Evolutie of revelatie - pagina 80

78 zoo vindt men niet alleen de naam Abi-ramu (Abram) maar ook de namen Ya' kiib en Ya' kub-ilu (Jacob en Jacob-el), Ya'sup en Ya'sup-ilu (Jozef en Jozef-el) e. a., waaruit echter niets anders kan worden afgeleid dan dat deze namen bij de Semitische volkeren vrij gewoon waren (TH. PINCHES, I.e. p. 157). Met de aartvaders zelf hebben deze personen natuurlek niets te maken. Ook het feit, dat onder de plaatsnamen, die Thutmoses III (1515—1461) na den slag bij Megiddo op de tempelmuren te Karnak opteekenen liet, de namen voorkomen van lakbiar en Ispar, die men voor gelijkluidend houdt met Jacob-el en Jozef-el, behoeft daarom niet noodzakelijk als eene plaatselijke herinnering aan het verblijf van Jakob en Jozef in Palestina te worden opgevat, daar ze veeleer door het bijvoegsel el aan babylonischen invloed denken doen. 79) De vergelijking van Melchizedek, Abrahams tijdgenoot, die omstreeks 2100 vóór Christus leefde, en Abd-chiba, wiens brieven uit 1400 vóór Christus dagteekenen, — een verschil dus .van 7 eeuwen! — mist eiken grond. Niet alleen dat beiden geheel verschillende personen waren, maar ook het zoogenaamde monotheïsme van dezen lateren koning van Jeruzalem, dat afgeleid wordt uit zijn bewering, dat „niet zijn vader of moeder maar de arm des machtigen Konings" d.w. z. God hem tot koning had aangesteld, zou, zelfs indien het juist was, niets bewijzen voor Melchizedek, die 700 jaar vroeger geleefd heeft. Nader onderzoek heeft echter ook deze hypothese van Prof. Hommel c a . niet bevestigd; met de uitdrukking „de machtige Koning" wordt door Abd-Chiba niet God bedoeld, maar de Koning van Egypte, gelijk afdoende daaruit blijkt, dat in een zijner eigen brieven gezegd wordt: „wanneer er maar een schip op zee was, dan zou de arm des machtigen Konings kunnen bezetten 'Nahrima en Kas, maar nu bezetten de Chabiri de steden des Konings." In beide gevallen worden dezelfde woorden gebruikt: zu-ru-uh sarri dannu (K. T. p. 1 en 7). Bovendien blijkt uit den inhoud der brieven genoegzaam, dat Abd-chiba zich niet beschouwde als een onafhankelijk, door God aangesteld, vorst, maar als een vazal van Koning Amenophis II. Hy schrijft zelf, wanneer hy door de Chabiri bedreigd wordt en om hulp vi'aagt: „Zie de koning heeft zijn naam op Jeruzalem gelegd voor eeuwig; daarom kan hy niet verlaten het gebied van Jeruzalem." (K. T. p. 6.). En dat met den naam van dezen Koning wederom niet God bedoeld is, gelijk sommigen beweerd hebben, maar de Koning van Egypte, blijkt uit den aanvang van den volgenden brief: „Aan den koning, mijn heer, mijn zon, Abd-chiba zijn dienaar. Aan de voeten van den koning, mijn heer, val ik zeven en zeven maal neder. Zie de Kmiing mijn heer heeft sijn naam gelegd op hei Oosten en het Westen" (K. T. p. 6). Trouwens dit feit bevestigt de Schrift veel meer dan de gewaagde hypothese van Prof. Hommel. Abd-chiba leefde in denzelfden tijd, dat Israel op het punt stond Kanaan binnen te trekken en God had Mozes bevolen alle Kanaanieten uit te roeien, wegens hun

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen