ZENDING EN EVANGELISATIE

Presbyteriaansche Zending in Noord-Amerika.

De Presbyteriaansche Zending in Noord-Ainerika vierde vorig jaar haar honderdjarig bestaan. Yoor jubilea van ziendingsicorporalies is over het algemeen niet veel belangstelling; en daar de buitenlandische zendingen onder ons tamelijk wel onbekend zijn, is voor hun zilver of gouden feest de interesse schier nihil.

Dal we toch op d'e genoemdie Presbyteriaansche Zending de aandacht willen vestigen is niet zonid'ei' reden. iWant wij voelen onsi, ten eerste omiid'at zij van de Presbyterianen uitgaat, en ten tweede omdat zij kerkelijk is, aan haar verwant. Professor Julius Richter heeft in liet Neue Allfgemeüie Missions Zeitschrift er een artikel aan oewijd, hetwelk inderdaad de moeite van lezen eai overwegen loont. Gelijk men weet heeft Richter in een vijftal zeer groóte werken een oiverzioht gegeven van de tegenwoordige wereldzending ïu haar historie en bestaan. Hij is dus als weinigen op de hoogte. Dit geldt ook van zijn kennis vain de verschillende Amerikaansclie ziendingen.

Deze Presbyteriaansche zending heeft edhter van hem zelf en van zijn tijdschrift weinig belangstel!ling gehad', waarover liij zijn leedw^ezen hetuigt. Wat hiervan de oorzaak is, weten wij itLet. Richter verwondert er zicli zélf over, oimdat zij onder de best geleide en uitstekendst gefundeerde Angelsaksische zendingen behoort, en voiorts in om!vang van arbeids terrein, in getal van arbeiders en in opbrengst van geldmiddelen het geheel vain de Duitsche Evangelische zending overtreft. Dat een zendingsman als Richter aan «en dergelijke zending weinig aandacht schonk, tenminste in zijn zoo bekend zendingstijdschrift er zoiO' zeldzaam over schreef, is inderdaad vi-eemd te noemen. Deze zending is „bestimmt kirchiich". Het moge Wel niet zoo kerkelijk ingericht zijn als onze Gereformeerde zending, maar overeenstemming iis er zeer zeker.

Professor Richter wijst er op hoe opi viervoudige wijze zich dit kerkelijk karakter openbaart. Ten .eerste heeft de algemeene synode de leiding en de verantwoordelijkheid; er is wel een Mission Board', maar deze is aan de synode verantwoordelijk, doet aan haar het jaai-lijksch rapport, ontlvangt van deze de leidende instructies en ^'raalgt in moeilijke gevallen van haar een beslissing. Ten-tweede worden de zendelingen door de aan^gewezen kerkeradeia geordend, welke kerkeraden alsdan tevens een theologisch onderzoek instellen. Dit acht professor Richter van groiote beteekenis, omdat de Presbyteriaansche zending slechts aca^ demisch gevormde zendelingen heeft, die echter van verschillende hoogescholen komien. Dat in dit geval een onderzoek naar de theologische reohtizinnigheid noodig is, Ugt voor de hand.

Ten derde hangt de zending, evenals de Presby'teriaansche generale synode het Calvinisime aan; Richter spreekt van. „eine milde calvinistische Orthodoxie", welke zich als vaiizieifsprekend kraolittig tegen de hedendaagsche moderne stroO'mingen in Noord-Amerika keert.

En ten vierde gaat zij in haar arbeid opi het zendingsveld ook kerkelijk te werk, ze richt catechisaties in. Zondagsscholen enz., en ze rekent als leden alleen degenen die toegang laregen bot hiefc avondmaal.

Men ziet, dat de zending niet zoO' gedeoenfcrali'seerd is als bij ons. Wij hebben wel algemeene zendingsdeputaten, die behartigen hetgeen in het belang van de verschillende zendingsterreinen is; maar over die terreinen zelf ^gaat de invloed der deputaten niet; elk terrein wordt door de betreffende zendende kerk en haar deputaten geleid.

Er is onder ons wei eens de behoefte gevoeld aan een leidende macht, welke zicli over aUe len-einen uitstrekte; nu "kan het voorkomen, dat het eene terrein overvloedig geldmiddelen heeft en een ander met tekorten worstelt; dat men hier meer dan genoeg werkkrachten bezit en men daar het tegendeel ervaart. Er is geen macht, die hierin verandering kan brengen en meer gelijkmatigheid kan veroorzaken.

Uit hetgeen professor Richter ons m'eldt van de Presbyteriaansche zending meenen wij te moeten opmerken, dat de eene Board over alle terreinen het noodige te zeggen heeft, met verantwoording aan de synode, en zeer zeker ook in overleg miet de kerkeraden, die de ordening verrichten. Het is bij deze zending dan ook zeer nooidzakelijk, dat één hand alles bestuurt. In den loop van haar honderdjarig bestaan heeft deze Presbyteriaansche zending niet minder dan 27 zendingsgebieden gekregen in Azië, Afrika en Amerika. Eigenaardig is, dat men slechts zelden een hoofdstation sticht. Een dergelijk station is een organisme op zichzelf. Op' echt Amerikaansclie wijze gaal men daarbij te werk.

Natuurlijk is uitgebreide prediking van het evanigelie de hoofdzaak. Maar dan komen daarbij een zenddngshóspitaal, meerdere poliklinieken, een reeks van gewone scholen .met'elementair onder^ wijs en ook een school met meer uitgebreid onderwijs, en bovendien nog kostschaten voor knapen en meisjes. Men yat de dingen dus wel stevig aan, hoewel het gevaar voor oiverdrijving niet denkbeeldig is; dat blijkt wel hieruit, dat men schier overal er toe komt acadeimies te stichten, welke veel lijken op onze B. B. S.-en en gym: nasia, welke dan niet zelden zich weer ontwikkelen tot hoogescholen.

Het hgt voor de hand dat de bekwaamste zendeUngen aan die scholen arbeiden. En wegens de buitengewoon hooge kosten is heel bet ziendingslwerk daardoor topzwaai- geworden. De kerk op het zendingsveld kan natuurlijk onmogelijk *e dure organisatie van medischen dienst en schooldienst overnemen en blijft daardoor onder den druk van de zending.

Ook de zending ondervindt in dezen arbeid allerlei moeilijkheden, omdat vele regeeringen den scliooldienst en den hospitaal dienst aan zich beigeeren te treklien. Trouwens, het is niet alleen de Presbteriaansche zending, die .met deze moeüijkheden heeft te wiorsbelen, maar scliiei" elke zending slaat voor het zelfde geval. Wij kunnen voor hetgeen God ons geeft door onze Nederllandsche regeering niet genoeg dankbaar zijn, al weten wij wel, dat ook in ons Indië ten dezen opizichto gevaren dreigen en voorzichtigheid geboden blijft.

Over gebrek aan inkomsten heeft ide zending der Presbyterianen geen klagen gehad; het gaat hier over millioenen. In 1929 liepen de giften op tot 71/2 millioen dollai-. M.aar de crisis, welke Amerika ook niet onaangetast hield, veroorzaakte een daling tol 3 millioen. Rekenen wij nu hierbij ook de daling van de waarde van den dollar zelf, dan blijkt genoegzaam, hoe ook deze zending onder den druk der tijden lijidt.

De zegen op den wijd uitgesh-ekten arbeid bleef niet uit. Zelfs in Mexico en Brazilië zijn nationale kerken gesticht, al zijn deze ook klein in getal en zwak van liracht.

In Afrika was in Kamerun tot dusver de vrucht het grootste, n.l. 38000 avondmaalgangers en bijna 53000 doopcandidaten. Elk jaar brengt de zending ongeveer 5000 nieuwe leden toe. Inderdaad is deze zegen groot.

Dat de moeilijkheden in Syrië, Irak en Perziië groot zijn ligt yoor de hand. De Mohammedaan'sche overheden leggen toch aan de zending allerlei bezwaren in den weg. Maar de zegen blijft ook Tiier niet uit, wat o.a. blijkt uil de overzielüng van den bijbel ia het Arabisch; alle zendingen in de geheele Arabisch sprekende wereld maken van deze vertaling dankbaar gebruik.

Op allerlei bizonderheden, hoe belangrijk ook, gaan wij niet in; zij zullen wellicht onze lezers ook niet interesseer en.

In Engelsch-lndië werkt , de Presbyteriaansche zending ook; en daar is zij met haar meer dan 220 zendelingen en ongeveer 1000 Inlandsche liel*pers één van de grootste missies. Merkwaardig is, dat de beroemde John Newton met dertien leden van zijn familie er arbeidde, en Charles Forman met veertien familieleden! , Opi het gebied van scholen en hospitalen is hier een hoogtepunt bereikt; het lijkt wel erg buitensporig, als men leest ©en medische zending met vijftig gebouwen, zeer belangrijke medische opleiding, .melaatschenver^ pleging, sanatoriums voor longlijders etc. op één plaats.

In China hebben de Presbytea-ia, nen sinds 1837, dat is dus reeds al die honderd jaren, voelt aain wal gehad. Ze hebben hier niet minder dan zeven zendingsterreinen, met zeer bekende zendeiüngen. Wij noemen alleen , maar Revius in de tweede helft der vorige , 6euw, die beroeimd geworden is door zijn „plan", , om alle inlandsche mede-arbeiders, de predikanten, de catechiseermeesters, de leeraars etc, slechts door de inlandsche christengemeenten te laten onderhouden; de geschiedenis toont aan, hoe dit „plan" voor het streven naar zelfstandigheid der kerken va, n groote beteekenis geweest is.

In Korea was de verwachting zeer hoog gespannen, en waarlijk lüet zonder reden. Maar de annexatie door Japan sinds 1910 heeft de hoop verijdeld. Vooral het schoolwezen van de Presbyterianen hebben zij allerlei hinderpalen in den weg gelegd. En hoe de van staatswege voorgeschreven Shinto-vereering het zendingsonderwijs in de grootste moeilijkheden bracht, ook in Japan zelf, mag wel als bekend worden verohdersbeld. Men is hel er nog altijd niet over eens of h|et alleen maar een staatshulde is of inderdaad ©en heidensche godsdienstdaad.

Todi is de zegen in Korea gi-oot. De Presbyteriaansclie kerk telt ruim 115.000 avondniaal'gangers en krijgt er ieder jaar ruim 16000 bij. Over de andere terreinen zwijgen wij, om niet te lang te worden. Prof. Richter is van oiordeel dat deze zending op een keerpunt van haar groote geschiedenis staat, o.a. omdat de groote leiders van den laatsten tijd wegens hoogen leeftijd terug moesten treden en de geldelijke inkomsten buiten^ gewoon z; ijn ingelo-ompen. De Presbyterianen hebben zich met kracht gekeerd tegen de liberalislisch-modemistische strooming, waaraan o^.a. de naam van de ReÜmildng Missions verbonden is. Dat ook de geweldige bewegingen van onzen tijd, zich openbarend in sterk ontwakend rasaenbewuslzijn, nationalisme, communisme en saecularisme ook op de zendingsterreinen vaju de Pres'byterianen zeer groote moeiUjkheden veroorzaken, behoeft geen betoog.

Moge God van den hemel den mei .nieuwen moed aangevalten arbeid , ook in de tweede nu , a, angehroken eeuw met Zijn rijken zegen be-

kroonen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen