Drie nieuwe Uitgaven.

Daar binnen enkele weken ons blad weer in zijn. zomei'-editie verschijnt en nog enkele boeken pp aa.nkcndiging in deze rubriek liggen te wachten, wijs. ik in dit artikel op een drietal nieuwe uitgaven, , die ieder voor zich onze belangstelling waard zijn..

Allereerst is in de Löns-serie', die de Uitgeiver A. 'G. ychoon'derbeek te Laren op zoo aantrekkelijkewijze verzorgt, een nieuw deel uitgekoimen: „D'O: wereld st.aa't in bloei". Het vo'rige boek uit. deze collectie „De laatste Ha.nsboer" was, anders' dan gewoonlijk, een roman; een bo'ek, dat wel in zijn teekening de voortreffelijke eigenschapp'en van den dichterlijken natuurliefhebber, die Löns was, vertoont, maar dat ais verhaal toch buiten de begrenzing onzer waardeeringsmoigelijkheid valt. In zijn levensopvattingen en leveusgedraig is de laatste Hansboer een figuur, die ons veeleer tegenstaat, dan dat hij iets bekorends heeft e'U oO'k brengt het boek ons tot verhoudingen, die we, als geheel, ongewenschl, liever niet leeren kenne'n. Het wild-hartstochtelijke van den Hansboer, het ongebrei-delde, dat hem b.v. zO'uder eenigen noo'dzaak eein prachtig paard in den dood doet jagen, het eigen-willige, dat hem zich geheel doet O'vergeven aan eigen inzichten en lusten, scheppen een atmosfeer, waaxin we niet kunnen verkeeren, ook niet bij onze lectuur.

Het nieuwe deel echter „De wereld staat in bloei" is weer een pro'eve van het gewO'Ue soort, waarvoor we bij herhaling O'uze waardeering hebben uitgesproken en dat, zij het vertaald, tot het beste behoort van wat 'de tegenwoo'rdige boekenmai-kt brengt. .Als in de vorige deelen krijgen we hier weer natuurleven te genieten, kleurvolle schildering van het bonte bewegen in 'de dierenwereld en van 'de stralende heerlij'klieid van het bloeiende plantenrijk. Met den fijnzinnigen waarnemer gaan we door heidevlakten en bouwlandten, langs slooten en vennen, door uiterwaarden en meersche'U en we zien van alles: trekkende vogels, eenzame zangers, zeldzame insecten, weelderige bloemen. We dringen door in de schatkameren der natuur en, op de enthousiaste manier van Löns voo'rgelicht, zijn we de bewonderende aanschouwers van het vele schoone, dat overal leeft en bloeit.

, .De wereld staat in blosi", dat is inderdaad hel thema va, n deze natuur-symphonie.

Telkens weer wijst Löns ook het spoor, dat de mensch door deze bloeiende wereld getrokken lieeft en daarbij komt de liethebber en kenner van nut en beteekenis der microkosmos soms degelijkcritisch uit den hoek. Ook in dat opzicht is de lectuur van dit nieuwe boek leerzaiam.. ilenschen als Hermann Löns, die zelf met eerbiediging van leven en schoonheid tot de natuur naderen, hebben het recht, om op de veelszins vandalistische gedragingen der menschen critiek, te oisfenen, en we moeten hem dankbaar zijn, dat ze zulks doen.

Niet in allen deele echter aanvaarden we Löns leiding; vooral in zijn theorieën over ontstaan, en oorsprong ontdekken we soms evolutionistische tendenzen, die tot voorzichtigheid manen. Maar in de vele beschrijvingen, van rijke kennis getuigende aanwijzingen, pittige teekeningen is dit boek zeker een betrouwbare en ook een voiortreffelijfce gids. De mooie Löns-serie is dan ook met dit nieuwste deel weer belangrijk verrijkt.

De tweede uitgave, die we moeten noemen is het lang te voren aangekondigde: „Uit mijn lieven" van L. Penning i). To^t een bundel samengevoegd worden hier de feuilletons, die Penrung in 1921 plaalste in een van „zijn" bladen, in dezelfde volgorde en, voorzoover ik naging, ook onveranderd. Onze lezers zullen zich herinneren^ dat ik in mijn a.rtikelenserie over het leven en den arbeifl van Penning op deze bioigrafische schetsen gewezen heb en daaraan ontleende de gegevens, die ik noodig had. In hoofdzaak is dus de inhoud van dit boek hun bekend, althans voorzoover die de belangrijke momenten uit Permings leveu betreft en die bijzonderheden, die den Schrijver karakteriseerden. Wil men echter genieten van de wijze, waarop deze „Levensbeelden", zooals Penning zelf ze noemde, zijn geschreven, de echte Penning-manier van vertellen, dan stelt daartoe deze gebundelde uitgave in staat. Men vindt, dan de feitelijke mededeel in gen, die ik in de genoemde serie samen-]> racht, omkleed met de pittige vormen vaïi Pennings onvolprezen verhaaltrant.

I'> n met piëteit geschreven slothoofdstuk teekent de laatste levensweken en levensdagen van , , den grijzen jongeling". Het doet nog eens gansch bot leven en al den arbeid van den veelgeliefden Auteur zien in het licht, dat hem VSLXY zijn jeugd overstraalde, het licht van een kinderlijk geloofsvertrouwen en de blijmoedige zekerheid van het in Christus geborgen zijn. Eenvoudig, zonder opsmuk van woorden, blijft dit hoofdstuk geheel in den toon, waarin Pennings eigen schetsen zijn gesteld en sluit het uitnemend daarbij aan. Toch zou een duidelijke scheiding tusschen dit deel (doo^r Pennings dochter geschreven) en de levensbeelden van Pennings eigen hand, wenschelijk zijn geweest. Nu volgt het, zonder meer, onmiddellijk opi het laatste feuilleton, wat, gezien den titel vain het werk, een ietwat vreemden indruk maakt, te meer, waar nergens in het boek vermeld staait, dat hier vroegerverschenen feuilletons woerden gebundelid. De lezer, die deze dingen niet weet, zal zich nu terecht afvragen, hoe toch dit boek gecloncipiëerd is.

Intusschen zijn we voor de uitgave van deze feuilletons erkentelijk. Een zeer interessant stuk werk van Penning, dat anders in een krant begraven zou liggen, is nu voor verloren-gaaai bewaard. Bovendien kan het nu in broeden kring nieuwe lezers vinden.

Liefhebbers van literatuurgeschiedenis wijs ik ten slotte op een derde uitgave „C ons tan tij n Huygens' 't Voorhout en 'tKostelick Mal". Beide gedichten van den 17en eeuwschen meester zijn bekend: „'t Voorhout" immers is een moraliseerende schildering van het Haagsche leven, in de vier jaargetijden, zooals het in de „tweemaal twintig paeren" van lindeboomen „met gestichten omgeplant" werd gezien, „'t Kostelick Mal" is een zeer scherpe satyre opi de mode-overdrijving en modendwaasheid, die blijkbaar ook al in Huygens' lijd opvallend was. De vrij uitvoerige dichtstukken verschenen tegelijkertijd (1622) en brachten nogal watroering te weeg: sommigen (Cats b.v.) betoonden zich zeer ingenomen, prezen Huygens als „geestich overal", anderen hinderde de scherpe, soms bedilzuchtige toon en de opzettelijk-ingewikkelde vorm. Voor onzen, tijd hebben beide stukken groote waairdij, èn omdat ze Huygens in zijn eigenschappen als dichter teekenen èn omdat ze inzicht geven in de toestanden en opvattingen van zijn eeuw.

Deze heruitgave brengt niets, dan de gedichten zelf. Maar 't gaat hier om de uiterlijke ve-rzorging. )n een bijzonder lettertype (de Groiius-letter) jnet artistieke initialen gezet, op zeer fijn papier gedrnkt en tot in finesses afgewerkt, is deze , uilgave^) een luxe-editie, zonder de overdrijving, maar met al het smaakvolle, dat 't woord luxe omvat. Het verdient zeker de aandacht, dat de Nederlandschö typografische kunst zulke prestaties leveren kan en het is verblijdend, dat op, deze wijze het beste onzer nationale literatuur tot onzen tijd wordt gebracht.

1) Citg. La Rivière & Voorhoeve, Zwolle.

2) Gedrukt door C. Nypels op de eigen persen van de litgevers Leiter-Nypels te Maastricht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen