„Gezin en School”.

De hjchoolraad stelde op zijn Jaarvergadering dezen keer het hoogst belangrijke onderwerp „Gezin en bcliool" aan de orde. Hij' bedoelde vooral te vernemen uit de verschillende hoeken van ons land, wat er overal gedaan wordt, om den band tusschen huis en school te versterken.

Ds J. L. Pierson, de Voorzitter, was zelf de inleider. Wie hem de laatste jaren heeft gevolgd in zijn betoogen op het terrein van het onderwij's, begreep wel vooruit, dat de wet van 1920 bij' dit onderwerp niet ongemoeid werd gelaten. Deze wet heeft volgens Ds J. L. Pierson onder meer dit kwaad gesticht, dat ze een wig heeft gedreven tusschen gezin en school, 't bpreekt vanzelf, dat nu alle middelen moeten worden beraamd, om het kwaad in zijn hartader aan te tasten. Alleen dan, wanneer we weer onder een geheel andere schoolwet leven, kunnen die twee, gezin en school, in normale verhouding tot elkaar komen te staan. Daar legde de spreker allen nadruk op. Daaroim slo'eg hij de andere middelen^ die worden aangewend, niet zoo hoog aan. OuderenaVonden noemde hij maar k; unstmiddelen.

't üprak vanzelf, dat niet allen dit met den Referent eens waren. 'Men had zoo in het algemeen nog al wat met de ouderavonden op en verzekerde, da.fT!ÏS^TTOF"een gewone ledenvergadering niet voldoende belangstelling vond. Daar komen secretaris en pemiingmeester hun verslag uitbrengen, daar moeten stemmingen worden gehouden, altemaal dingen, die menigeen wel gelooft. Daar wil hij niet een avond den gezelligen huiselijken kring vooT verlaten of ander noodzakelijk werk voor laten liggen. En zeker is het ook waar, dat deze geringe belangstelling voor de ledenvergaderingen van de öchoolvereeniging niet dateert van de Wet van 1920. Daar worstelde men veel vroieger ook al mee en als men daarnaar de bela, ngstellihg in school en onderwij's moest afmeten, dan stond de zaak van het Christelijk Onderwij's maar zwakjes. Neen, die liefde kan goed bestaan, al loopen de menschen niet druk naar de vergaderingen.

Daai'mee is de zaak natuurlijk niet goedgepraat, maar aan den anderen kant kan van het Bestuur soms ook wel wat meer worden gedaan, om de vergaderingen wat aantrekkehjker te maken.

Aardig vond ik de regeling op een van die plaatsen, waar eerst de leden van de bchoolvereeniging samenkwamen, de zaken afdeden fen dan meteen overgingen tot het houden van een ouderavond, waar dan ook de moeders Verschenen, zoo'n uur, anderhalf later.

Ook is het niet ondienstig, om aan de Jaar-v^ergadering van de leden der Sdhoiolvereeniging te verbinden de bespreking van de Agenda's voor Unie en Schoolraad b.v. of van het Ger. Sdroolverband. Op die wijze leert men de menschen meeleven met de groofe Vereenigingen. Ds Pierson had, dunkt mij', gelijk, zal de verhoiuding gezond' worden, dan moet in het leven van de Schoolvereeniging de belangstelling en liet meeleVen van het gezin uitkomen.

Maar daarom behoeven de andere middelen niet minder geacht te worden. OuderenaVonden doen goed werk. Ze vinden navolging bij' de overzijd'e. In menig dorp en in menige stad is dat voor vele Quders een avond van gewicht en voor de kinderen een avond van spanning, want vader en moeder' gaan het werk' van de kinderen zien. Dat de kinderen ook zoo'n avond, al is het maar alleen om eens een versje te zingen of een beetjie gymnastiek te maken, ^^anwezig zonden zij'n, vo-nd geen onverdeelde instemming, 't Wordt voor de kinderen te laat.

De publieke les schijnt niet Veel gehouden te worden, kwam althans op de vergadering van dJeii Schoolraad niet ter sprake. D'aar krij'g je de vaders natuurlijk maar zelden, 't Levert Oiok een beetje gevaar voor vertooning op. Wie is er nu gewoon aan het > v6rk, wanneer de klas.^, x§i, , ï|n.et belangstellende ouders is? ït^: !?

Een aardige vorm van belangstelling is ook, zooals men 'het deed op een enkel doirp', waarvan ik eens hooTde. Daar staptep. ; de vaders, wanneer ze bij regenachtig weer niet op het land konden werken, zoo maar de school binnen. „Wij kommen maar eens bij ü kijken, meester!" De meester vond dat best en zoo kregen die mannen toch een goed;

besteden dag, al hadden ze niets Verdiend. En de kinderen vinden zoo-iets fijn. Ze zijin oo'k al net als de groote mensclien: Ze willen wel, dat er, een beetje notitie van hun werk genomen wordt.

Op het bezoeken over en weer moet in deze zaak ook de noodige nadruk gelegd worden. De meester moet zoo maar eens hier en daar binnenstappen. De zieken mag hij vooral niet vergeten.

Hoe stellen het de ouders op pnj-s, wanneer ze ingelicht worden over de vorderingen van hun kinderen! Zoo af en toe een rapport doet al veel. Daarom moeten de ouders ook' den meester eens opzoeken. Vooral, als ze wat hebben. Dat kunnen ze beter maar met den man zelf bespreken, dan dat buurvrouw er in gemoeid wordt. Die doet er in den regel geen goed aan.

Ja, de gedachte van den Schoolraad was goed. De verhouding „'Gezin en School" is en blijft aan de orde.

G. MEIMA.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen