GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

EVEN PARKEEREN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EVEN PARKEEREN

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Burgers In Nood.

Als een nachtmerrie is de lectuur van dit bekende boek.

Ik heb behoefte even voor het huis van. den schrijver te parkeeren en te zeggen: Bravo-, kerel!

Je slaat af en toe een raar taaltje uit eiï hebt ons geen boek geschreven voor de huiskamer.

Maar je bent in de htiid van den werklooze gekropen en hebt ons, menschen van de platformoplossing, den rauwen nood onder den neus gewreven-.

Daai'om moet elke man en vrouw, die tot oordeel des'onderscheids gekomen is, je navrante boek lezen.

Niet ora te gaan denken, dat de nood van den werklooze de eenigste nood zou zijn, maar om met gelijken grimmigen ernst door te dringen in den nood van alles wat worstelt en bloedt in onze bange dagen.

Want dat is een stuk van de ellende van onzen tijd, dat wij ons voor elkander afsluiten, tegen elkander verbitterd worden en weigeren elkanders zorg te deelen, omdat wij ineenzakken onder ons eigen pak.

„Burgers in nood!" dat kan ik als opschrift plaatsen boven den Raad van Ministers zoowel als boeven een stempellokaal, boven de vergadering van Diakenen en boven een zitting van de Zendingscommissie.

En als ik in onzen hangen tijd in een Bidstond eenige tientallen belijders aantref en op een filmamusementsavond met een christelijk tintje geen stoel onbezet zie, dan zou ik daarboven wel met kapitale roode letters willen schrijven: BURGERS IN NOOD!

Den auteur is verweten, dat hij in zijn boek geen oplossing gaf; hij is er mij - des te liever om!

Want nu laadt hij op ONS den plicht een oplossing te zoeken, die te zoeken in geloof.

Dat houdt in - de erkentenis dat wij buiten het geloof geen oplossing hebben noch weten.

Want niet de nood zelf vergrimt de menschen het allermeest, maar wij kwellen hun ziel met de oplossinkjes die wij voor ze klaar gemaakt hebben.

De aanteekening die de evangelist maakt bij de geschiedenis van de bloedvloeiende vrouw is zoo veelzeggend: zij had veel geleden van de medicijnmeesters !

Wij zullen beginnen te erkeimen: ik heb de oplossing niet, ik sta als een worm, een dwerg, 'n nieteUng tegenover de problemen van onzen tijd.

En Baal-Peör heeft de oplossing niet — o, mijn broeder, zijt gij naar Ekron gereisd om baat? Is het omdat er geen God in Israël is?

Maar wij willen met elkaar geloovig zoeken naar de oplossing die Jezus Christus heeft voor de gegeeselde zielen, voor het stukgeslagen leven van onzen tijd.

Want een oplossing i s er, omdat Christus leeft. Wanneer wij tienmaal belijdenis doen van het feit der zonde tegen eenmaal een schuchtere vingerwijzing naar de Opstanding van Christus, dan hebben waj voorwaar in het geloof schipbreuk geleden.

liet aardrijk, dat om onzentwille vervloekt werd, zal om Christus wil gezegend worden. Daar, gaat niets van af!

Als wij dit gelooven, staken wij ons redeneeren. O, die referaten op den aschhoop!

Die brute vrouw van Job was nog een engel vergeleken bij zijn vrienden, die de oplossing hadden!

Hoe is Gods toom - ontstoken tegen die eerwaarde adviseurs!

Maar ais wij ophouden met refereeren, dan gaat de Kerk profeteeren!

De redeneering doodt, maar - de profetie maakt levend!

Want de profetie maakt ons los uit de blinde macht der omstandigheden, .scheurt ons vi-ij uit de hand des menschen, o-m ons geheel en ai te stellen in Gods hand.

Want dat is het benauwende in onze dagen: dat wij ons in elkanders hand voelen overgegeven.

Dat leven van elkanders guldens, vaak ons nauw gegund, dat krenkt ons zoo in onze menscheneere.

Maar zoo gauw ik door het geloof weet, dat ik met mijn huishouding, met mijn bedrijfje, met mijn ambt en levenstaak van Mijn Heiland ben, zoodra ben ik niet langer burger in nood.

Dan voel ik mij een BURGER VAN DE STAD GODS — civis civitatis Dei!

Waai- zelfs de straten zijn van het zuiverste goud.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 oktober 1936

De Reformatie | 8 Pagina's

EVEN PARKEEREN

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 oktober 1936

De Reformatie | 8 Pagina's