Voor Kinderen

AAN VRAGERS.

Een drietal vragen van J. H. Jr. te G., zijn nu het eerst aan de beurt. Nummer r luidt; Hoe kon Paulus het Romeinsche burgerrecht hebben, terwijl hij van Tarsus afkomstig was?

Heel duidelijk is het woord „terwijl" in deze vraag niet. We zullen echter gaarn beproeven een antwoord te geven.

Tarsus, Paulus' geboorteplaats, was een stad in Cilicié in Klein Azië of destijds Azië. Zij lag dus in een land, dat tijdens Paulus' geboorte reeds onder de heerschappij der Romeinen stond; al werd het niet door Romeinen bewoond. Romeinsch burgerrecht hadden de bewoners van onderworpen landen niet. Dit hadden alleen geboren Romeinen, of zij die 't burgerrecht gekocht of uit gunst verkregen hadden, alsook de nakomelingen van dezulken.

Nu had de stad Tarsui, die welvarend en een zetel van ^geleerdheid was, verschillende voorrechten, door Romeinsche heerschers verleend, boven andere steden. Men heeft wel eens gemeend, dat tot die voorrechten ook behoorde het Romeinsch burgerschap voor alle bewoners. Doch uit het boek der Handelingen blijkt, dat dit niet zoo is. Immers, als Paulus de gevangene is der Romeinen (zie Hand. 21) en zegt, dat hij uit Tarsus is, weerhoudt hen dit niet, van hem te willen geeselen. Doch wat lezen we nu in Hand. 22?

„En alzoo zij hem met de riemen uitrekten, zeide Paulus tot den hoofdman over honderd, die daar stond: Is het ulieden geoorloofd eenen Romeinschen mensch, en dien onveroordeeld, te geeselen? Als nu de hoofdman over honderd dat hoorde, ging hij toe en boodschapte het den overste, zeggende: Zie wat gij te doen hebt; want deze mensch is een Romein. En de overste kwam toe, en zeide tot hem: Zeg mij,

zijt gij een Romein? En hij zeide: Ja, En de overste antwoordde: Ik heb dit burgerrecht Yoor eene groote som me gelds verkregen. En Faulus zeide: Maar ik ben ook een burger geboren. Terstond dan lieten zij van hem af, die hem zouden onderzocht hebben. En de overste werd ook bevreesd, toen hij verstond dat bij een Romein was, en dat hij hem had gebonden".

Hieruit blijkt, dat niet wegens zijn geboorte te Tarsus, maar wegens zijn burgerrecht, Faulus de geeseling ontging. De Romeinen stelden dit burgerrecht zeer hoog. 't Was een bescherming overal waar men kwam. Overheidspersonen die dit recht krenkten, werden afgezet. En zoo is ook de vrees van den overste heel begrijpelijk.

Paulus was uit ouders geboren, die Romeinsche burgers waren, dus waarschijnlijk menschen van stand. Hoe zij of hun voorzaten dit recht hadden verkregen, is ons niet bekend. Men heeft wel eens gezegd, dat dit onmogelijk zoo zijn kon, want dat Joden nooit het Romeinsche burgerrecht kregen. Doch dat is onjuist. Wij weten b.v. uit de geschiedenis, dat het burgerrecht ook werd gegeven aan den Joodschen geschiedschrijver Josephus, die 70 na Chr. den veldtocht der Romeinen in Palestina bijwoonde, nadat hij bun partij gekozen had.

Vraag 2 is:

Wat is het verschil tusschen souvereinen vorst en koning.

Ook op deze vraag is, zoo als ze daar ligt, eigenlijk geen antwoord te geven. Want vele koningen zijn tevens souvereine vorsten. Er is dus alsdan geen verschil.

We kunnen „koning" ook opvatten in den zin dien bet thans heeft, als we spreken van den koning van Engeland, van Zweden, van Italië enz. Een koning is dan hij die over het land regeert, maar wiens rechten en bevoegdbeden zijn bepaald, meestal duor een „grondwet." Hij kan ook geen nieuwe wetten maken, zonder dat de vertegenwoordigers van het volk daarbij hebben meegewerkt.

Nu zou een souvereine vorst kunnen beteekenen, iemand die oppermachtig regeert, doet wat hij wil. Maar in den regel verstaat men er dat niet door. Moeiijk is het in één woord te zeggen wat het dan wèl beduidt. Toen de prins van Oranje in 1813 terugkwam, werd hij sou vereiu vorst der Nederlanden. Dat wilde toen zeggen, niet dat hij kon doen wat hij wilde, maar dat de micht, die vroeger de provinciën, de zeven, elk voor zich bezaten, nu m hem was vereenigd, doch volgens de grondwet, die weldra volgde, 't Best is door souverein vorst zulk een te verstaan, die, onbelemmerd door een men-Echelijke macht boven hem, zijn taak kan vervullen. Zoo zijn de vorsten in Britsch of in Nederlandsch Indië geen souvereinen, want de vorstin in het moederland staat boven hen.

De laatste vraag luidt:

Wat beteekent het spreekwoord: Hij praat door linnen en wollen heen? "

Dit gezegde beteekent zoo ongeveer: Hij praat er maar op los. Hij weegt zijn woorden niet, zegt wat hem goed dunkt en stoort zich daarbij aan niemand.

Dat linnen en wollen hierbij genoemd worden, is om aan te duiden, dat zoo iemand niets ontziet. Zijn woorden dringen zoowel door de linnen als door de wollen kleeren heen. Natuurlijk is zoo te redeneeren geen bewijs van veel verstand en dus niet na te volgen.

We sluiten met een vraag van A. te A. Wie waren Jannes en Jambres, waarvan we geschreven vinden in 2 Timotheus 3:8? Gelijkerwijs nu Jannes en Jambres Mozes tegenstonden, alzoo staan ook deze de waarheid tegen; menschen verdorven zijnde van verstand, verwerpelijk aangaande het geloof.

In het Oade Testament worden de namen der Egyptische toovenaars niet genoemd. Doch volgens de Joodsche overlevering droegen twee hunner de gemelde namen, en dat die overlevering denkelijk juist was, blijkt o. i. daaruit, dat men in oude schriften ook die namen heeft gevonden. In elk geval waren zij er bij bekend. Denkelijk waren Jannes en Jambres oversten der toovenaars, gelijk men die ook o. a. in Babel had.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen