GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Structuur en energie in de organische chemie - pagina 15

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Structuur en energie in de organische chemie - pagina 15

Rede gehouden bij de aanvaarding van het hoogleeraars-ambt in de faculteit der wis- en natuurkunde aan de Vrije Universiteit te Amsterdam

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Voerde deze theorie tot een uniforme sterische voorstelling van vele complexe verbindingen, tevens vond ze bevestiging, èn in het optisch gedrag van vele dezer stoffen, èn vooral ook in de voorspelling van het aantal stereoisomeren. Later bleek hare beteekenis andermaal uit de met Roentgenstralen afgeleide kristalstructuur veler anorganische verbindingen. In de organische chemie kreeg ze beteekenis als tegenhangster van de starre voorstelling der valentiekrachten. Dat tal van chemici geen bevrediging meer vonden in die voorstelling, bleek wel uit de belangstelling, die T h i e 1 e's theorie van de partieele valenties en K a u f f m a n n ' s valentieversplinteringstheorie ten deel viel. Als wezenlijke vooruitgang in de Wernersche theorie is aan te merken, dat voor de slechts in enkele gevallen afdoend experimenteel te bepalen valentie, een ruimer begrip kwam, waarbij aan elke binding een eigen energetische waarde werd toegekend, die afhankelijk werd geacht van de naburige bindingen. Van een bepaald bindingsmechanisme o f een aanduiding, waar de oorzaak te zoeken van het verschil tusschen homopolaire en heteropolaire binding, bevatte deze theorie geen spoor. Daarnaast werd de mogelijkheid geopend, gegevens te verkrijgen over de ruimtelijke groepeering van de anorganische atomen. *

*

*

Zoo hebben dus de natuuronderzoekers der 19e eeuw eerst getracht het structuurprobleem op te lossen met van fijne intuïtie getuigende hypothesen omtrent den aard van de chemische binding; daarna, de voorbarigheid inziende van een zoo gedetailleerde voorstelling, hebben zij zich vervolgens geworpen op den samenhang, waarin zij de verschillende verbindingen hadden leeren kennen, om zich eindelijk te bepalen tot het uitsluitend uitdrukking geven aan de resultaten hunner analyses, daarbij dit materiaal interpreteerende vanuit het standpunt der materieele discontinuïteit. D e binnen een beperkt gebied gevonden regelmatigheden tot natuurwet verheffend, ontwikkelden zij een star systeem, dat, hoe effectief het ook voor haar eigen gebied moge zijn,

15

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 december 1929

Inaugurele redes | 34 Pagina's

Structuur en energie in de organische chemie - pagina 15

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 december 1929

Inaugurele redes | 34 Pagina's