De Zending en de Synode.

Het is nog niet de tijd om de balans op te maken over 'den arbeid der zending op de synode van Arnhem.

Immers, om sommige besluiten voldoende te kunnen beoo'rdeelen en te waardeeren, zouden de rapporten in ons bezit moeten zijn; en deze verschijnen pas in. de officiëele Acta.

Hetgeen echter gepubliceerd werd aangaande de besluiten en de debatten, geeft ons het recht, om iets ervan te zeggen. En dan is de eerste indruk, dat de zending weer een buitengewoon groote plaats in den synodaleu arbeid innam.

Hoevele zendingszaken er zijn ter sprake geweest, kunnen we niet met zekerheid vaststellen; doch zeker eenige tientallen, en daaronder zeer gewichtige. Ja, de zending nam zelfs zulk een belangrijk deel van den arbeid der synode in beslag, dat wij haast van een z e n d i n g s s y n o d e zouden kunnen spreken.

Het is pok terwille van een zendingszaak, dat de synode provisorisch gesloten werd.

Men kan over zulk een sluiting verschillend oordeelen; en de vraag komt op, of het aangaat terwille van 'de benoeming van een professor, het mogelijk te maken, dat deze zei f'de synode over twee jaren weer bijeenkomen kan; en of, als men twee jaren gewacht heeft, men ook niet drie jaren kan wachten. Doch het feit blijft, dat het de zending is, die tot het besluit van de provisorische sluiting dreef.

De tweede indruk is, dat de synode reformatorischen arbeid heeft verricht.

Zij moge in dit opzicht niet op één lijn staan met de synode van Middelburg 1896, toch heeft Arnhem 1930 onzen zendingsarbeid vooruitgebracht.

Er mag gesproken worden van nieuwe banen. Neem b.v. het besluit tot oprichting van een zendingsbureau; ook de kwestie'der betere vooropleiding en in verband daarmee de benoeming van een zendingsprofessor, enz.

Dit stemt dankbaar en hoopvol.

Als ©en synode zulke belangrijke besluiten kan nemen, getuigt dit van den geestelijken welstand der kerken. Steeds is er op gewezen, dat de bloei der kerk mee kan worden beoordeeld, naar hetgeen voor de zending wordt gedaan. En naar dien maatstaf gemeten mogen wij zeggen, dat God onze kerken in Zijn genade rijkelijk zegent.

Wij weten wel, dat hiermee nog maar een deel gezegd is. En dat het ideaal nog van zeer verre wenkt. Met name laat nét meeleven met de zending door de leden nog heel veel te wenschen oveir; en vooral moet er voor gewaakt worden, dat de zending niet een zaak van enkele heeren wordt, n.l. van deputaten, terwijl de leden alleen maar het geld opbrengen. Zelfs zal hierin beslist verandering moeten komen, zal het einde niet eenmaal den last dragen.

Maar de arbeid dezer synode geeft hoop, dat ook aan de „hom© base" of binnenlandsche actie meer dan tot dusver de noodige belangstelling z; al worden gegeven.

Nog een derden indruk willen wij noemen: deze synode knikte niet altijd j a bij de voorstellen, die ter tafel werden gebracht, en durfde oofe wel eens neen zeggen.

Was deze synode meer met de zendingszaken óp de hoogte dan één harer voorgangsters?

Wij denken b.v. aan de kwestie van ds K. van Dijk en de psalmenberijming. Die synodale commissie, nO'. ÏV, stelde, indien wij het goed begrepen hebben, ds van Dijk met zijn bezwaarschrift in het ongelijk, en wilde hem zelfs een niet malsche berisping laten toedienen.

Wij begrijpen nog niet, hoe die commissie, waarin toch ook mannen als dr van Andel en ds Breukelaar zaten, zulk een voorstel kon doen. Een synodale berisping thuis te krijgen is geen kleinigheid ! Maar het optreden van prof. Hoekstra en prof. Greijdanus deed den wind uit een heel anderen hoek waaien; en hoe in een veel latere zitting het besluit van de synode werd, heeft men kunnen lezen.

Een vierde indruk is, dat deze synode zeer vrijmoedig over de beurzen onzer gereformeerde broeders en zusters heeft beschikt.

Natuurlijk, reformatie kost geld, veel geld zelfs. Typisch drukte een Zeeuwsche ouderling 'dit uit, dat elke stap van ds Breukelaar naar den katheder den kerken duizend gulden kostte.

Zeer zeker zal het spreken van ds Breukelaar op de geldelijke besluiten belangrijken invloed hebben uitgeoefend; hij is niet alleen beter op de hoogte dan iemand anders, maar hij is zoo vurig en bezielend in zijn spreken, dat ten slotte ieder met hem roept: God wil het!

Hierin schuilt een gevaar; als iemand zulke eigenschappen als ds Breukelaar bezit, mag hij wel zeer voorzichtig zijn, om zijn meening niet aan een vergadering op te dringen. Doch wij moeten vertrouwen, dat de synode met haar gemoed, ook aan haar verstand het woord heeft gelaten.

Als men echter de finantiëele besluiten leest, wordt men er even koud van.

Wij noteerden enkele cijfers:

Middelburg krijgt voor haar op te richten hospitaal f6000 per jaar.

De classe Batavia krijgt voor haar arbeid onder de Chineezen ook f6000 per jaar.

Friesland krijgt voor zijn arbeid op Wonosobo f20.000 per jaar.

Voor het zeuflingsbureau is f3000 per jaar uitgetrokken.

Soerabaja kan voor haar werk in Makassar op f3500 per jaar rekenen.

Medan ontvangt voor zijn arbeid op Siixmatra eveneens f3500 per jaar.

Dit zijn altemaal nieuwe uitgaven!

Het is waar, dat de meeste bijdragen maxima zijn; het kan dus meevallen. Doch men moet daar niet op rekenen. En dan geeft een eenvoudig optelsommetje het geweldige cijfer aan van f 4 2.0 00 per jaar meer dan tot dusver !

De synode moet toch wel een heel sterk vertrouwen 'hebben gehad in den goddelijken eisch van deze uitgaven en in de draagkracht en liefde der kerken voor de zending, om tot zulke krasse, iagrijpende besluiten te komen.

En nu is er nog geen zendingsprofessor benoemd; anders kwam er nog f 10.000 bijl

Zelfs was er het voorstel, om twee professoren te benoemen!

Wij willen nog een vijfden indruk weergeven: de behandeling der zending was te verbrokkeld.

Wij hebben ons dan ook afgevraagd, of de synode zoo gemakkelijk tot al deze besluiten was gekomen, indien zij het geheel had kunnen overzien, tevoren en met klaarheid.

Natuurlijk bestaat de zending uit veel deelen, die soms in zeer verwijderd verband met elkaar staan. Maar de behandeling op de synode geeft den buitenstaander toch den indruk, dat er niet naar gestreefd is, om alle deelen tot één te maken. Het zal dan ook voor de leden buitengewoon moeilijk, zoo niet onmogelijk zijn geweest, om de zending als één geheel te zien.

Wij vreezen, dat straks in de Acta het ook zoo zal zijn, en dat men met moeite overal moet gaan zoeken naar de genomen besluiten.

Wij weten ook wel, dat voor deze behandeling der zendingszaken aanleiding en oorzaak is. En eveneens is ons bekend, dat commissie IV, die niets anders dan zendingszaken had te bestudeeren, wèl een overzicht over het geheel kan hebben gehad; maar de boel kwam toch bij stukken en brokken op de gynodale tafel, en de synode zelf moest elke zaak op zichzelf beoordeelen.

Doch voor ditmaal genoeg.

Alleen de Jodenzending moet nog even genoemd. Deze zending iDaadt in het geld; men weet er eigenlijk geen raad mee.

Men zou kunnen vragen: als er geld over is, waarom dan nog collecte ervoor te houden ? Zouden onze kerken, die toch al moeite hebben Zondagen te vinden voor hun collecten, dan eens niet van de collecte voor de Jodenzending vrij kunnen worden gesteld?

En hoeveel duizenden zijn er over? En hoeveel jaren is dit reeds zoo?

Misschien dat de Acta antwoord geven op deze en dergelijke vragen. Maar aangenaam doet zulk een oppotten niet aan. Wij zouden het kunnen begrijpen, indien de kerken wachtten met collecteeren, totdat zij volkomen inzicht in de finantiëele zaken dezer zending hadden gekregen.

Over het voorstel van ditbreiding 'dezer zending tot de Joden in het buitenland, zullen wij ons oordeel moeten opschorten, tot de Acta zijn verschenen.

Nogmaals, onze synode heeft hard gewerkt, en ook aan de kerken werk gegeven.

En als wij dan bedenken, dat de synode als generale synode slechts de generale zendingszaken behandeld heeft, en elke provincie nog haar particuliere zendingszaken heeft te behartigen, dan wordt het ons warm om het hart vanwege de goedheid Gods, die onze kerken wil gebruiken op zulk een wïjze en in zulk een mate voor Zijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen