De alsemeene Nederl. Zendingsconferentie.

De Zendingsstudie-conferenties te Lunteren heliben oiider ons veel meer bekendheid dan de Alg. Ned. Zend. Conf., die in den regel te Amsterdamworden gehouden.

Dit ligt niet alleen daai-aan, dat het aantal deelnemers te Lunteren veel grooter is, maar vooral aan het verschillend karakter der beide conferenties.

In Lunteren wordt meer de „gemeente", verwacht (om dit bekende, allesbehalve juiste woord te gebruiken). Zij, die met de zending eenigszins op de hoogte willen 'komen, of ook willen leeren, hoe zij anderen op de hoogte zullen brengen, gaan naar Lunteren.

Men zou de Conferentie aldaar kunnen vergelijken met een school, terwijl dan de meerendeels jonge deelnemers zitten aan de voeten van de zendingsleeraa.rs.

De bijbedoeling is, er een „geestelijk' bad" te ontvangen, den band des geloofs sterker aan te halen, en weer eens krachtig te voelen de hoogere eenheid tusschen hen, die, hoewel 'kerkelijk verdeeld, toch den éénen Heere en Heiland liefhebben en dienen.

Tusschen twee haakjes merken wij op, dat bij sommigen het streven is, om deze bijbedoeling tot hoofdzaak te maken. 'VVij meenen echter, dat, indien dit streven geluljken mocht, de Conferentie te Lunteren ten doode ware opgeschreven. En dat zouden wij levendig betreuren.

De Alg. Zend. Conf. bedoelt echter iets anders en is iets anders.

Zij gaat uit van een Comité, dat, heel merifcwaardig, geen statuten, geen reglement, geen en'klel besdireven voorschrift heeft, maiar leeft bij adat, d.i. bij gewoonterecht. En dat is nu bijna 40 jaren goed gegaan!

Het ontstaan van Comité en Conferentie moeten wij zoöken iii het gedenkwaardige jaar 1886. De Luthersche predikant P. v. Wijk zond toen een verzoek aan het Centraal Comité voor het Seminarie te Dep'ok, om een Nederl. Zendingsbond op te richten. Immers, dit Comité voor Depok was een stichting van zendeling Schuurman, die ook' een Conferentie en Bond van Zendelingen op Java had opgericht; en nu wilde Ds van Wijk', dat het Comité als schepping van Schuurman hier te lande een dergelijk instituut zou oprichten, als Schuurman aan de zending op Java had gegeven.

Het plan gelukte, en in 1887 riep een Comité, door het C. C. voor Depok benoemd, de Ie Alg. Ned. Zend. Conf. bijeen.

Wat was nu het oorspronkelijk ideaal, dat bij' Ds V. Wijk voorzat?

In Indië, met name dan op Jav^a, verbond de Zendingsbond de zendelingen der verschillende zendingscorporaties, die gedurig in conferentie bij' elkander kwamen. Was het nu niet mogelijk en wensdhelijk, dat - de zendende vereenigingen, hoe onderscheiden en verdeeld ook', elkander ontmoetten en met elkander spraken? De vertegenwoordigers der zendingscorporaties zouden dan, door. zitting te nemen in het Comité, elkander zien, en ook op de • Conferenties in broederlijke gedachtenwisseling elkander meer leeren kennen en waaxdeeren.

Een ideaal wordt niet dadelijk gegrepen. Ook de Alg. Zend. Conf. bleef in de eerstei jaren daar ver beneden. Naar de oorzaken behoeven wij nu niet meer te zoeken. Wij zijn dankbaar, dat het nu anders en beter is.

Vooral sinds de 25e Conferentie in 1911 is er sterke uitbreiding en opwaking. Zoo goed als alle Zendingscorporaties in, ons land hebben een lid voor het Comité aangewezen; want reeds op de eerste 'Conferentie was besloten, dat niet het Centraal Comité voor het seminarie te Depok dit behoorde te doen, maar de zendingslichamen zelf.

Ook onze Gereformeerde zending is vertegenwoordigd; Ds 'W. W, Smit van. Assen zit voor de Soembazending, en Ds W. Bi"eukela; ar voor het Christelijk Comité voor Indië. Of de plaats van' Ds H. Dijkstra, die vroeger de Generale Zendingsdeputaten vertegenwoordigde, weer bezet is, is ons op het oogenblik onbekend; wij meenen eqhter van niet.

De arbeid van het Comité is meer dan het bloot organiseeren eener jaarlijfcsciie Conferentie. Doch wij kunnen dezen arbeid achter de schermen, hoe voortreffelijk ook, nu laten rusten. Liever wijzen wij nog even op de beteekenis van de Conferentie zelf. ' I

Allereerst brengt de Conferentie bij elkander marnien en vrouwen, die, op zeer onderscheiden kerkelijk standpunt staande en alzoo ook het zendingswerk op verschillende wijze verrichtende, elkander hier leeren kennen en waardeeren, en alzoo aahkweeken een geest van saamhoorigheid, waaruit oo'k eenheid van actie voor anderen arbeid wordt geboren. ;

In een verslag van de laatstgehouden Conferentie in het Decembernummer van het „Nederlandschj ^endingsblad", wordt dit aldus geformuleerd:

„Heeft de Conferentie nu in dit opzicht noig. een taak te vervullen? Meer dan vroeger vormt de Nederlandsche Zending thans een eenheid. Toch is de volkomen eenheid nog niet hereikt. Men denfce slechts aan do pirincipieele scheidingslijn tusschen de kerkelijk-Gereformeerden en de Hervormden. Zoolang er nog verschillende groepen blijven, verdient het aanbeveling, dat men de gelegenheid, om elkander te ontmoeten en samen te spreken, behoudt. Op deze Conferentie gaf ds Dl. Pol, Geref. pred. te Rijsoord, een overzicht van 25 jaren Java-zending, daarbij niet alleen behandelend het werk van zijn eigen kerkengroep op JVIid den-Java, maar tevens den arbeid der andere corporaties, welke op Java arbeiden. Dat geeft ruimte van blik; dat doet vergelijkingen trekken en kritiek, oefenen, waardoor men van elkander kan leeren. Voor de kerkelijlk-Gereformeerden is 't evenals voor de anderen weer heilzaam ora door iemand als dr Alb. Kruyt ingeleid te warden in de problemen van het zendingswerk op Midden-Celebes. En zao is er meer.

In dit oplzicht heeft ook deze Conferentie goed werk gedaan. Er is geen wanklank gehoord. De discussies standen op hoog peil. Trots vele verschilpunten heeft men weer sterker gevoeld de diepere, of wil men de hoogere eenheid in alle takken van zendingsarbeid."

De tweede beteekenis van deze Conferentie is, dat zij de zending met al haar vraagstukken in breeden kring onder de aandacht van velen brengt.

In tegenstelling met Lunteren k'omen op de Conferentie te ilmsterdam' meest oudere bezoekers, die op een of andere wijze zich bijzonder voor da zending interesseeren en er in arbeiden. Ook in dit opzicht bereikte de laatste Conferentie haat doel. Vooral Dr Ba, ron van Boetzelaer van Dubbeldam hield een hoogstaand referaat over de betrekking tusschen regeering en zending; en daai hij zelf jarenlang zendingsconsul was, k'on hij met gezag en uit ondervinding spreken.

Of dan op de Conferenties alles gaat langs lijnen van geleidelijkheid? Dat zij verre. Meermalen treedt diepgaand principieel verschil naar voren. Op deze Conferentie heb ik dit niet zoo sterk gemerkt, maar ik herinner mij nog levendig een referaat en discussie over het bekende, of wil men: beruchte, art. 123 van het Reg. regl. inzaike de toelating van zendingsarbeiders in een of andere landstreek. Doch de Conferenties zijn er nu de aangewezen plaats en gelegenheid voor, om met elkander van gedachten te wisselen op broederlijke wijze, men leert dan ook eens anders standpunt beter kennen en met elkander rekening houden.

Reeds luidde meermalen de doodsklok over deze Conferenties; doch dat geeft ons juist moed, dat zij nog vele jaren zullen blijven bestaan. Wel zouden wij het gewenscht achten, dat de zending der Geref.. Kerken in het Comité beter vertegenwoordigd was, meer in overeenstemming met haar beteekenis en kracht. Dan zou ook de „Hervormde sfeer" (indien wij dit woord eens mogen gebruiken, zonder daaxmee in het minst iets leelijkls te bedoelen) yteranderen, en het bijwonen voor de Gereformeerden nog aantrekkelijker worden. Echter, dan is ook noodig, dat veel meer Gereformeerden daadwerkelijk, en met name door deelneming, steun bieden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen