Schuld en straf - pagina 104

98 voorzeker tot bevestiging zijner stellingen, maar zijn in den regel niet gerechtvaardigd door de premissen, soms daarmede in strijd en meestal volkomen willekeurig, terwijl hij van de eene conclusie tot de andere - pleegt over te springen, zonder herkenbaar of duidelijk aangewezen verband met eene lichtheid en gemakkelijkheid die meer z'^/'wondering dan ^^wondering wekken", (bl. 14/15) 78) Gerichtssaal, dl. X L V I , bl. 240. • 79) Z., dl. XVIII, bl. 358. ^0) Centralblatt f. Rechtsw., Bd XIX, bl. 62, bij de bespreking van Ferriani's Schlaue und glückliche Verbrecher. 81) Psalm X I V : 3 ; L U I : 4 ; Rom. I l l : 10—12. 82) T . a . p., dl. XLVI, bl. 241. 83) T . a. p., dl. X L V I , bl. 408. 84) Z., dl. XVIII, bl. 243/44, In gelijken trant schrijft Dr. Jelgersma: «Wanneer men aanneemt dat de groote meerderheid der menschen, dat de moreele middelmaat, bij gelegenheid tot misdadige handelingen kan komen, indien de uitwendige omstandigheden maar in voldoende mate ongunstig zijn, dan sluit deze definitie van den gelegenheidsmisdadiger zijne psychische gezondheid in, alleen om deze reden, dat de groote meerderheid, de middelmaat, in eene gezonde maatschappij per se niet ziek is." {T. v. S., dl. VI, bl. 100) Volgens hem is de gelegenheidsraisdadiger gezond, de geboren-misdadiger ziek. Dr. Jelgersma spreekt van eenen gezonden misdadiger en eene gezonde maatschappij. Wordt het woord beide malen in denzelfden zin gebezigd? Men spreekt wel eens, meer figuurlijk, van de gezondheid der maatschappij. Intusschen kan wellicht worden gevraagd, waar deze geheel gezonde maatschappij is. Ik zal geenszins den misdadiger, hetzij den ïgewoonte-", hetzij den »gelegenheidsmisdadiger", als ziek, d. i. zedelijk niet-schuldig beschouwen. Zelfs is alle mensch geneigd ten kwade. Evenwel blijft de maatschappij —• ik zeg niet: gezond, maar toch — in stand. Reeds door de gemeene genade Gods, die kwaad stuit. Evenwel ondergaat de maatschappij den invloed van den verkeerden wortel. Zoo doen zich wel in de maatschappij de gevolgen der zonde voelen,die, doorwerkende, zelfs tot geheele ontbinding van de samenleving leiden zou, maar door bijzondere genade tot bekeering, en gemeene genade tot bewaring, wordt het leven der menschheid bewaard, waarin Gods raad volvoerd moet worden. 85) Zie Louis Proal, La Criminalité politique (1895), bl. 71. 86) Ades, bl. 274 en volgg.; Archives de l'Anthrop. bl. 560/61.

Crim., dl. IV,

8') Dit moreel atavisme in onderscheiding van het physieke leert Colajanni aldus. In 's menschen karakter zijn 2 elementen: een geërfde grondslag en een in het individueele leven verworven massa voor-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen