Ex-Libris

Onlangs kreeg onze jongste spruil een boek ter leen: De avonturen van Pim en Pam. Het trok bizjnder mijn aandacht. Niet vanwege den inhoud. Want ik laat die zware stukken altijd over aan Vrouw met een groote letter en kroost met een kleine letter. Maar het boek droeg op het schutblad een fraai E x 1 i b r i s met familiewapen en naam van den met onzen jongste bevrienden eigenaar.

Ik werd er jaloersch van.

Niet van dat familiewapen.

Familiewapens doen me dikwijls denken aan den weledelen heer Jan Adam Kegge uit de Camera Obscura, die om voor „de groote hanzen en adellijke heeren" niet onder te doen, zich ook zoo'n dingsigheidje had aangeschaft. Ik mag dat niet van gearriveerde ververs (mijn tante uit Voorschoten, die het weten kan, noemde een huisschilder altoos verver ter onderscheiding van schilders, kunstschilders wel te verstaan) en ik mag dat ook niet van geavanceerde handels-en kantoorbedienden. Die menschen laten wapens maken zonder nauwkeurig onderzoek van hun stamboom, dus altijd zonder één balk in het wapen. En aangezien ik nóch tot „de groote hanzen en adellijke heeren", nóch tot de gearriveerde ververs, nóch tot de geavanceerde handels-en kantoorbedienden behoor, heb ik aan zoo'n wapen geen behoefte. Trouwens: als ik er een zou doeri ontwerpen, was — vanwege mijn afkomst naar het bloed volgens Zondag 3, vr. en antw. 7 — het aantal balken in mijn wapen legio: bastaard en géén zoon!! Daarin sta ik bij „de groote hanzen en de adellijke heeren" niet achter. Ook niet bij de gearrivoerden en geavanceerden.

Geen familiewapen dus.

Maar zoo'n Ex libris !

Weliswaar heb ik wel eens een boek van een schilder in huis gehad, dat de sporen van vlijtig gebruik kennelijk droeg en zoo'n Ex libris miste; ook wel eens een boek van een verver geleend mèt een Ex libris, terwijl het boek in maagdelijken staat verkeerde en volkomen onbeduimeld was, zoodat 't blijkbaar meer tot verfraaiing van 's mans boekenkast dan tot verrijking van zijn hoofd en hart diende, maar ik ging er toch voor voelen in dezen het voorbeeld van den verver en niet van den schilder na te volgen en mijn boeken van een Ex libris te voorzien.

Niet voor mijzelf.

Maar voor Leentjebuur.

Want die vergeet permanent mij mijn boeken terug te bezorgen.

Een Ex libris zonder familiewapen. Maar mèt een bijbeltekst. Zoo:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen