een artikel van Ds Emil Boeke: „De Bijbel als dynamo". Vooral hetgeen hij schrijft over het werk van bet Nederl. Bijbelgenootschap voor de zending is van veel belang; wij hopen hierop bij gelegenheid terug te komen.

Onder de vaste medewerkers vinden wij ook dei namen van Prof. Gerbrandy, Prof. Grosheide, Dr Knoppers, Ds Meynen en Dr B. Wielenga, die met Hervormden en Lutherschen in dit tijdschrift broederlijk samenwerken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen