UIT DE SCHRIFT

Mozes, na zijn dood ^ Elia, in zyn opvaart, de volkomen triomf van Christus predikend.

Mozes en Elia zijn twee figuren, die in de OudtestamentiscJie heldengalerij van hun schouders en opwaarts boven de andere uitsteken. Op meerdere plaatsen noemt de Schrift hen samen. We denken b.v. aan de historie van Jezus' hjden op den „berg der verheerlijking", toen Mozes en Elia den Christus spraken van Zijn uitgang, , dien Hij te Jeruzalem volbrengen moest. En we denken ook aan het bekende visioen van de twee getuigen, uit Openbaring 11, waar zonder eenigen twijfel gezinspeeld wordt èn op Mozes (de wateren in bloed verkeeren, de aarde slaan met allerlei plagen) èn op Elia (de hemelen sluiten, opdat er geen regen regene in de dagen hunner profeteering).

Waarom staan deze beide grootsche figuren telkens samen genoemd?

Omdat zij, als elkanders aanvulling, in hun levenstaak den Messiaanschen arbeid afschaduwen, welken de Zoon des menschen gedaan heeft, en nóg doet.

Mozes de ééne helft, de verwerving van het heil in Christus, de rechtvaardiging: immers het is z ij n taak de KERK uit de WERELD te leiden.

Elia de andere helft, de toepassing van het heil in Christus, de heiligmaking: immers het is zijn taak de WERELD uit de KERK te halen, i)

Zie nu het opmerkelijke: zelfs in en na de afsluiting van lixm levenstaak profeteeren Mozes en E1 i a van de volkomen ovearwinning, door Jezus Christus voor Zijn volk bevochten, , zoowel in de uitleiding der Kerk uit het diensthuis der zonde (dat is de justifikaüe) als in de zuivering der Kerk door het losmaken van de „wereld" (dat is de regeneratie).

Mozes sterft op den berg Nebo, als onder den kus van zijn God, schouwende de heerhjkheid van Kanaan, liet aardsche eerst^ het hemelsche daartoe en daarboven — daarna begraaft God Zelf hem in een dal, en niemand heeft zijn graf geweten tot op dezen dag. Maar boven dat ongeweten graf en dat verstijvend üchaam is in de geestenwereld een twist ontbrand, want de Apostel Judas meldt ons, dat de duivel met Michael, den Archangel, gedebatteerd heeft, en het onderwerp was: HET LICHAAM VAN MOZES, en ge kunt gelooven, dat de vonken van den strijd tusschen het rijk' des lichts en het rijk der duisternis er van afgevlogen zijn, van dat woordensteekspel tusschen Satan en Michael!

Waarom zou de duivel met den archangel Gods getwdst hebben over Mozes' lichaam ? Zou het niet hierom zijn? Mozes heeft de KERK uit de WERELD geleid, nu wil de wereld (Satan) zoo gaarne de Kerk weer terugwinnen, en daartoe moet het hchaam van Mozes dienen: is er schooner middel om het tot afgoderij-gezinde Bondsvolk tot afhoereering van Jahweh te bewegen dan het hchaam van den vereerden Mozes?

Maar het is satan niet gelukt! Michael, wiens naam beteekent: „wie is als God? " spreekt tot den duivel: „De Heere bestraffe u!" — en hoe zal

reeds op dat oogenblik de Held Gods, Jezus Christus, den standerd van den duivel hebben neergeveld!

Kerk van Christus — stel u gerust: de Kerk b 1 ij f t uit de wereld geleid, de rechtvaardiging is volkomen, wie kan beschuldiginjg inbrengen tegen de uitverkorenen Gods? Zoo is er dan geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn!

En Elia?

Met hem gaat het anders: hem roert de dood niet aan, voor hem is de laatste vijand reeds te niet gedaan: in een onweder neemt God hem ten hemel op, en als een koning der eere rijdt hij op vurigen vlammenwagen ter stad des AUerhoogsten in!

Ook deze levensafsluiting (feitelijk geen afsluiting te noemen!) heeft en verkrijgt in het licht van Elia's levensarbeid een hooge en heerlijke beteekenis: zijn roeping was, de WERELD uit de KERK te bannen — welnu, in de hemelvaart van dezen vader der profetie, ontkomend aan de smarten van den dood, profeteert God Zelf aan Zijn Kerk van alle eeuwen, dat Jezus Christus de Volkomen Overwinnaar is, Die iiiet alleen Zijn volk redt en vrijspreekt, maar ook leidt en vernieuwt, heiUgt en verheerlijkt!

Kerk van Christus — stel u gerust: de wereld wordt uit de Kerk gehaald, ten volle, de dood moet tandkncrsend wijken, de duivel vloekend vluchten; ziende op Christus, hopend op de sterkte Zijner macht, kan het juichende loflied optrillen: „dood, waar is uw prikkel? hel, waar is uw overwinnin, g? " Gode zij dank. Die ons de overwinning g e e f t door onzen H e e r e Jezus Christus!

1) Vergelijk: K. Schilder, „De Openbaring van Johannes en het sociale leven", blz. 166.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen