GEESTELIJKE ADVIEZEN.

Zelfmoord.

Onze lezei^p^iö^ÜPzond de vraag in, ; -^i)^jm€ vre^izen moet, dat iemand, die in zij'n belijidenis' en wandel op allen, die hem kenden, den indiulw maakte een oprecht-gelO'Ovige te zijn, maar die è.| in chronische krankzinnigheid, óf in een vlaag, va^ verstandsverbijstering de hand aan eige^||eve^ sloeg, zonder hope op behoudenis stierf!'-'"" '

Naar 'k meen, heb ik in den 4den Jaa.rga.ii| van ons blad die vraag reeds beantwoord. Omda ik evenwel niet de gelegenheid heb, m© daarVak te overtuigen, en inzender dus nog minder Ji'êl nummer noemen kan, waarin hij' vinden kan wat

hij wenscht, geef ik hier nogmaals in 't kort m'n oordeel.

Vrager is blijkbaar ten Volle overtuigd van de - scbi'ik'^ölijke schuld, die o-v; er zijü. ziel brengt wie r^met voorbedachten rade en met volle oordeel 'des griderscheids een eind aan eigen leven maakt, 'k Belef hier derhalve niet in het licht te stellen, hoe fiï' dergelijk vergrijp-aan eigen leven een saami^nooping van zoo velerlei en zoo gruwelijke zonde BJigt, dat onze 'Gereformeerde Moralisten, zonder uiti'zondering, v: an o-ordeel waren, dat Gold's Woord voor Iffie in deze zonde van ongeloof, opstand tegen God', l^n verachting van den tijd der genalde stierf^ geen ïïhoiie op zielsbehondehis overlaat.

AYat S: . Vraagt, Is alléén, otf vrees voiOir zulk' ©en löordeel ons bok beklemmen moet ten opzichte van iemand, die zich in zijh leVen als een kind Gods ienbaarde, en in chronische krankzinnigheid of in RMI vlaag-vaii-versta^nd'sVerMjistering zicihziölven te-'kort deeds!(^5^^^fl«tig|j'--^^^S^m

Al op dié vraag hébben al onze Gerefornleerde' ï|; edo-kundigen even eenparig en even beslist een " .E t k e n n e n d antwoord gegeven.

En Ijij eenig ij^adenken is het niet moeilijk in ^; zien, dat ze daarin juist oio-rdeeWen.

Wie in krankzinnigheid, of ook, wat opi hetzelfde leeikomt, in een vlaag vaji waanzin, de tiandftan Sgrn leven slaat, handelde zonder te beseffen wat |: h'ri deed. Hij' heeft noch vlan. te voren noch in het [••'oogcnblik zelf, waarin Mj' de daad pleegde, de (.-zoiule ervan ten volle ingezien. Ik zeg: „ten volle", omdat er allerlei graad van Icrankzinnigheid is, en riiel bij eiken graad alle zedelijke ondersoheiding atbreékl^^ij.

Doch in't algemeen kan men zeker wel aanpneh; dat wie, onder zulke omstandigheden een iiid aan zijln leven maakt, niet weet wat hijl doet.

En dat niet-weten is bij z, ulk een geen s Cih u 1-'ige onwetendlieid, als b.V. die van de Joden il heidenen, die Jezris aan 't kruis sloiegen, en '•'élke. _Iezus toch nog liet ^gelden als een grond lóorjde-bede, dat het hun vergeven modht worden.

Ze zijn derhalve op het moment van hun droeve : ^'aaad op één lijn te stellen met een jong kind, ; •, dat nog het onderscheid tusschen goed en kwaad |iiiel. kent, zelfs niets vermoedt b.V. van liet gevaar jan het spelen met een wapen, en dan, al spelend [i|lizelf, of een ander doodelijk' verwondt.

we nii zien, hoe God de Heere in da Ifetteri; ' welke Hij doox Mozes aan Israël gaf, steeds 'ïet alle zorg onderscheid maakt tusschen een zonde |(i dwaling en onwetendheid ear een zoaid'e met ^gelieven hand, zóó dat Hij' b.v. voor wie zonder 'het te willen, oorzafüv werd Van zijhs naasten dood, veilig ontkomen naar één der vrij'steden be-'^''|bifetejt— dan zou het-een vergfijip' zij'n aan Gods jfi.ht'N^SSrdigheid niet alleen, maar ook' aan Zijn pimhartigheid, gelijk we die uit Zijb Woord ken-Bn, ook piaar een oogenblik voet te geven aan l§: gedachte, dat Hij, wie in waanzin een eind l& i zijn leven maakte, de^.j..vGlle schuld van dit prgrijp toerekenen zou. ^^^^S--

En was het bovendien een kind vati God, dat tot zoo droevig een einde kwam — hoe zou het dan denkbaar zijn, dat zulk een einde 's Heeren 'onberouwelijke verkiezing en roeping te niet zou doen!

Neen, dan geldt óók in dat geval het wooird des apostels, dat zelfs de dood Gods kind niet scheiden kan van de liefde zijns hemelschen Vaders, Üie daar is in Christus Jezus, onzen Heere.

Nu heeft men wel beweerd, en het schijnt zelfs hier en daar een vrij algemeen verbreide rneening onder christenen te zijn, dat God de Heere niet toelaten zal, dat één Zijner kinderen op zulk een wijze zijn einde vindt; maar vooreerst vindt zulk' een meening geen schijn van grond in Gods Woord, en in de tweede plaats zijn de voiorbealden dat menschen, die op grond van hun openbaar en ook van hun intiem leven, door wie hen het best kenden ^yopy oprechte kinderen Gods werden gehouden, ptè. waanzin de hand aan zichzelf sloegen, zóó wéinig zeldzaam, dat deze meening ook in de ervaring geen zweem van steun vindt.

Ik meen daarom, dat de vraag van inzender, op grond van wat Gods Woord ons leert, met een zeer beslist „neen" te beantwoorden 'is.

Zoo S. over deze materie gaarne breedvoeriger ingelicht wordt, verwijs ik hem, behalve naar het „Herauf'-artikel Van Prof. Kuyper, dat hiji-zelf reeds noemde, naar de uitlegging van gebod 6 in „Van 's Heeren Ordinantiën" door Prof. Geesink.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen