GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Wereldconferentie.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Wereldconferentie.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Door dag-en weekblad, en ook door de verschillende zendingstijdschriften, is allerwsge de a.s. wereldconferentie der zending aangekondigd.

Het is niet te verwonderen, dat aller aandacht op deze vergadering gevestigd woedt; want zij is een gebeurtenis van balang. Sinds 1910, toien een wereldconferentie te Edinburg werd gehouden met 1200 afgevaardigden, vond een dergelijke co^nferentie niet meer plaats.

En zoo ziet men dan over heel 'de wereld met belangstelling uit naar 24 Maart, wanneer men van alle kanten naar Jeruzalem zal trekken, om daar de belangen, 'der zending te bespirek'en.

Officieel spreekt men niet van cionferentie, doch van meeting.

In The Int. Rev. of missions, welke een speciaal dubbelnummei-wijdt, aan deze conferentie, wordt de naam meeting door den redacteur William Paton verdedigd op de volgende wijze:

„De reeds gepubliceerde literatuur der meeting vestigt er de aandacht opi, dat wij niet met een conferentie te doen hebben, maar met een meeting, wat menigeen een dwaasheid kan toescihiihen. Er wordt veel critiek .uitgeoefend in onze dagen op de co'nferenties; en ongetwijfeld hebben velen niet ten onrechte er geen goeden kijk opi; zij' nemen tezeer in aantal toe. Toch is de critiek niet altijd billijk en rechtvaardig, en men vergeet meermale'n de oorzaak van de vele conferenties bloiot te leggen: zoolang de kerk verdeeld blijft, en zich toclh isewust is van haar eindelijke éénheid en ook van haar gemeenschappelijke taak, rnoet men of alles maar zijn gang laten gaan, of tezamen over de dingen spreken, om tot steeds meerdere eenheid van gedachten te komen. En zietdaar de grond der conferenties. Maar het bezwaar tegen de tallooze en 0.1 maar toenemende conferenties is waarlijk niet ongegrond. De vergadering te Jeruzalem heeft echter met een gewone Conferentie niets uit te staan".

Wij hebben dus met een „meeting" te doen.

Waarom deze naam?

In het wezen der zaak vergadert de^ Internationale Zendingsraad. Deze Raad is een vrucht der Wereldconferentie van Edinburg, evenals de International Revieuw of Missions.

Deze Raad behandelt de groote zendingsproblemen, en houdt natuurlijk op bepaalde tijden zijh vergaderingen. In „De Reformatie" hebben wij meer dan eenmaal over die vergaderingen gehandeld.

De laatste maal kwam de Raad bijeen te Oxford in 1923; en nu werd besloten te Jeruzalem te vergaderen. Ook Nederland is in dezen Raad ver­

tegenwoordigd, en wel doo'r twee leden. Vanwege de vele zendingsvraagstukken, die aan

de orde zijn, heeft de Raad geoordeeld afgevaardigden of vertegenwo'ordigers uit te noodigen uit heel de zendingswereld; met hen wil hij dan deze problemen bespreken. Maar het blijft toich een vergadering van den Raad. En daarom werd ook de naam van „meeting" gekozen.

In Engelsche en Amerikaansche ooren moge deze naam duidelijk klinken, wij denken hij' een meeting toch in den regel aan iets anders dan aan een vergadering, waar wetenschappelijk werk moiet worden geleverd door mannen, uit alle landen bijeengekomen. Wij voelen dan ook het verschil niet tusschen de „meeting" te Jeruzalem en eenig andere conferentie, en daarom blijven wij dien laatsten naam behouden.

Van veel belang is dit p.unt echter niet.

Meer trekt ons het feit, dat men' Jeruzalem als vergaderplaats uitkoos.

Dit nu wijst duidelijk op de veranderde situatie van den Zendingsarbeid. De Inlandsche kerken beginnen mee te spreken; de zendende kerk komt steeds meer op de tweede plaats.

Kwam men nu in Europa of Amerika bijeen, dan zou het den schijn kannen hebben, dat de zending zich boven de Inlandsche Christenen bleef plaatsen ; en vergaderde men b.v. in Bombay, dan zou de schijn zijn, dal de zending was teruggeweken. Daarom schrijft het „Ned. Zendingsblad" terecht: „Het zwaartepunt zal niet meer vallen op' het Westen, vanwaar de zendingsbeweging is uitgegaan. Het wordt ook niet naar het Oosten verlegd. Maar Oosten en Westen ontmoeten elkander in Jeruzalem, het middelpunt der wereldgeschiedenis, vanwaar de machtige actie, die wij Christendom noemen, is uitgegaan. Het wil zeggen, dat het Evangelie niet Oostersch en niet Westersch van aard is, maar dat het js universeel. Het is de blijde boodschap Grods aan de geheele wereld, aan alle volken zonder onderscheid".

De keuze is dus wel een gelukkige:

Te Jeruzalem komen de zendingsmenschen van Oosten en Westen, van Noorden en Zuiden samen als gelijkgerechtigden. En tevens leeren wij eruit, dat het met de , , overheersching en aanmatiging" van. het Westen voor altijd gedaan is.

Er is een gansch nieuwe orde van zaken gekomen, ook in de zendingsbeweging. Jeruzalem!

Het is een ontroerende gedachtei, dat de Int. Zendingsraad aldaar zijn gasten zal ontvangen, en met hen confereeren. Temeer, omdat men samenkomt in den Paaschtijd, waarin de herdenking van het lijden en sterven, en ook van de opstanding en overwinning van Jezus Christus valt. Besloten is dan ook, dat de Goede Vrijdag en de Paaschmorgen op den Olijfberg zullen worden gevierd. En plaats en tijd der vergadering zijn van gewicht.

Toch is dit de hoofdzaak niet.

Het komt er op aan, welke onderwerpen aan de orde zijn gesteld.

Genoemde redacteur van de Int. Rev. of missions wijdt er in den breede over uit. Daar het ons voornemen is later op de conferentie terug te komen, doen wij hier en daar maar een greepi

Voorop gaat de vraag naar de verhoiuding van het Christendom tot de andere godsdiensten. Dit is een fandamenteele kwestie. Het valt toch niet te ontkennen, dat met name in de Amerikaansche zending, en daar niet alleen, het onderscheid tusschen de Christelijke en de andere godsdiensten meer als gradueel dan als principleJ1 wo.dt gezien. Dit komt dan neer O'P een loochening van de absoluutheid van het Christendom en het geheel eenig karakter der bijzondere openbaring in de Schrift. Met belangstelling zien wij naar de uitspraak der Jeruzalemsche vergadering uit.

Natuurlijk komt meer dan deze beginselkwestie ter sprake. Ook zullen de aanrakingspunten met Islam, Boeddhisme enz. worden onderzocht en aangewezen.

De wijze waarop de boodschap des heils moet woi'den gebracht, hoort hierbij. Dit gaat niet alleen over de school en den leeraar, maar ook, en niet minder, over het gezin en de prediking. Geheel de opvoeding is onder dit punt samengebracht, evenals de methode van evangeliseeren. Van hoeveel belang dit punt is, blijkt o^.a. uit het Oct. nummer van de Int. Rev. of miss., waarin een breed artikel aan de veranderingen opi onderwijsgebied is gewijd. Ook op dit terrein is het getij verloop en, en moeten dus de bakens worden verzet.

Een volgend onderwerp is de betrekking tusschen de kerken in het moederland en de kerken op het zendingsveld. Hoe moet de zending staan tegenover het groeiend nationaliteitsbesef? Op welke wijze kan de eenheid tusschen de moederkerk en de Inlandsche 'kerk worden gehandhaafd?

Deze en vele andere vragen doen zich hier voor.

Het meest ernstige prohleem is tegenwoordig voorzeker het rassenvraagstuk. De conferentie zal zich ook hiermee moeten bezigho.uden. Het blanke ras moet zich steeds meer bewust worden, dat het met zijn prioriteit gedaan is. Van de 200 deelnemers der conferentie zullen dan ook minstens twee derde afgevaardigden der Inlandsche kerken zijn!

Al kunnen het niet in den engeren zin van het woord zendingsvraagstukken worden genoemd, toch zal de conferentie ook handelen over de toe­ nemende industrie en wat daarmee samenhangt, in het nabije Oosten, in Azië en in , \frika.

De medische dienst is natuurlijk niet vergeten, al treedt deze ditmaal wat óp den achtergrond.

Aan alle onderwerpen ligt ten grondslag de vraag van internationale samenwerking. Het gescheiden optrekken in de zendingsactie mag allerminst leiden tot tegenstelling en strijd; samenwerking, eenheid zelfs, wordt als beslist noodzakelijk gevoeld.

Al deze onderwerpen, het behoeft wel niet te worden gezegd, raken buitengewoon gewichtige zaken aan. Onder den zegen Gods kan de conferentie van Jeruzalem ons verder brengen. Het doet ons veel genoegen, dat ook onze Gereformeerde zending vertegenwoordigd zal zijn door dr H. A. van Andel van Solo.

N. B. Bovenstaand artikel wacih'tte reeds meerdere weken op' plaatsing wegens plaatsgebrek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 februari 1928

De Reformatie | 8 Pagina's

De Wereldconferentie.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 februari 1928

De Reformatie | 8 Pagina's