GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Beidt uw tljd.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Beidt uw tljd.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er is een oude volkswijsheid, die tegelijkertijd ook echt christelijke levensvisie kan genoemd woi-den. En deze volkswijsheid heeft steeds, bij elk volk, zich het beste geopenbaard daar, waai' bet leven krachtig was, en waar de levensuitingen gezond waren.

In een periode van verval van krachten evenwel gaat de levenswijsheid zinken. De oude man, die langzamerhand zijn krachten zidi voelt ontglijden, begint weer te krijgen de houding van hel kind, en kindsheid en kindschhoid zijn dikwerf in openbaring sprekend gelijk. Cultuurouderdom brengt steeds mee, een terugkeeren tol de gebreken van den kinderleeftijd: onbedaachtzaam de wijsheid niet achten.

Merkwaardig is het om te zien, hoe in onze dagen voor velen het zoo moeilijk schijnt te zijn den tijd te verbeiden. Oude volkswijsheid sprak het: beidt uw tijd. Maar in onze dagen moiet dat iets anders. Kiet rustig wachten, niet den tijd, waarop men spreken kan en spreken mag, verbeiden, maar eenvoudig praten, wanneer en zoo jong als men er lust toe heeft.

Men wil al heel gauw groot zijn; , en nergensi schier vindt men nog dat rustige van het beiden van zijn tijd.

Dat is bij de opvoeding der kinderen dikwerf een kruis voor de ouders. Jonge menschen met allerlei kinderlijke begrippen komen ^ch opdringen met een qpinie, waarom wijzeren even lachen; maar voor de ouders van zulke kinderen geeft het meermalen groot verdriet.

Halfwassen vlegeltj es meenen hun, natuurlijk steeds onrijpe, oordeel maar te mogen zeggen over de beste werken van de besten onzes volks. Het schijnt wel alsof er zijn, die niet wachten kunnen, geen dag en geen nacht, op het gewichtige moment^ waarop hun naam in de krant voorkomt. Vooral het oogenblik, waarop; er iets van hen wordt „oi> genomen' 'is buitengewoon belangrijk. Dan zal de wereld wel haast aan He radicale heiTOïming toe zijn!

Nu is dat verscliijnsel van het vroeg-rijp-zijn — een lütdrulcking, .die meestal beteekent: vroeg rijp meenen te zijn, maar in waarheid - echt onrijponwijs-doen — welnu, dat verschijnsel van vroegrijp zijn is nog niet zoo. erg, zoolang verstandige menschen maar het onrijpe en het ongaxe in de verkondigde meeningen erkennen en herkennen. Dan doet het dwaze woord meestal niet zooveel kwaad. Dan hoort men het, glimlacht eens even, en gaat zijn gang. Ook is het niet erg, wanneer in bladen of tijdschriften, die uitgaan van jeugdorganisaties ol studentenvereenigingen er af en toe eens iemand aan het woord komt, ie iets ongaars op tafel zet. Meestal wordt zulk een stuk wel ge^ neutraliseerd dooT andere bijidragen, die heel veel te genieten geven, en juist in den eigen kring van jonge menschen lian men elkaar heerlijk „er door halen": ijzer scherpt men met ijzer.

Men begrijpt dus, dat we geen bezwaar hebben tegen de gelegenheden voor jonge menschen, om zich te uiten in eigen kring en in eigen blad, zoodat ieder weet, dat we te idoen hebben met uitingen van jonge menschen.

Bovendien, het is goed, dat er lijn zij, ook' in het leven van de organisaties van de jonge menschen, en door de wijzeren en de beteren kan deze lijn op uitnemende wijze worden getrokken. En vooral van den studentenkring geldt bet, dat juist in onzen tijd zelfbezinning noodig is.

Maar wel is er een ander verschijnsel, dat tol ernstige bedenking aanleiding geeft.

• Dat is het feit, dat ons volk zou worden geleid en opgevoed door een pjers, die voor een deel zon worden gevuld door mannen, die feitelijk nog weinig meer zijn dan baardelooze knapen. Ons volk vertrouwt zijn pers; tereclit maakt ieder gereformeerd schrijver aanspraak op dat vertro'uwen; maar wanneer het zóóver komt, dat men onrijpe jonge menschen toelaat te schrijven in kranten artikelen, die naar het oordeel van ieder, die „eenigszins ter zake kundig is", onrijp en ongaar zijn, over dingen, die ver boven hun bevatting gaan, en vooral dingen, omtrent welke ze allerminst het eigen beginsel hebben zien lichten, dan wordt het héél bedenkelijk. Vooral geldt dit, wanneer dan ook nog dat geschrijf zich aandient als een wijzen van nieuwe banen.

Blijkbaar is men in sommige kringen zóó doordrongen van zijn eigen gewicht, dat men niet waditen kan tol de eigen tijd daar is, omdat als Vanzelf rijpe vruchten door het leven worden voortgebracht. Zoodat men de eigen onrijpe en wrange vruchten beter vindt, dan de gerijpte vrucht iii een andiere hof.

Maar indien dat het geval is, dan zon het uit paedagogisch oogpunt wel overweging verdienen

in den vervolge achter de namen van de medewerkers aan sommige bladen de levensjaren van die medewerkers te vermelden. Alsmede het „vak", waarin ze pogen uit te munten. Meteen gaf dat dan over eeni^e jaren gelegenheid tot een feestje: stel u voor, welk een sensatie, waaneer een uitgever kon adverteeren: „belangrijk nummer: onze vier jongste medewerkers zijn samen honderd jaar".

Doch scherts terzijde.

Het wil me inderdaad voorkomen, dat we niet moeten meedoen aan de neiging, die er is in onzen tijd, pm de jeugd óók te vergoden door ze de taak van leiders te geven. Waaidijk er woa-dt ai geno.eg voor de jeugd gedaan.

En wanneer er dan jonge menschen zijn, die ia zich voelen de kracht en de roeping om voor ons volk iets te zijn, en 'Gode zij^ dank, ' we weten, dat er zijn, van wie héél véél mag worden verwacht, — och we zouden ze willen vragen: beste vrienden, weest wijs, en laat u er niet toe brengen nH reeds u aan te dienen als leiders. Ge hebt later berouw, omdat ge te vroeg begonnen zijt. Laat de kostelijke vrucht, die ge bij uzelf groeien ziet, nog wat rijpen. We kumien toch verbeiden onzen tijd. God zal op 'Zijn tijd ieder, die wat heeft wel roepen te geven, wat hij heeft. Maar dan zullen we de beginselen, die aan alle gerefo'rmeerden lief zijn ook dóór len dóór kennen moeten, Niet maar een hoQfd vol wijsheid hebben — maar ook een hart vol liefde voor heilige goederen.

En dan zal ook er orde zijn in ons dejnken.

Er zijn vrij goed gemeubileerde bovenkamers, waarin echter geen enkel meubel op^ zijn plaats staat.

De ordenende taak komt ook voor een goed deel voor rekening van dLe kracht en den invloed van een beginsel.

Laten we toch steeds onze kalmte bewaren.

Laten we beiden onzen tijd.

Want anders zou het wel eens kuimen zijn, dat we wat al te onvoorzichtig omgingen met heilige dingen.

En bij de porceleinkast past voorzichtigheid.

( Maar bij de zaken van het koninkrijk God past heilige voorzichtigheid.

Dankbaar.

De vergadering van „Patrimonium", die verleden week te Amsterdam werd gehouden heeft een wijs besluit genomen.

Men weetj hoezeer we ons interesseerden voor het vraagstuk van de voorlichting inzake de beroepskeuze.

Gelukkig is er besloten een co^mmissie te be-

noemen, om de zaak nog nader te onderzoeken. Dat is de eerste stap' op den goeden weg.

Vergissen we ons niet, dan zal er nu oóK contact gezocht worden met de Christelijke Psychologische Centrale voor School en Beroep.

Nog een stap vooruit.

Zoo moeten we komen, waar we zeker zijn van slagen.

We konden trouwens van de wijze mannen van „Patrimonium" ook niet aiiders verwachten 'dan een dergelijk besluit.

Nu aan den arbeid, mannen broeders.

De zaak is er ongetwijfeld belangrijk genoeg voor.

En gij hebt er belang bij, dat het in orde komt. Speciaal om uw kinderen.

Onze saamleving heeft er belang bij.

En, waar op die wijze ieder het beste tot zijn recht komt, en het beste zijn gaven kan gebruiken, heeft ook Gods koninkrijk er belang bijL

J. W.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 maart 1926

De Reformatie | 8 Pagina's

Beidt uw tljd.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 maart 1926

De Reformatie | 8 Pagina's