Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 34
Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit
^3mts;r;;s9^;ssssmBBS^smammtm^mmmmmmmmmmm
24
de volmaakte gerechtigheid van Christus, waardoor hij alleen voor het gerichte Gods bestaan kon: „Tu Domine Jhesu es iustitia mea et ego sum peccatum tuum" '"'). Hierin nu ziet Denifle heel de dfepte van het zedelijk bederf van Luther, zijn „moralischer Zusammenbruch". Nu wil ik ook hier niet elke uitdrukking van Luther voor mijn rekening nemen ; zijn lust tot het geoutreerde en paradoxale heeft hem soms parten gespeeld ; Calvijn heeft zich voorzichtiger uitgelaten over de bona opera redatorum, dan Luther deed ^°''). Maar in het wezen der zaak heeft Luther volkomen gelijk en leerde hij niet anders, dan wat ook de Apostel Paulus in Rom. VII aangaande zichzelven getuigt"°). En wie staat voor uw zedelijk besef dan hooger, Luther, die in deze concupiscentia „das radikale Böse" ziet'"''), dat heel onze natuur bederft en ons daarom schuldig stelt voor God, of Rome, dat deze concupiscentia, die ze zelf den fomes peccati noemt, niet eens zonde acht, maar haar alleen als een stootbal beschouwt, waarop Christelijke deugd haar krachten beproeven kan ^°^). Luther, die het zedelijk ideaal zoo hoog stelt, dat hij ook zijn beste werken voor de strenge keur van Gods heilige wet ziet bezwijken ^"''), of Rome, dat u leert, dat ge niet alleen volkomen de wet Gods kunt volbrengen, maar zelfs bona opera supererogationis daarboven kunt doen ? "") Indien diepte van zondebesef juist kenmerk is van hoogstaand geestelijk leven, dan behoeft Luther zich waarlijk de vergelijking met Rome niet te schamen ^^^), mits, ik haast me het er aan toe te voegen, dit niet leidt tot een quietistisch ontkennen van de noodzakelijkheid der goede werken of tot een antinomiaanschen vrijbrief om, steunende op de barmhartigheid Gods, de zonde te vrijer te kunnen bedrijven. Kan dit aan Luther terecht worden verweten ? Luther heeft, ik kan het niet ontkennen, soms wel eens dien indruk gegeven. In zijn Kraftsprache, waarin hij voor geen enkele consequentie terugdeinst, heeft hij, om elke gedachte af te snijden, alsof de mensch voor God ooit op eenig goed werk zou kunnen
-» | | \ :
!i -
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1910
Rectorale redes | 192 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1910
Rectorale redes | 192 Pagina's