Opvoeding.

De profetenleerlingen van Jericho zijn Elisa, bij diens opklimmen uit de Jordaanbedding, eerbiedig tegemoet getreden, en hebben hem buigend erkend als den opvolger van Elia, door wiens dienst des Heeren Woord tot hen spreken zou. En toch hebben zij zich niet aanstonds op de hoogte van onvoorwaardelijke gehoorzaamheid kunnen stellen.

'Zij willen 't'; lichaato van Elia gaan zoeken en vragen daartoe van Elisa verlof een aantal hunner te mogen uitzenden. Maar deze weigert het hun. „Zendt niet", zoo zegt hij. Hij ideelt hun met opzet nog niet mede, op welke wijze Elia van de aarde is weggenomen, en waarom het derhalve vruchteloos zou zijn hem te gaan zoeken. Van Ella's lichamelijke hemelvaart wisten de profetenleerlingen dus niets. "Wel was hun van vroegere openbaring Gods bekend, dat Elia zou weggenomen worden, maar van de nadere bijzonderheden waren zij onkundig gebleven. En Elisa heeft deze thans opzettelijk verzwegen. Hij heeft geen verklaring van zijn woord gegeven. Hij vraagt gehoorzaamheid. Wel niet hard en streng, maar toch gehoorzaamheid. Later zou hij hun de verklaring van zijn verbod gegeven hebben, doch eerst is het slechts: „Zendt niet".

Tot deze volle onderworpenheid aan Elisa's woord zijn de profetenleerlingen echter nog niet bereid. Zij blijven aanhouden. En dan geeft de profeet nóg geen verklaring; want zij moeten leeren er genoeg aan. te hebben, dat hij gezegd heeft: „zendt niet".

En daarom zegt hij nu: — „zendt". Dan laat hij hen gaan. Hij laat hen dagenlang vruchteloos zoeken, zich vermoeien, en alle wegen afloopen, zoodat ze straks beschaamd terugkomen, en stilzwijgend erkennen, dat zij beter gedaan hadden met te gehoorzamen. En dan geeft Elisa ook nü nog geen verklaring, maar hij komt terug op zijn eerste woord waaraan zij zich hadden moeten onderwerpen. „Heb ik tot ulieden niet gezegd: gaat niet? "

Dit is opvoeding.

Dit is onderricht in gehoorzaamheid.

'Éérst door het terughouden van eene verklaring; en vervolgens door het laten gaan in een, vruchteloozen weg, opdat men beschaamd zou terugkeeren.

Ach. hoe menigmaal gelijken Gods kinderen op deze lieden te Jericho. Het was het profetische Woord Gods. dat door Elisa sprak. En de zonde van de profetenleerlingen was twijfel aan de .juistheid van dat Woord, en ongehoorzaamheid. Maar hoe vaak handelen Gods kinderen evenzoo. Zij zijn óók leerlingen; leerlingen van den hoogsten Profeet, in de school Zijns Woords. En zij treden — evenals in dit verhaal — dat Woord buigend en eerbiedig tegemoet. Zij erkennen het in zijn gezag. En zij doen dat van harte. Doch een oogenblik later betwijfelen ze dat Woord, en zijn er ongehoorzaam aan. Dan buigen zij zich weer niet, en houden het soms „tot schamens toe" tegen dat Woord vol.

Wanneer Gods Woord de belofte des Evangelies spreekt tot een van schuld overtuigde, die oprecht verzoening met God begeert, — dan wordt dat Woord vaak niet aanstonds geloovig en gehoorzaam aanvaard. Men wil van de waa, rheid van dat Woord eerst meer bewijzen en ondervinding h, ebben. Men wil er eerst eene duidelijke verklaring en aanwijsbare blijken van hebben. En de Heere geeft die verklaring niet. Hij vraagt gehoorzaam geloof. Dat is Zijne opvoeding. Want als wij er eerst eene verklaring en practische ondervinding yan ontvingen_, ^ dan zouden we op grond daarvan gaan gelooven, en niet op grond van Gods Wóórd. En wij zouden een volgend maal weer even zwak en 'hulpeloos zijn.

Daarom zegt de Heere zonder meer: „'Ziendt niet". Hij zegt: „Gelooft". Hij zegt: „Aanvaardt Mijn Woord onbegrepen". Hij vraagt, dat we ons gehoorzaam en geloovig buigen. Dat is Z, ijne opvoeding.

Gods Woord zegt, dat de Heere den goddelooze, zonder eenige zijner verdiensten, uit louter genade, alleen om Christus' wil, rechtvaardigt, en dat deze dit door het geloof alleen moet aannemen. Maar menigmaal gaat een aan zijn schuld ontdekte daartegen in; want hij kan dat niet verstaan, ©n nieent, zonder méér, dat niet te kunnen aannemen; hij wil eerst beter worden, en zich rechtvaardiger weten; hij wil eerst allerlei kenmerken en bewijzen en verklaring ervan hebben. Hij is als een der profetenleerlingen te Jericho.

Maar de Heere geeft geen verklaring.

Wel doet Hij soms iets anders. Hij zegt: — „zend".

Hij zegt: — „Ga dan maar zoeken". Hij laat dien mensch een tijdlang gaan.

En deze zoekt het dan overal. Hij zoekt het 'bij de wet, en hij zoekt het in de kenteekenen 'des geestelijken levens; hij zoekt het in nog , dieper ontdekking, of in nog verder gevorderde bekeering; hij vraagt overal raad; hij verwacht het in eene andere kerk en bij eene andere prediking, —• waar kan een, wien het waarlijk om vrede met God te doen is, het al niet zoeken!

En dan komt hij eindelijk, na zich overal vruchteloos vermoeid te hebben, beschaamd bij het Wóórd des I-Ieeren terug; en dan zegt de Heere: — „Heb ik u niet gezegd: Ga niet? "

Dit is Goddelijke opvoeding. Welnu, zoekenden naar vrede met God en eeuwig leven, — gaat niet!

Gaat niet uwe zelfgekozen wegen, maar blijft in eenvoudig geloof en kinderlijke gehoorzaarhheid' bij het Woord uws Gods. Het spreekt u van genade in Christus' bloed voor godd'eloozen en doemwaardigen; van vrije ontferming alleen om de verdiensten van Christus.

•Gelooft dat heil-en troostrijk Woord. Laat u door den Heere opvoeden. En weest niet ongeloovig, maar geloovig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen