PAASCHFEEST.

Na de lijdensweken is Paaschfeesfc het andere. En toch weten we niet of het "werkehjk anders is. Neen, Paaschfeest is ook weer niet het andere. Hel. is het vanzelfsprekende einde van het begin des hjdens.

Paaschfeest is de overwinning.

De overwinning is wel anders dan de strijd en toch is de overwinning niet hét andere. Want de overwinning zou er niet kunnen zijn, indien de Ktrijd er niet ware.

Paaschfeest zou er niet zijn, als er geen lijdensweken waren, als er geen Goede Vrijdag was.

We hebben dan ook aan den levenden Christus niets, indien we Hem niet zien als den levende, die eerst gestorven geweest is.

We hebben aan Hem niets, indien we niet verstaan, dat Zijn leven juist daarom eerst voor ons het leven wordt, wijl Hij het aan den dood ont-^vorstelde.

Want het is niet slechts de levende Christus, dien we zien op den Paaschmorgen, het is juist de opgestane Christus, die dood geweest is en die: leeft, die nu leeft tot in alle eeuwigheid.

Daarom is het Paaschfeest waarin Christus is, altijd onmiddellijk verbonden aan de gedachte van den strijd tegen den dood.

De moderne wereld met haar Paaschfeest verslapt de Paaschgedachte,

Men maakt ervan het opbloeien van het leven.

Maar het opbloeien van het leven moge al symboliek zijn van overwinning, er is geen echte strijd geweest om dat leven, want de levenswet zelf bracht het voorjaar, en bracht daarmee het. nieuwe ontwaken weer.'

Maar op Paaschfeest wordt het leven geboren, niet maar uit den dood, maar door den dood heen,

Paaschfeest is het feest van het leven, dat den dood kan intreden, en toch dwars door den dood heen het leven kan houden.

Op den lichtenden Paaschmorgen treedt de Heiland uit het graf.

De Zoon vaii God heeft willen opstaan.

Gewillig ging Hij in den dood. Hij kwam om den wil des Vaders te volbrengen. Hij hieeft ged.ragen de straf. Hij heeft voldaan aan den ©isch van Gods recht.

Maar nu, nu w i 1 Hij dat ons laten zien.

De Vader geeft Hem het recht daartoe. Daarom wordt Hij opgewekt. Maar Hij wil ook zelf voor Zijn volk het recht openbaar maken. Daarom staat Hij op.

Maar Paaschfeest moet nu verbonden blijven aan de lijdensweken. jPaaschfeest moet verbonden blijven aan 'Goeden Vrijdag.

Want het is niet maar alleen „mooi" dat Jezus nu leeft, we zijn maar niet alleen „blij'" dat die „lieve Heiland" nu weer uit den doodslaap ontwaakt is. Neen, we zullen op Paaschfeest moeten verstaair dat het niet anders kon.

Dat het niet 'anders kon, indien we tenminste in Christus onze zaligheid willen zoeken en vindan.

Ware Christus in het graf gebleven, dan zou er geen plaats op aarde geweest zijn waar de demonen tut de hel meer en consequenter en angstwekkender hun overwinningsroes konden krijschen, , dan de plek in den hof, waar in het nieuwe graf de Eerste werd gelegd.

Immers, dan zou er daar één ingegaan zijn, die kwam met de pretentie dat hij verlossen wilde, die kwam met de boodschap van de liefde van den Vader, die de Zoon aan de wereld gaf ter verlossing, die het uitriep over de aarde: „Het is volbracht 1" maar die niet bij machte was uit het donkere graf een boodschap terug te brengen.

Ware Christus in 't graf gebleven, dan zou wel Zijn lijden geleden zijn, maar dan zou over ; Zijn lijden nog hangen de sluier van het mysterie. We zouden niet weten, wat de vreemde Man van timarten beteekeade. Boven Golgotha zou het vraa, gteeken staan, en in Jozefs hof zouden we slechts herinnering kunnen vieren. Maar dan herinnering aan eens gekoesterde verwachting. Verwachting, die thans gebroken ideaal bleek.

Daarom moet Christus-opstaan.

In Zijn opstanding geeft de Vader het ontvangbewijs, dat voor de schuld betaald is.

In Zijn opstanding geeft Christus zelf het bewijs dat de dood hem niet houden kon, dat Hij het graf overwon.

Ook nu komen engelen weer als de eerste predikers van Iret heilsfeit. Zoo was liet ook bij het Kerstfeest. Ook daar komen engelenscharen om den volke groote blijdschap te verkondigen.

Nu is de prediker des hemels neergedaald in het graf v.-aaruit de Heiland oprees.

Het wiltc kleed in het zwarte graf.

Het is het symbool van het wonder des heils, dat op Paaschmorgen is geschied. Het hemelsche kleed in het aardsche graf, is het niet een belofte voor al degenen, die in het graf eens zullen worden neergelegd ?

Wij menschen huiveren altijd als we denken aan het graf.

Maar eiigelen predikten op Paaschmorgen het wonder van Jezus: „Hij is hier niet. Hij is opgestaan".

O, is dit niet het voorrecht van degenen, die met Christus gemeenschap vieren mogen, dat zij weten mogen, dat ook aan hun graf deze boodschap is gesproken ?

Wij denken niet gaarne aaa ons eigen graf.

Maar lang voor we eraan denken konden, heeft Jezus Christus eraan gedacht.

Hij heeft geroepen over de graven van al degenen, die in Hem gelooven, de overwinning over den dood, de heerschappij over het graf, de zege over de kille groeve.

Want dit is het woord dat we gelooven mogen, indien we iets van Zijn overwinning op Paaschmorgen verstaan.

Verstaan we echter Zijn overwinning, dan verstaan we ook iets van Zijn strijd, van Zijn lijden, van de noodzaak van den ondergang in den 'dood.

Maar dat beteekent dan ook, dat we weten, dat we met Hem sterven moeten.

Maar al te dikwijls willen we wel dat Christus vóór ons sterft, maar willen we niet m e t Hem gestorven zijn.

Zal echter het Paaschfeest een feest zijn vooaons, dan moet het ook zijn ©en feest i n ons.

De toepassing van Paaschfeest voor ons geloofsleven beteekent immers, dat het leven geboren is door de overwinning over den dood heen?

Kan dat nu alleen in de gemeenschap met Christus, dan zullen we ook alleen dan die gemeenschap kumien beleven, wanneer we den geheelen Christus als onzen Zaligmaker erkennen.

Niet alleen de Christus, die zoo goed geweest is onze schuld op Zich t© nemen, maar ook d© Christus, die op Paaschfeest is opgestaan om door Zijn geest in ons te heerschen, opdat we door dien geest zouden opgewekt worden tot een nieuw leven.

En zoo vindt Paaschfeest eerst vervulling in ons leven, wanneer we door de gemeenschap met den Borg, di© op Paaschmorg©n liet betalings-beiwijs ook voor onze zonden geeft, ook zelve Paaschfeest vieren door in ons leven te beleven de opstaniding uit den dood tot een nieuw leven met Christus,

Een nieuw leven in elke verhouding.

Het moet Paaschfeest zijn in ons hart, maar ook in ons gezin, ook in óns familieleven. En als dat werkelijk het geval is, dan zal het Paaschfeest ook in onzen winkel, ook in ons kantoor, ook in onze werkplaats en in onze fabriek • zijn, dain is het Paaschfeest op de markt en op de straat; dan beleven _ we Paaschfeest in elke levensverhouding, •en we erkennen de genade Gods, die ons doet juichen:

zie, *liet oude is voorbijgegaan en het is alles nieuw geworden;

dood, waar is uw prikkel; hel, waar is uw overwinning ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen