GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

EVEN PARKEEREN.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EVEN PARKEEREN.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zwakke drank! Op de lens mijner gedachten teekend© zich het beeld af van een soort schuilkelder. Deze bleek niet uit staal gesmeed noch van beton gegoten, maar uit boeken samengesteld Het waren inzon-' derheid twee genres litteratuur die tot den bouw bleken aangewend; namelijk theologische en historische werken. Hoewel ik persoonlijk liever romans voor zulk een doel had zien gebezigd, over^ woog ik de spreuke: huid voor huid, al wat een mensch heeft zal hij geven voor zijn leven! Nieuwsgierig beklom ïk den eigenaardigen muur, piëteitshalve aan de historische zijde. Het was een bezwaarlijke reize, de koperen hoeken staken mij en soms zocht mijn hand het houvast van een zilveren slot om mij staande te houden. Ik had weleens meer met boeken uitstaande gehad, doch nimmer op zulk een wijze. Met een zucht van verademing heesch ik mij aan een koperen hoek van Cats op den rand van de schuilloopigraaf en blikte belangstellend in de kazemat. Daar zag ik een gezelschap bijeen van achtbare en mij veelszins sympathieke luiden. Zoo voelde ik mij 'direct thuis en sprak hen aan zooals onder ons gebruikelijk is: mijne heeren en broederen! Zij hunnerzijds groetten mij terug, maar niet met de gewone en zeer gewaardeerde vriendelijkheid, die een groote plaats inneemt onder het zoet mijns levens. Als het niet onbeleefd was het van zulk een kring te getuigen, zou ik moeten verklaren: zij deden ditmaal eenigszins schaapachtig. Deze houcKng onderkende ik door zelfervaring als een zoodanige, waarin de mensch verkeert die iets te verheimelijken heeft en zich daarin verrast ziet. Laat ili de situatie nog iets precieser weergeven. Bij de verscliijning van mijia onschulchg en goedmoedig gelaat boven den kazematrand hadden de aanwezigen instinctief een kring gevormd alsof zij iets aan mijn oog wilden onttrekken. Ik val niet nieuwsgierig, maar wilde daar toch't mijne van hebben. Daarom informeerde ik, welk dierbaar pand zij met hun lijven dekten tegen het dreigend gevaar. Hierop bekwam ik sleclits een ontwijkend antwoord, maar ontdekte in hun midden een kr; uiksken en een glas, die gewikkeld waren geweest in een krant, waar\'an de letters zichtbaar waren: iederen dag een... Onder eenige deelen van de Institutie zag ik de scherven liggen van een verpletterden cliocoladeketel. Terwijl mijn oogen dus rondzagen, greep één der aanwezigen de klampen van een Statenbijbel vast, terwijl een ander zich schrap zette tegen een uitgave van de Gemeene Gratie. Ik heb toen de vrijH heid genomen een kort toespraakje te houden van den volgenden inhoud: Mijne Heeren en VriendenI het komt mij voor dat het vocht, dat in het onderhavige kruikje gebotteld en via gindsch kelkje genuttigd, althans gebruikt, is, met recht den naam van zwakke drank dragen mag. 'Immers, anders zou het zulk een geduchte bescherming niet noodig hebben gehad. Hoewel het geenszins mijn bedoeling kan zijn u in uw vrijheid tekort te doen, dewelke ook mij zeer lief is, komt het mij voor dat het met uw vrijheid eenigszins kritiek is gesteld. Wilde ik drinken, geloof mij, ik zou daartoe de vrijheid nemen zonder eerst verontschuldigingen te putten uit deze kostelijke boeken, die waarlijk tot een beter doel geschreven en gedrukt zijn. Zoo ongeveer heb ik gesproken. Vóór ëén der aanwezigen echter mij terecht kon wijzen, scheen het vocht uit het kelkje te spatten en begon dte drank in de kruik te schuimen. Waarlijk, het kreeg een stemmetje, een scherp geluid en het siste mij tegen: „Zwakke drank? Zwakke drank? Heb ik niet op den dag, dien gij Hemelvaartsdag noemt, met één slagje een huisvader vermoord, twee mieisjes den dood ingejaagd en een baby vermorzeld? Hoe waagt gij het dan mij zwak te heeten? "

Toen kwam er uit een dik boek van een ver^ maard schrijver een diepe grom en ik verstond de woorden: Uit uw huis en van uw tafel!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 mei 1939

De Reformatie | 8 Pagina's

EVEN PARKEEREN.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 mei 1939

De Reformatie | 8 Pagina's