Merkwaardige verschijnselen.

Er doen zich^ zoowel Qp het zendingsveld lals in het „moederland", merkwaardige verschijnselen voor, die onze bijzondere aandadit vragen.

Wij denken allereerst aan China.

Missionsinspector Knak wees in een rede op het feit, dat bijna alle zendelingen van Engelsche, Amerikaansche of Fransche nationaliteit door hun regeeringen zijn teruggeroepen uit China, omdat de vijandige beweging zich vooral tegen de Engelsch .sprekende volken richt.

Het doet ons vreemd aan, dat die zendelingen door hun regeeringen zijn teruggeroepen van hun post, waarop zij toch door hun vereenigingen ol kerken zijn geplaatst! Wellicht zal bedoeld zijn, dat de respectievehjke regeeringen him meegedeeld hebben, dat zij bij een mogelijk blijven niet langer op de bescherming van de zijde van hun land zouden mogen rekenen. Hoe het ook zij, zij zijn heengegaan.

Er zijn alzoo in de provincies l)ijha alleen Duitsche zendelingen overgebleven.

Wat zal er echter met het werk der anderen moeten gebeuren?

En zie nu de groote verandering, welke sinds den oorlog heeft plaats gehad! Toen moesten de Engelschen en Amerikanen den arbeid der Duitschers overnemen; en nu zijn de Engelsche zendelingen gekomen met de vraag tot de Duitschers: „neemt gij het toezicht over onze ziendingsstations op u, totdat wij terugkomen; misschien moeten wij u verzoeken blijvend onzen arbeid over te nemen”.

Terecht merkt Dr ICnak op, dat de Duitschers zich over deze verandering niet kmmen verheugen; ook al niet, om het gevaar, dat zij straks wellicht zelf zullen loopen.

„Men went zich er in China aan, betoogde dr Knak, den zendeling weer uitsluitend als buitenlander te beschouwen. Zoodra er een onvriendelijfca stemming opkomt, zou het gemakkelijk zijn, ook tegen de Duitsche zendelingen de volkswoede te ontketenen. De zendingsscholen zijn tegenwoordig het aangrijpingspunt voor de tweede beweging in China, die ons angst en zorgen baart, de anti-Christelijkq beweging. Wie de brieven van onze zendelingen leest, die kan er niet aan twijfelen, dat hier zeer steda een Russische invloed werkt. Deze invloeden richten zich tegen die punten, waar Christelijke zending en kerk samenhangen met de politiek en de economische ontwikkeling van de Westersche volken: „De zendelingen zijn toch slechts de vooruitgeschoven troepen van het kapitalisme". Voor de Oost-Aziaten zijn dezie dingen zeer nauw met elkander verbonden.

Wanneer wij vooruit 'willen komen, zoo zei Dr Knak, moeten wij allen krachtig er aan medewerken, het duidelijk te maken, ^dat het Evangelie iets anders is dan het politieke en economische leven van de Christelijke volken. Als jongeren Christi willen wij uitgaan, en niet anders. Wij, Duitschers, kunnen dat het allerbest, omdat wij politiek zoo machteloos zijn. Dat is de reden, waarom wij in China worden geduld. „Wanneer ik zwak ben, zoo ben ik machtig!" En juist daarom, omdat wij zoo zwak zijn, is nu voor do Duitsche zending een dag aangebroken als nooit te voren.”

Zuid-Afrika trekt ook sterk de aandacht ten opzichte van het zendingswerk. In dezelfde rede, waarin hij over China sprak, roerde Dr Knak ook „Het Zwarte gevaar" laan, als hij zeide:

„In Zuid-Afrika staat in het middelpunt van Jiet wereldgebeuren natuurlijk de rassenvraag. Zij heeft een ontwikkeling van vele trappen achter zich, van die dagen aan, toen de Hottentotten met de Hollanders in strijd geraakten, omdat de Hottentotfcenl niet begrijpen konden, dat zij mèt den verkoop van hun land ook tegelijkertijd het weiderecht hadden weggegeven. Toen kwam de tijd, dat de zwarten een onderscheid maakten tusschen de blanken: hier de Boeren, hun geweldenaren, daar de Engelschen, hun bevrijders. Ware deze tegenstelling er niet geweest, zoo zou het Boerenvolk in den laatsten oorlog het nauweUjks van de Engelschen verloren hebben-Nu kwam de Grondwet voor Zuid-Afrika. Zij was van Engelsch standpunt bezien een meesterstuk. Het was Engeland gelukt, deze Boeren, met wie ze een vierjarigen oorlog hadden doorvochten^zoo ver te krijgen, dat ze gewillige medewerkers werden. Maar de Engelschen hadden er een zeer hoogen prijs voor betaald, of veelmeer, ze hadden den zwarten man laten betalen. Toen werden de zwarten van twee kanten geduwd, totdat ze in een onuitsprekelijke woede geraakten. Bedrogen waren ze. Engeland had den zwarten man prijsgegeven.

Sedert dien ontstond in Zuid-Afrika een eenheidsfront tegen den blanke. De zwarte man kreeg zgn politieke leiders-De stamveeten werden op den achtergrond gesteld. Nu brak de oorlog uit. Die wereldoorlog heeft in Zuid-Afrika het zpUbewustzqn van den zwarten man buitengewoon versterkt-Er gaat door de zwarte bevolking van Afrika een beweging als het ondergrondsche woelen van een op uitbarsting staanden vulkaan-Een gevonden brief, die van een samenzweerdersgezelschap stamt, begint aldus: „De dag van den neger breekt aan ....”

Tegenover deze donkerheid staan ook lichtpunten; satan werkt, maar God gaat door, en werkt soms op zeer wondere wijze. Een treffend staaltje vermeldt „Het Handelsblad”:

In de „Times" vinden we een merkwaardig verslag van een reis, die zekere heer Platt gemaakt heeft langs de Westkust van Afrika, pp welke reis hij aan de Fransche Ivoorkust, iets meer het hinncnland in, Christengemeenten ontdekte-Hij hoorde' ervan docKr kustbewoners, en ging per boot de rivier op, om die gemeenten te zoeken en daar ervoer hij inderdaad, in een dorp, dat de bewoners hun fetischcn hadden) weggeworpen en den wensch koesterden. Christenen te worden, zonder dat een Zendingsgenootschap onder hen gearbeid had. Zendeling William Harris had hen voor ongeveer tien jaar bezocht en eenigen tijd onder hen gewerkt, zonder dat er van een massale overgang tot het Christendom gesproken kon worden. Later hadden ze zelf een soort kerkgebouw gesticht, en gaven zich nu veel moeite om, zoo goed als ze het konden met hun gebrekkige kennis, naar den wil Gods te leven. Harris had hun verteld, dat de Bijbel Gods Woord was; ze waren in het bezit van een paar bijbels, die ze als heilige voorwerpen vereerden. Ze hadden aan die boeken in hun kerk in het oogvallende plaatsen gegeven-Eenige meer ontwildcelden lazen daaruit op gebrekkige wijze voor.

Toen zij van Piatt's komst hoorden, versierden ze hun dorpen en vroegen met aandrang door hem in het Christendom te worden opgenomen. Het bleek, dat deze bewegingen zich in meerdere of mindere mate ook over veel genabuurde dorpen had verbreid. Een Britsch Zendingsgenootschap zond hen toen drie zendelingen en 2 zendingszusters, die een zeer gezegend arbeidsveld onder deze menschen gevonden hebben.

Het is niet de eerste maal, dat God op zulk een wijze zich een gemeente vergadert; de geschiedenis der zending pp de Zuidzee-eilanden kan er ook van meespreken. Maar deze gebeurtenis geeft groote bemoediging; Gods Woord werkt, en doet alles wat den Heere behaagt.

Wenden wij den blik naar ons land, dan treft de volgende oproep', door „De Standaard" gepuiliceerd:

Het werk der Zending in Oost-en West-Indië wordt tegenwoordig haast algemeen gunstig beoordeeld. De man van wetenschap is dankbaar voor het studiemateriaal, hem door de Zending geboden; de handelsman ziet de beteekenis van een ChristeUjk milieu voor zijn onderneming; de voorstander der humaniteit prijst den vooruitgang der beschaving en welvaart door het onderwijs en de medische hulp, welke de Zending verstrekt; w'ie oog heeft voor de hoofdzaak, de geestelijke zijde van het werk, aanschouwt met vreugde, dat in gehoorzaamheid aan den Koning arbeid wordt gedaan voor de komst van Zijn Rijk. De oude bezwaren worden hoe langer hoe minder gehoord. Het sprookje, dat de door de Zending zoo wreedelijk verstoorde idyllische rust van den natuurmensch, vindt wel haast geen geloof meer. Het politiek gevaar door de beroering van den Islam, wordt nauwelijks meer te berde gebracht. Ieder weet, dat de Zending bedoelt het zieleleven der Inlanders met ontzag te behandelen, 'en ieder kan weten, dat het Christendom naar zijn aard nooit onderdrukking', doch waarachtige vrijmaking wil, zoowel van de persoonlijkheid als van den volksaard.

Ondergeteekenden, allen werkzaam bij het Hooger Onderwijs, weideen daarom allen, die van de waarheid van het bovenstaande overtuigd zijn, ten krachtigste op om aan de Zending den steun te bieden, dien ze zoo zeer noodig heeft-Weldra zal daartoe gelegenheid zijn in de Week van Gebed, Toewijding en Offer, welke door de samenwerkende Corporaties te Oegstgeest is uitgeschreven van 1—8 Nov. a.s.

Wie er met ons van overtuigd is, dat het Evangelie het beste is wat wij hebben, zal er gaarne toe medewerken, om iets van onze eereschuld tegenover Indië af te doen.

Deze oproep wa.s door niet minder dan 42 hoogleeraren aan de verschillende Universiteiten onderteekend.

Het is wel duidelijk, dat alzoo ook een beroep wordt gedaan op degenen, die in het werk' der zending geen gehoorzaamheid zien aan Jezus' bevel, en dus ook niet 'voor zichzelf de beteekenis van het Evangelie der genade verstaan en erkeimen. De samenwerkende zendingsgenootschappen zoeken ook den steun van den moderne. Daar die zending niet kerkelijk is, kan hij worden gevraagd en aanvaard. Trouwens, ook "de zending der Gereformeerde Kerken wordt krachtig .gesteund door de .Ondernemingen op Java en zelfs door de Mohammedaansche sultans, wat den medischen dienst betreft. En wij lezen in de Sdhrift, dat koning Hiram koning Salomo hielp bij den t^tnpelbouw.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen