EVEN PARKEEREN.

Dominees-typen.

Daar zijn preeken, die ik het best vergelijken kan bij het deftige koetsje waarin oudtijds de goedgesitueerde predikant zijn bezoeken aflegde. Het paard is goed geconserveerd, de wielen knerpen over hel grint, je krijgt een weldadige emotie als liet koetsje voor je woning stilhoudt. Pa, een rijtuig! roepen de kinderen opgewonden; je trekt je das recht en scliuift do dominees-stoel bij. Dat wil zeggen: de preek heeft stijl, zij geeft zekerheid en rust. Het koetsje rolt langs de patriciërshuizen der dogmatielc, door de lommerrijke lanen van het park der waarheid. Jonge menschen in hun critische pei'iode geven gewoonlijk op het koetsje af; ze beweren dat de preek niets nieuws biedt. Later zullen zij in dit onrustige leven het knerpen der wielen over het grint als een lieflijke muziek lecren begroeten. De dominee van het koetsje verrast zelden, maar hij stelt ook zelden teleur.

Er zijn andere preeken die mij meer doen denken aan het moderne huisdier: de fiets! De fiets is een heel gewone verschijning in het leven. De kinderen loopen niet naar het raam, noch roepen: Pa, een fiets! Geen luchtbel van ontroering stijgt in u op, geen prop van gepaste angst kropt in uw keel, als de dominee zijn fiets tegen uw kozijn zet. Je zegt doodgemoedelijk: Daar doe je goed aan, man, dat je mij eens opzoekt! Het is maar een gewone man met broekveeren en een fietsplaatje. Dat is de preek die de geestelijke spijzen als het ware thuis aflevert. Doch de spijzen zijn voedzaam, het is wel geen diner, het is op zijn Hollandsch uitgedrukt: middag-eten!

Een liecl ander genre wordt gevormd door den predikant-aviateur. Bij liet binnentreden van de kerk bemerk je aanstonds het verschil: mannen in leeren jassen en vrouwen met vliegenierskappen vullen voor een deel het kerkgebouw. Ik mag dat wel zien, al ben ik zelf maar een jongen uit den polder. Ze maken meer gerucht dan de dominee zelf; deze verschijnt in veel eenvoud en stijgt meestal direct loodrecht naar boven. Enkele koene sportvliegers gaan hem na in de lucht; zij vertellen later dat zij even hoog geweest zijn als hij — dat moet ik nog maar gelooven! Een tijdlang hoort men niet veel meer dan een gestadig zoemen hoog boven zich, dan schiet de aviateur plots omlaag, hij scheert rakeling langs onze hoofden. Wij trillen op de beenen, is dat schrikken! Soms maakt de dominee-aviateur een looping the loop; wij houden onzen adem in. Vaders, geconfijt in Kuyper, fronsen het voorhoofd; zij staan op het punt ter redding toe te snellen. Maar het vliegtuig herneemt zijn horizontale ligging; als een prachtige, trotsche vogel doorklieft het met breede slagen de lucht. Ik dacht dat ie ongelukken zou maken! zeggen de vaders dan, maar hij wist het weer in 't gelijk te breien.

Welk type nu goed is? Wel, dat is geen vraag. Alle drie zijn goed als zij écht zijn. Bennie, ze hebben mij verteld dat jij tegenwoordig met een koetsje rijdt. Kerel, in geen weken heb ik zoo gelachen! Ik zag het maar aldoor voor mij: dat koetsje rolde, de wielen knerpten over het grint, , de kinderen schreeuwden opgewonden: Pa, een rijtuig! Als ik mij dan voorstelde, dat jouw nuchtere, doodgewone nienschengezicht uit het portier kwam kijken, man, dan had ik een kostelijk oogenblik. Je zult die bevlieging wel te boven komen, daar ben je tenslotte een gave vent voor. Dan stap je weer op de fiets, je doet je broekveeren aan en speldt je fietsplaatje op. Zoo sta je dan ook in mijn hart gepoot met wortels der liefde.

Wat moet jij daar in je leeren jas? Geen kinderen de lucht in! Niet dan over mijn lijk komt ü in de cabine, meneer! Ach, snikt de pseudovliegenier, mijn gemeente heeft mij gedwongen; ze hebben mij zoolang voorgehouden dat ik zoo gewoon was, dat ik moest preeken als die en die! Man, wees niet dwaas! Wie zijn gemeente liefheeft, stoort zich niet aan haar kuren. Hier heb ik een Fongers, stap op en rijd, dan ben je een nuttig mensch. De Heere wil onbegrijpelijk veel doen door menschen van één talent.

Maar wat doet u? Foei! Spaken verroest, de bel heesch, het achterlicht stuk, een trapper er af! Schaam u meneer, dat u zoo slorcMg omgaat met uw talent. AUez, pak aan: De banden geplakt, de spaken gewreven. Niet met uw edeles neus op het stuur, maar recht en soepel het rijwiel bestegen. Als uw broeder de lucht in gaat, o.mdat ihij dat mag en moet, word dan niet giftig. Wanneer uw collega in zijn koetsje u passeert, geef niet op hem af. Peddel met een dankbaar hart langs hel fietspad, gij hebt stof tot dank te over. Ik kan u niet gezelschap houden, want ik heb geen merkfiets, maar ik kom wel achteraan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen