Evolutie of revelatie - pagina 72

70 CWiNCKLEE, K. T. p. 22). Of deze Adad-nirari, gelijk WINOKLEB, K . A . T . ' p. 260 en TH. PINCHES, The Old Testament in the light of the historical records of Assyria and Babylonia, 1902, p. 342) meenen, de ongenoemde redder is geweest, die volgens II Kon. 12:5 door God verwekt werd om de macht van Damascus te verbreken en Israel te verlossen, is niet zeker. De Schrift noemt in die dagen als koningen van Damascus Hazael en Benhadad II, zijn zoon, terwijl de bedoelde inscriptie als koning van Damascus vermeldt Ma-uri. 7" van veel meer beteekenis zijn de inscripties van Tiglat-Pileser UI, die gelijk II Kon. 15:19 volkomen juist aangeeft, oorspronkelijk Pul of Pulu heette, en later den naam Tiglat-Pileser als koning van Assyrië aannam <R. WiNCKLEE, K. A. T.' p. 50). Zijn eersten tocht naar Palestina ondernam hij in 738; in de annalen van dat jaar wordt vermeld, dat hiJ tribuut ontving van me-ni-hi-im-me (alu) sa-ma-ri-na-ai, d.w-z. van Menahem van Samaria, (WINCKLEE K. T. p. 27), wat geheel overeenstemt met II Kon. 15:19, 20. Of de in ditzelfdeopschi'ift vermelde Azrijau van la'udi dezelfde is als Azarja van Juda, gelijk TH. PINCHES 1. c. p. 348 beweert, wordt terecht door H. "WINCKLEE, (K. A . T''. p. 262), en LINDL 1. c. p. 72 betwijfeld. De Schrift meldt niet, dat TiglatPUeser tot Jeruzalem is doorgedrongen en deze stad ingenomen heeft, zooals het zeer „lückenhafte" bericht uitdrukkelijk getuigt omtrent de hoofdstad van dezen Azrijau. Daar voorts uit de vergelijking met den Eponymenkanon van ditzelfde jaar blijkt, dat Tiglat-Pileser bepaaldelijk de stad Kullani of Kalano in Syrië belegerde en innam, veronderstelt men dat, deze Azrijau koning van deze stad moet zijn geweest. Een voorbeeld, hoe voorzichtig men met de identificatie van personen uit de Schrift met namen in deze inscripties zijn 'moet. Een tweede tocht van Tiglat-Pileser valt in 734 of 733; omtrent dezen tocht worden uitvoerige berichten meegedeeld in de annalen, die hier zelfs in verschillende redacties voor ons liggen, maar helaas zoo verminkt zijn, dat het nutteloos zou wezen, ze hier in hun geheel mee te deel en. Eerst door de uitvoerige berichten, die de Schrift geeft in II Kon. 15:29, 30; 16:5—9, II Kron. 28:1—21 en Jes. 7:1—9 met elkander te combineeren, krijgt men den sleutel tot verklaring van deze annalen in handen. De Schrift meldt, dat Pekah, de koning van Samaria, met Kezin, den koning van Syrië, gezamenlijk ten strijde waren getogen tegen Jeruzalem; dat koning Achaz nu om hulp zond naar Tiglat-Pileser, die metterdaad kwam, Damaskus innam, Eezin doodde, het grootste deel van Israel in ballingschap wegvoerde en oorzaak werd, dat Hosea, na Pekah gedood te hebben, in zijn plaats koning werd. TiglatPileser zelf deelt in deze annalen mede, dat hij Eezin (ra-sun-ni) van Damascus overwon en diens volk wegvoerde naar Kurussa; daarna volgt: „het land Bèt-Omri, al zijne lieden voerde ik naar Assyi'ie; Pehah (pa-ka-ha) hun koning verwierpen zy en Hosea (a-u-si) stelde ik over hen aan; 10 talenten goud., talent zilver ontving ik als geschenk"(K. T. p. 33,34cfookp. 31). Bovendien ver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen