Evolutie of revelatie - pagina 90

88 Mija gebed en mün smeeken mogen tot u genaken; üw groot erbarmen worde my ten deel; Die mü zien op de straten mogen Uw naam groot maken, En ik moge onder de menschen Uw Godheid en Uw macht verheerlijken! 94) Het Ritualgesetz behoort volgens de school van Wellhausen tot den zoogenaamden Priestercodex en vormt er de kern van; het moet omstreeks 500 voor Christus in Babel zijn vervaardigd. Natuurlek ontkent Wellhausen niet, dat er reeds vóór het Exiel cultuswetten bestaan hebben, maar volgens de wet der evolutie kan het rijk geordende rituaal, dat thans in den P. 0. voor ons ligt, eerst aan het einde van Israel's ontwikkeling ztjn ontstaan, „Er ist das Resultat der prophetischen Eegulirung des Cultus, die unter Hizkia und Josias begann, durch das Exiel machtig gefördert wurde und nach dem Exil zum Siege gelangte." (WELLHAUSEN, Israel, u. Jïid. Gesch. p. 184) Het heet daarom onmogelijk, dat de inrichting van den tabernakel, de onderscheiding tusschen de offeranden, enz. reeds uit Mozes' tyd dagteekenen zou; wanneer de Pentateuch het zoo voorstelt, dan is dit een terugdateeren naar vroeger tyd van wat eerst door Ezechiel is voorbereid en na het Exiel vastheid kreeg. Met name geldt dit van het zondoffer (de chattat) en de idee, dat het offer plaatsvervangend is en door bloed de schuld gezoend moet worden. Het zondoffer was volgens Wellhausen vóór het Exiel nog onbekend (1. c. p. 185). Tegenover die hypothese is het feit van belang, dat reeds vroeg èn in Babyion èn in Egypte èn in Arabië, de groote ryken, waarmede Israel van het begin afin contact stond, een rijk ontwikkelde cultus optreedt, die met Israel's ceremonieele wetten menig punt van overeenkomst vertoont. Voor Egypte behoeft dit niet te worden bewezen; VICTOE ANCESSI, l'Egypte et Mmse, Paris, 1875 e. a. hebben dit reeds gedaan. Maar ook bij Babel en Arabië blijkt nu hetzelfde. Het offer is in Babel reeds vroeg volstrekt niet alleen een „Mahlopfer", zooals Delitzsch wil, maar draagt een plaatsvervangend karakter, wat zelfs in allerlei Spielereien worden doorgevoerd bgv. in de babylonische offerbepaling: „het lam geeft hy in plaats van een mensch, het hoofd van het lam voor het hoofd van den mensch, den nek van het lam voor den nek van den mensch, etc". (K.A.T.' p. 597). Hoe sterk soms de overeenkomst is, toont de oude bepahng, die men te Babel toeschreef aan vorst Bnmeduranki, die vóór den zondvloed moet geleefd hebben : „een priester (of waarzegger) die niet van zuivere afkomst is, die niet volkomen is van statuur en lichaamsmaat, die bhnd is, afgebrokkelde tanden heeft, verminkt is aan zijn vinger, of krank is aan zijn geslachtsdeelen, of aan huidziekten lijdt, die mag de inzettingen der goden niet waarnemen en niet tot het orakel genaken." (K.A.T.' p. 534); c.f. Lev. 21:17-23. En niet minder belangrijke resultaten leverden de onderzoekingen op door Halévy en Glaser in Arabië begonnen, omdat de gevonden minaeische opschriften rijkelijk licht hebben verspreid over het oude

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen