Korte liturgie?

De bladen meldden, dat het Christelijk Congres voor Jongeren, te Amsterdam gehouden, geopend werd met een korte liturgie.

Nu is het van genoegzame bekendheid, dat volgens het spraakgebruik liturgie altoos een kerkelijk karakter draagt.

Dat dus het woord „liturgie" in het verslag van deze vergadering misplaatst is, zal ieder gevoelen.

Wij denken er niet aan den leiders dezer vergadering hiervan een grief te maken.

Het lag natuurlijk ver van hun bedoeling om kerkje te spelen.

De fout zoeken we dan ook alleen bij den verslaggever.

Toch loont het de moeite dit vosje even te vangen.

Want men mocht eens een verkeerden indruk van dit congres ontvangen!

Of een sanguinische natuur mocht aan dit verslag eens een grond ontleenen, om in niet-kerkelijke vergaderingen kerkelijke gebruiken in te voeren, om dan voorts de kerk voor vrijwel overbodig te verklaren.

Zoo iets zit wel in de lucht.

Een te stoute uitspraak.

Met bijzondere instemming hebben we de rede Ycüi minister De Visser op bovengenoemd kongres gelezen.

Ze was wel gescliikt, om in het jonge geestdrift te wekken. hart

In het volgende nummer hopen we een passage, die we van harte onderschrijven, als blijk van sympathie en tevens als bevestiging van wat onzerzijds indertijd beweerd werd, oaicler de aandacht onzer lezers te brengen.

Daarvoor is echter meer ruimte noodig, da.ii waarover we nu te beschikken hebben.

Mogen we daarom voorop laten gaan een opmerking, die niet zooveel plaats vergt?

ïot onzen spijt geldt dit een passage, waarmee we ons niet kunnen vereenigen en waartegen, naar ik meen, eenige waarschuwing niet mag uitblijven.

Bijna aan het eind van zijn rede sprak minister De Visser als volgt:

Het is dan ook begrijpelijk dat diepiere geesten, in stede van aan liot voortbestaan van het Cliiislendoin te wanhopen, een nieuwe dageraad voor den Christus in de harten der menschen zien aanbreken. Het compas dier zielen, dat in de storjnen A'au bet leven zijn vaste richting naar het noordon, naar Boven heeft verloren en onrustig heen-en weder trilt, zal ten slotte daar weer zijn rustplaats zoeken en vinden. Hilty sprak het in deze woorden uit: „De grootsche figaur van den troostrijken on helpenden Christus verschijnt weder aan den horizont, nadat alle andere menschelijke helpers en grootheden to kort zijn goschoten. Een geestelijke „wederkomst" van Christus is nabij, alles is er op aangelegd, de volken worden er met den dag rijper voor. Men kan zonder veel moeite voorspellen dat na een weinig verlcwildvelijko periode van spiritistisch bijgeloof, die bet natuurwetenschappelijk oijgelooE oi: imiddeilijk op den voet volgt, een verstandig g; ezond, historisch goed gefundeerd, vast-geloovig en mannelijk Christendom do overlieerschende godsdienst van de ware beschaafde menschen der 20e eeuw in zijn tweede helft zijn zal.

Niet terugschrikkend voor het beroep op-, , diepere geesten", dat hier wordt gedaan, achten we deze uitspraak veel te stout.

Wat weet men er van of het christendom weer tot opleving zal komen en dat het in de tweede helft der twintigste eeuw de toonaangevende religie zal zijn?

Op het oogenblik valt er nog niet veel van te merken!

Men lette wel!

Ik beweer niet het tegendeel. Ik beweer niet, dat het ongeloof al maar zal toenemen en liet christendom zal dwingen zich te verschuilen.

Ik beken ten deze mijn onwetendheid.

En ik geloof, dat alle christenen deze houding moeten aannemen.

Bij de beschouwing van Dr De Visser komt men tot het besluit: Christus vertoeft tenminste in de 20ste eeuw nog-te komen.

De oordeelsdag wordt zoodoende voor het bewustzijn verschoven.

Wanneer dit gevoelen veldwon, zou de reactie van adventistische stroomingen niet iritblijven.

Men roept de sekten op.

En daarvoor zou men niet uit den weg moeten gaan, indien men de waarheid aan zijn zijde Iiad.

Doch dat is hier niet het geval.

Christus heeft er ons op voorbereid, dat Hij zal komen in een ure, waarin men het niet meent

Wanneer we acht geven op de teekenen der tijden, dan is de positie, welke wij hebben in te nemen, ons voorgeschreven.

Indien' de Antichrist binnenkort zou geopenbaard • worden, gevolgd door de wederkomst van Christus, zou dit. niet iti strijd zijn met de profetie.

Indien God de wederkomst van Christus in een andere eeuw heeft vastgesteld, kunnen we evenmin iets tegen Zijn Woord inbrengeir.

We hebben gedurig met beide mogelijkheden rekening te houden en daaraan uitdrukking te geven in ons leven.

Het lijkt ons echter bedenkelijk, inzonderheid ook yoor Jongeren, slechts één mogelijkheid te onderstellen.

Dit moet leiden tot een eenzijdig Christendom-Meer kunnen we er hier niet van zeggen.

Wie er meer van wil weten. Verwijs ik-naai mijn boek over „De Antichrist" en naar mijn „opwekkende rede" over: „Het üaadsel van onzen tijd", opgenomen in het onder onze jongelingen bekende boekje: „De Nijmeegsche Bondsdag".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen